ჩემს ვენებში [8] დასასრული

– აღარ ვაპირებ ისეთი ადამიანების გამო დაგკარგო, რომლებიც ამად არ ღირს. მშვენივრად იცი შენ, რომ შეწინააღმდეგებას აზრი არ აქვს, ისედაც ნერვები მაქვს გაგლეჯვაზე, ამდენი დრო ტყუილად რომ დავკარგეთ, მაგრამ მინდოდა დრო მომეცა, დრო იმისთვის, რომ

"უყვართ იმიტომ, რომ უყვართ სიყვარულს ახსნა არაქვს"(თავი 1)

ავტორი:ყოველ აღმართს დაღმართი მოზდევს და ყოველ დაღმართს აღმართი... ცხოვრებაში ბევრი წინაღობა გვხვდება, ბევრიც სიცრუე, ბევრიც სიყალბე მეც ამ 23 წლის მანძილზე ბევრი სიცრუე შემხვდა ბევრი სიყალბეც და ტყუილიც, მე თაკოვარ ჯაყელი 23წლის 3 კურსის სტუდენტი,

სვანი!!!! (ultrix ნაწილი 6)

რამაზს გოგონაც წამოეყვანა. მყუდრო კაფეში დასხდნენ. ანა ისე უყურებდა ბავშვს, ლამის თვალებით ჭამდა. - რას შეჭამ, პატარავ? - ლოყაზე ხელი ჩამოუსვა. - ნაყინს. - მოდი, გამოვიცნობ, მგონია, რომ შოკოლადის ნაყინი უნდა გიყვარდეს. - კი, - გაუღიმა ანამ. - ჰოდა,

დანიელ კასუ

არ მაღელვებს იმ ადამიანების დაკარგვა, რომლებსაც არ უნდათ ჩემს ცხოვრებაში ყოფნა. რადგან დავკარგე ისეთი ადამიანები, რომლებიც ჩემთვის სამყაროს ნოშნავდა, მაგრამ მე ჯერ კიდევ აქ ვარ... კარგად ვარ.

არაფრის სუნო, მე შენ მიყვარხარ(1)

მესმის ჩუმი ნაბიჯების ხმა და ვგრძნობ როგორ აწვება საწოლს სხეული. მერე ჩემსკენ მოდის და ჯერ ლოყაზე მეფერება, შემდეგ თმებში მიფათურებს ხელებს, ბოლოს კი ტუჩებზე გადმოაქვს ცერა თითი და ჩემსკენ იხრება. ყურში საოცრად სექსუალური და ლამაზი ხმა ჩამესმის

ფსიქიატრიულში ( ნაწილი მესამე )

ტერასაზე შევხვდი ჩემს მომავალ უახლოეს კოლეგას და მშვენიერ მეგობარს ვოტსონს. ექიმი ვოტსონი შევარქვი მსგავსად შერლოკ ჰოლმსის გმირისა.რაგაცაც ქონდა საერთო ამ სახელთან, როგორც მითხრა ორჯერ აქვს მოხდილი ავაღანეთში ჯარი, ანუ მსგავსად შერლოკის ვოტსონისა

ახლანდელი მომავალი -3-(დასასრული)

-ნიკა გამიშვი, გააღე კარი -არა! -იდიოტო -დამშვიდდი პატარავ! -არ ვარ შენი პატარა -ჯობია სახლში დარეკო და გააფრთხილო რომ სახლში არ მიხვალ. -გაგიჟდი?! ხომ გითხარი გამოცდებისთვის ვემზადებითქო? -დამშვიდდი ჩემო პატარა ფსიქოლოგო! ვიცი რომ გამოგივა(იღიმის)

შენზე ფიქრს ვცდიდი

მე შენი ყველა ამოსუნთქვის მიზეზი ვიცი, ღიმილს, რომ გეგმავ ეშმაკურად ჩატეხავ ბაგეს. დღეს შემამჩნიეს, თურმე ისევ შენზე ფიქრს ვცდიდი, მაგრამ ფიქრებმა უნებურად მე გამომცადეს. დღეს მე ჩემს ნახატს უშენფერო ფანქრებით ვხატავ, ეგ როგორია? რომ თოვს, მაგრამ

დაიჩოქებს საუკუნე...

ისევ ისე ნაზად მიმზერ, ისევ ისე მებუტები, ისევ ისე მშორდები და მერე ისევ გებრალება, როგორც ძველად, გემის ქიმზე ღუღუნებდნენ ბეღურები, და არ ჰქონდათ ბებერ ტალღებს ბეწვის ხიდზე შებრალება...

ცოდვილი(სრულად)

-სიყვარული? -სიგიჟე. -სიყვარული? -გაფრენა! -სიყვარული? -გრძნობა ,რომელიც გამოუსწორებელი შეცდომების მიზეზი ხდება .