წერილები (თავი 1)

ადამიანებს არ უყვართ წერილები, არა შეყობინებებზე არ გელაპარაკებით, ნამდვილ წერილებზე , მელნით დაწერილებზე, ფოსტალიონის ხელით მოტანილზე, ისეთზე რომ გახსნი და ნაცნობი სურნელი რომ იგრძნობა. რა კარგია რომ ასეთი მე ორი მაქვს, ორი წერილი რომელიც მუდამ

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (12)

-გაუმარჯოს ტვინის ჭიას! - ღიმილიანმა ალექსანდრემ გოგონას გახედა და ისე მიესალმა, რომ მარცხენა ხელი ჩემი წელიდან არ მოუშორებია... ყველას მაინცდამაინც ჩემზე მიხუტებულს უნდა მისალმებოდა?! ცოტა არ იყოს ასეთი მომენტები უხერხულია... -მეც მაგარი ვარ შენი

ცისფერი ფერია (სრულად)

გოგონა 14 წლის გახდა. სურვილი გაუჩნდა ქრისტიანად მონათლულიყო, მაგრამ მამა ისლამის მიმდევარი იყო და სურდა, შვილების მის რჯულს გაჰყოლოდნენ. ამიტომაც გოგონა ჩუმად დადიოდა ეკლესიაში. ერთხელაც მამამ უთხრა, თქვენი მოვლა მარტოს მიჭირს და ცოლი უნდა

იდუმალი სევდა...

არავინ გინდა, რომ რამით შეგიცოდოს.. თუმცა სულ ნაღველით ფიქრობ.. მაშ თქვი, რამ წაგართვა სიცოცხლის ხალისი.. შენს თვალებს რად ფარავს მუქი ჩრდილები?.. გთხოვ, შეებრძოლო ცხოვრებას, ძვირფასო!.. თორემ ხომ ხედავ, ცოცხლად ილევი..

გრძნობა შემოცლილი ზეცაც აგვიტირდა ...

გრძობა მიგდებული სევდა დააბიჯებს, ვნებაშემოძარცვულ ქუჩებში. იქნებ სიყვარული აქ მაინც დასჭირდეთ, იქნებ სევდამ იგრძნოს ნუგეში. გრძნობა შემოცლილი ზეცაც აგვიტირდა, რადგან უსახურ ხალხს რა დალევს. ღმერთო გევედრები ამ ხალხს შეუნდე და ზეცას ეს ცრემლები

_მშურს მათი ვინც ყოველ დღე ახერხებს შენს ნახვას ! (4)

ეს ისტორია გოგონაზეა რომელსაც თავდავიწყებით უყვარს სრულიად უცნობი მისთვის კი ნაცნობი ბიჭი,,რომელიც მას ყურადღღებას თითქმის საერთოდ არ აქცევს.ყველაფერი თითქოს იცვლება მას შემდეგ რაც ერთმანეთს გაიცნობებ..მაგრამ მხოლოდ თითქოს...............

ნინო და მისი სამოთხე

ალბათ არ არსებობს ადამიანი რომლებსაც არავინ არ ჰყავს ისეთი ვისაც ყველაფერს მოუყვებიან თავიანთი ცხოვრების შესახებ . მეგობარი იქნება ეს თუ და–ძმა, დედ–მამა ან ვინმე სხვა. ასეთ ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც დედამ დამიძადა და ისევ ვიჩხუბეთ .ეს

გზა სადღაც გაქრა! 8 (დასასრული)

ეს არ ყოფილა უბრალო ტკივილი,იყო რაღაც საშინელება,მისმა ყოველმა განცდამ შეამოაღწია,დამადუმა და ხელმეორედ განმაცდევინა,მნიშვნელოვანი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი.ცხადად ვგრძნობდი რომ უკვე ჩემი იყო,ჩემთვის გაჩნდა და მე უნდა მეზრუნა

სობრანიე (1)

ნოემბრის სუსხი დგას, მართალია 1 რიცხვია მაგრამ უკვე მოთოვა ... საოცარი სურნელი დგას ქუჩებში, მერე რამ ცივა ... მაინც სასიამოვნოდ ხვდება ფილტვებს გაყინული ჰაერი , თბილისი საოცრად ლამაზია ამ დროს ! - "ჩემი დღიური ამოვიღე და რაც ახლა გავიფიქრე

სიყვარული და ტკივილი (7თავი)

-თიკო მოიცა დამელოდე. რატომ ტირი? (სანდრო) -ყველაფერი ჩემი ბრალია. -რაზე ამბობ ვერ ვხვდები. -ვერ გაიგე მამამ დედას რა უთხრა? თაკოზე ზრუნავდი სულ და ჩემთვის არ გეცალაო. ჩემი ბრალია მამა რომ წავიდა. -არა თიკო ეს შენი ბრალი არაა, ჩემი ბრალიცაა.