ედგარ პო – ულალუმი

ცა იყო მკრთალი და ნაცრისფერი,ფოთლები იყო წითელი, მჭკნარი,ფოთლები იყო ხმელი და მჭკნარი,მეფობდა ღამე და ოქტომბერი,გულზე ახლაც მაქვს იმ დროის კვალი,მახსოვს შავბნელი მთის ტბა ობერი და ნისლიანი მხარე ვეარი,ეს იყო სწორედ მთის ტბა

მოდის ზამთარი, თოვლი და ყინვა

მოდის ზამთარი, თოვლი და ყინვა, თოვლის და ყინვის ცისფერი წვეთი. სნეული სახე დ სიკვდილის წინ ვარ, სიკვდილის წინ ვარ მე, როგორც გედი. დავდივარ ღამით და მე ვარ თოვლი, და მე ვარ ნისლი, და მე ვარ წვიმა. და სულს ცეცხლისკენ მივყავარ თრთოლვით, ისე ვარ,

პრიზი თუ განაჩენი?! -3-

''იასამნის სურნელი აქვს... ნაზი და უბრალო...''-ანაზდად გაიფიქრა ნოემ და ქალის ყელისკენ ოდნავ დაიხარა. ტაისიამ უკან გადადგა ნაბიჯი. -რამე მოხდა?-უხერხულად შეიშმუშნა ის. -სუნამო გასხია?''

სიყვარული და ტკივილი (10თავი)

-ესეთი სახით რას ნიშნავს?-ოო ვერ ხვდები ეხლა ვითომ. ისეთი სახე ჰქონდა თითქოს რაღაცის თქმა უნდა და ვერ ამბობსო.-რას ბოდიალებ გოგო მაგას რომ რაიმეს თქმა სურდეს შენ გააჩერებდი? რომ მოაღებდა პირს ერთ წუთში იტყოდა 1 წლის სათქმელს.

მე სიყვარული, შენ ბედნიერება.. (თავი 1)

მე სიყვარული, შენნ ბედნიერება..-მამა, ნაყინი მიყიდე რა?-შევეხვეწე მამას და ყელი გამოვიწელე -აჰა ფული, წადი იყიდე და იცოდე, დღეს სტუმარი ჩამომდის, 1-2 კვირა შეიძლება ჩვენთან დარჩეს და ძაან არ ისულელო-გამაფრთხილა მამამ და ფული გამომიწოდა

თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა

და თუ წამზომმა შეწყვიტა რეკვა და მოიცილა ფერები დღემაც, თუ დავივიწყე ნაცნობი ცეკვა და თუ ნათება შეწყვიტა მზემაც, თუ შევეგუე მარტივ დასასრულს და თუ გრძნობებში სხვა დღე გათენდა, დაველოდები გრძნობის აღსასრულს, თუ უშენობა ჩვევად დამჩემდა!

სობრანიე (3)

ხანში შესული ქალბატონი, თბილისის თოვლიან გზებს მიუყვებოდა და აღმართზე ასვლას ნელი ნაბიჯებით ცდილობდა, თავში უამრავი აზრი უტრიალებდა და იმდენად შორს იყო წასული ფიქრებით, ზამთრის სიცივე არ აშინებდა...მოხუცის გარინდული ფიქრები მანქანის სიგნალმა

მოდი!..

მოდი, ვიცოცხლოთ ერთად!.. ჩვენ ხომ აქამდეც ერთად მოვედით.. ცალ-ცალკე გთხოვ აღარ გვინდა.. ვიცოცხლოთ ერთად, სანამ მოვკვდებით!.. მოდი, აღარ გვინდა ზედმეტი დრამა.. არც ეს დაშორება მომწონს ძალიან..

სულის ადამიანები [2]

ესეც მეორე, საცდელი თავი. კომენტარებში დააფიქსირეთ თქვენი აზრი, მჭირდება კრიტიკა ნამდვილად. მადლობა ვინც კითხულობს და ელოდება! ვეცდები იმედი არ გაგიცრუოთ.

სხივი გარდატყდა (პირველი თავი)

ჰოპ. გარდატყდა... რა?! სხივი გარდატყდა. მახვილი თუ ბლაგვი კუთხით?! ეგ არ ვიცი, მაგრამ , მთავარია ,რომ გარდატყდა და გამაღიმა, გულწრფელი გულჩათხრობილობაში არ გადასული ღიმილითისევ ლაკონურად დავწერ მკითხველო, რა ვქნა , სიტყვა შემომეძარცვება ხოლმე ,თან