STANDOUT/გამორჩეული (მეექვსე ნაწილი)

-ბბბატონო -გამარჯობა ლაწირაკო .-კინაღამ ტელეფონი ხელიდან გამივარდა როცა მისი ნაცნობი ხმა მომესმა , დიახ ეს ის იყო , ის დეგენერატი დეიმონი . -ჩემი ნომერი საიდან გაიგე ,იდიოტო !-ოო

მე... როგორც კარგი მსმენელი 4

-ნუ გაახურე რაა , მე მომწონს -ისევ მე შემომხედა და თვალი ჩამიკრა-აუ კაი ტიპია რაა. ორივემ ტეკილა მოითხოვა. მისმა სპეციფიკურმა გემომ არასააიამოვნოდ გააჟრჟოლათ. კიდევ ბევრი ილაპარაკეს. ორი სამი ჩიქა კლაკნით დალიეს გასასვლელისკენ წავიდნენ. ერთერთს

ღრუბელი

პატარა ღრუბელს დარჩენილს მარტოდ, მხოლოდ ჩრდილი სდევს,ნაზად და ფართოდ. თეთრი ფუმფულა ღრუბელი ახლოს მიდის ნელა, და ისიც მარტო.

დღიურიდან...

ალბათ, დღეს იმაზე მარტო ვარ, ვიდრე აქამდე ვყოფილვარ. შუადღის თითქმის ხუთი საათი, ბეთჰოვენის მთვარის სონატა, დღიური და კალამი. დღეს ჩემი თავიც არაა ჩემთან. ასე მარტო ვარ, ნუ გიკვირთ…

ბაბუაწვერა, ანუ გაფანტული არსებობა (დასასრული)

_ ნიკუშა, მოვედი... დავაგვიანე, ხომ? მე ყველგან ვაგვიანებდი _ გამეღიმა და ყელში მეტასტაზებად მომაწვა მონატრება _ ბოდიში, აქამდე აქ რომ არ მოვსულვარ. ბოდიში, ძლიერი რომ არ ვიყავი შენს გამო. ასეთი რომ დაგენახე ალბათ როგორ არ მოგეწონებოდი... მაგრამ რა

მზის ჩასვლა (თავი მეთექვსმეტე)

ნინას ეგონა აღელვებისგან გული ამოუვარდებოდა. თავს იკავებდა , რომ სიხარულისგან არ ეყვირა. სიტყვები უკვე ზედმეტი იყო. ბექას ჩაეხუტა. შემდეგ ორივე ჩამოსხდნენ და აი დადგა ნინასთვის ის ჯადოსნური წამიც, მისი პირველი კოცნა, მათი ტუჩები შეეხო ერთმანეთს.

STANDOUT/გამორჩეული (მეხუთე ნაწილი)

-ესღა მაკლდა -ჩვილაპარაკე ჩემთვის და თავჩღუნული ვეცადე გავსულიყავი სკოლის ჭიშკარიდან , რათა მოახლოებული აყალ-მაყალი ამერიდებინა. -ჰეი , მახინჯო , საით გაგიწევია? -სახლში , თქვენ საით

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი7}

ალექსანდრემ ვერ გაიგო რახდებოდა რატომ ითხოვდა მარიამი დახმარებას... -შემოდი...სახლში შემოიყვანა და მდივანზე დასვა,წყალიც მიაწოდა.. -კარგად ხარ? -არა...შენი დახმარება მჭირდება... -ჩემი?რაში? -შვილი უნდა გადამირჩინო.. -რა ჭირს დამიანეს?!იმ წუთას აენთო

მესხები (17)

-ჰმ, მე უკვე დავწერე დავალებები და აი შენ ძალიან მაინტერესებს ხვალ რომელი ტურის გამარჯვების თასს მიუტან მათემატიკის მასწავლებელს (მე) -მაგაზე შენ არ ინერვიულო (საბა) -არც ვნერვიულობ (მე) -შენ ხო მე არ უნდა დამტოვო უპასუხოდ რა,კაი ეხლა აღარაფერი

რეალური ცხოვრება (3)

ვზივარ ფანჯარასთან და ვფიქრობ თენგოზე როგორ შეძლო ამ უცნობმა და უგულო ადამიანმა ჩემ გულში შემოხწევა და დარჩენა, ვერ ვხვდები ასე რატომ ვგიჟდები მასზე არვიცი ...არვი.. არა ვიცი იმიტომ რომ არავის გავს ვინც აქამდე შემხვედრია თენგო სულ სხვა შემთხვევაა ის