sms 11 თავი

თვალებს ფრთხილად ვახელ და ჩემსავით ფეხმოკეცილ, მარჯვენა მკლავშეხვეულ გიორგის ვხედავ, თავი გვერდზე გადაუწევია და შავი წარბების ქვეშიდან თვალებით მიღიმის. მოწოლილ ნერწყვს მძიმედ ვყლაპავ და თვალს ვარიდებ. - ხომ არ გადაიფიქრე? - იქნებ შენ გადაიფიქრე? -

ყველა' ფერი

დამტოვე ამ უცხო, ბოდვიან ქალაქში, შენზე მოჯაჭვული გრძნობების ხუნდებით და ბევრჯერ გარეცხილ ფერად ნაჭერივით, ვგრძნობ, რომ ვიცრიცები, საოცრად ვხუნდები... სიშორე... პანელზე გამოსულ ქალივით გულში ჩაგიხუტებს, ნაბიჯებს აგირევს... მე ისევ შორსა ვარ...

და დღეს...

დამტვრეულ სახლის ფიცრებს ვადარებ გრძნობას, გრძნობას, რომელსაც სულ, ყველა დღე ფიცარს აკლებდი. "სიყვარულისთვის" იგონებდი ათას სიცრუეს და ფუჭ ოცნებებს რეალობის სახელს არქმევდი...

ჭირვეული სტუმარი (24 თავი)

ოცდამეოთხე თავი ბიჭები დიდხანს არ გაჩერდნენ, მამუკა, ზვიადი და მისი მეგობრები ამდენი ცემისგან ისე იყვნენ მისავათებულები, რომ ნახევრად უგონო მდგომარეობაში მყოფები ხურჯინებით გადაკიდეს ცხენებზე და ისე წააბრძანეს სოფელში. დავრჩით მხოლოდ სამნი, მე,

საბას+ნათია=მაგობრებს 6

-საით გაგიწევია? -სამუშაო მაქვს ელენე -შენ სამუშაო აღარ გაქვს. -შესანიშნავია.მადლობა.ძალიან გამეხარდება შენს ნაწილ-ნაწილ აწყობილ სახეს თუ არ დავინახავ ყოველ დღე.

ორი გადარეული ერთად? (სრულად)

-მაყვალაა ქალო, ერთი თავი ნიორი მინდა, ჩემს მეზობელ მანანას ვაჯავრებდი და სახლში სიცილით შევდიოდი. -ნინი, ბებო სოფელში დაბრუნდა და ნუ მაიმუნობ, თან ბიჭები არიან აქ და მოდი გაგაცნო.(გიო-ძმა) -აააა,უიიი ბარო ბიჭებო(მე) -პრივეტ(ნიკა) -რასაყვარელია

დღეს დაამხე.. საქართველო ხვალ ფერფლიდან აღდგება!

ჯერაც სისხლი მოთქრიალებს შენგრეული მკერდიდან, და ღიაა ნატყვიარი კვლავაც მკერდის არეში, ჯერ შუბი არ გამოეღოთ უგნურთ ქრისტეს ფერდიდან, უკვე სისხლი იღვრებოდა დედის წილხვედრ მხარეში. მესვეურნი გადაღლილან მოსისხარის ფერებით, შესჩუხჩუხებს, ძმათა სისხლი

მე შენ გადარებ მთვარეს

უბრალოდ ვუცქერი ზეცას ჩუმად გადარებ მთვარეს უბრალოდ გიკოცნი ტუჩებს და ნაზად გიკბენ სახეს უბრალოდ მიყვარხარ გეტყვი შენით შევიგრძნობ წამებს ჩემს შეხებაზე თრთიხარ რაც მე მაგიჟებს ვაფრენ ნაზად შეგიხსნი ღილებს და ლავიწებზე დაგკბენ

ყველაფერს აქვს დასასრული (დასასრული)

ახლა იცით რას ვაკეთებ საოპერაციო მაგიდაზე ვწევარ და ვფიქრობ ჩემს ცხოვრებაზე განვლილ დროზე რა არის სიცოცხლე ეს ხომ ... ვთქვი თუ არა ეს სიტყვები ნარკოზმა იმოქმედა და თვალზე შავი გაუვალი ბინდი გადამეკრო და ხმის ამოეღება ვეღარ შევძელი მაგრამ ის გრძნობა

ქაოსი. #21

ცოტახანი გავჩერდი გოგოებთან ერთად და შემდეგ ოთახში ჩამოვედი. ერთ ადგილას ვერ ვჩერდებოდი, საშინლად არ მომწონდა ლაშას ეს სიტუაცია. ოთახში ნერვიულად დავაბიჯებდი აქეთ-იქეთ, ლამის ფრჩხილების კვნეტა დავიწყე.