სიყვარულის შვიდი საიდუმლო (თავი 8)

გავქცეულვარ მისგან. დუმილი ჩამოწვა ჩვენს შორის, სათქმელი ბევრი მქონდა მაგრამ ვიცოდი, უადგილო იქნებოდა და გაჩუმება ვარჩიე. მის თვალებში დიდ მწუხარებას ვხედავდი, ჩემს წინ მდგარი მთავასით კაცი თითქოს ნაწილებად იშლებოდა. სახე ისე ჩამოსტიროდა, ისე უმწეო

მომეცი შანსი ( თავი 19)

ეს რა არის?- პლედზე მიანიშნა - პლედია , თუ არ მოგწონს სადაც სვავდი იქ დაბრუნდი - ცხვირაწეულმა საძინებლის კარები მიხურა და მეტი სიფრთხილისთვის შიგნიდან ჩაკეტა- მომინდომა ბიჭმა განტვირთვა.

სიძულვილიდან სიყვარულამდე (6)

საშინლად ამეწვა მუცელი მის ამ ქმედებაზე. ნერვებს რატო მიშლის? თუმცა მის თავხედობას თავხედობითვე ვერ ვუპასუხებ უფრო გულკეთილი ადამიანი ვარ. კარი მივხურე. მივედი სანისთან და აივანზე კოქტეილით ხელში ქუჩაში მოსიარულე მანქანებსა და ხალხს ვაკვირდებოდი.

თორემ არასოდეს გამაგონებს

ტკივილი რა არის მეთქი? ტკივილი შენ ხარო - მე ლელი ვარ მეთქი. მახსოვს მაშინ სიფემ რაღაცნარიად შემომხედა, გამიღიმა და - ჰო, ლელი ხარო.

სიყვარულის შვიდი საიდუმლო (თავი 7)

- იზამს როცა გაანალიზებს რომ მე ჩემი მიზეზები მაქვს იმისთვის რომ საპასუხოდ ვატკინო თქო-თვალები დავხუჭე, მეტად მივუახლოვდი. სახე მის სახესთან ახლოს მივიტანე, ვიგრძენი მისი დაძაბულობა - დაუშვი დანა -ლადომ ჩემკენ ნაბიჯის გადმოდგმა სცადა - იქნებ შენს

ვენერას ღამე (თავი მეორე)

ასეთი გრძელი ღამე მხოლოდ ცხრა წელიწადში ერთხელ დგებოდა. ვენერას ღამე იმითაა განსხვავებული სხვა ჩვეულებრივი ღამეებისგან, რომ ამ დროს ცაზე მთვარესთან ერთად ჩანს პლანეტა ვენერა. ბევრი ფიქრობს, რომ ეს ბუნების ერთგვარი უხეში შეცდომაა, თუმცაღა ასტრონომთა

ელფერის სასახლის ქურდი (თავი 6)

ქალს გაეღიმა. თავი კაცისკენ მიატრიალა და მის ტუჩებთან მოუხვდა ტუჩები, თვალებში ჩახედა და მათში ტკივილი, სევდა და შიში ამოიკითხა... უეცრად კაცმა მის წელს ხელი შეუშვა და გაშმაგებით ეძგერა კისერში საკოცნელად, მის თმაში ჩაეფლო, მერე კი ბაგეზე დაეკონა.

ერთი სიცოცხლე

აბა, გოგოებო, შემოდიიიით - მხიარული ჩანდა და ღიმილით გააგრძელა: - დიდი ხანია არავინ მომიკლავს. უჰ, უკაცრავად, გამარჯობა - გამარჯობა ვახო ექიმო - მხოლოდ თეა მიესალმა. ლიკამ თეას გახედა, თეამ თვალი აარიდა.

დანაშაული{2}

სახლში გამთენიისას შევიდა. შხაპის პარალელურად მომხდარზე ფიქრობდა. ლილიანის სახე თვალებიდან არ ამოსდიოდა, ვერ ივიწყებდა მის ცრემლებს, ბრალდებას ვერ ივიწყებდა. ძალიან უნდოდა, თავის მართლება შეძლებოდა, მაგრამ თავს თავადაც დამნაშავედ გრძნობდა.ოჯახს

ყვავილები არ დაყარონ

შემოვიდა მაღალი, ღირსეული, დადგა ჩემს გვედით. მე დაბალი თაგვივით მშიშარა. დამადო მხარზე უზარმაზარი ტორი და მთელ კლასს გამოუცხადა: მე ანიკა მიყვარსო - და გავიდა.