ემილის დღიურები (თავი 1)

თითქოს ნიუ-იორკის ჰაერი სრულიად განსხვავებულია, გაჟღენთილი თავისუფლებითა და ბედნიერებით, ყოველი წამით ვტკბებოდი რომელიც ახალი ცხოვრების დაწყებამ მომცა. მოსაღამოვდა. მე კი ისევ ცენტრალ პარკში ვიყავი და მარტოდმარტო შევყურებდი მზის

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (9)

დაღლილი კი მეც დადუს მივუწექი ისიც თითქოს იგრძნო და მაშინვე ჩამეხუტა. ვოღაც მკოცნიდა და მეფერებოდა გამეღვიძა და ჩემი გოგო ყოფილა -გავიღვიძე დუუ როგორ მომენატრე კოცნა და ფერება დავუწყე იმხელას ვიცინოფით ბებო შემოგვივარდა ჩუმათ იყავით ბიჭებს სძინავთო

_ვერ გვიცანი გოგო?! (11) (მოჩვენებითი სიმშვიდე და მოახლოვებული

_ვერ გვიცანი გოგო?! (11) (მოჩვენებითი სიმშვიდე და მოახლოვებული ბედნიერება) _მგონი გავგიჟდი-კეფაზე ხელი ნერვიულად მოსიბა იოანემ -ვინ არის ლილე?-ბოლოს უხეშად ცაილაპარაკა დემეტრემ და ხმამარლა დააყოლა_მიპასუხეთ.. _სვანეთში გავიცანით რა..მისი ოჯახის

დედის სურნელი (სრულად)

როგორც გაზაფხული იწყება მარტით ისე თითეული ჩვენგანის სიცოცხლე იწყება დედით. დედა ყველაზე თბილი,ყველაზე ტკბილი სიტყვაა რაც კი ოდესმე წარმოუთქვიათ ჩვენს ბაგეებს.ქალი რომელიც ცხრა თვე მუცლით გვატარებს,ერთი წელი ხელით და მთელი ცხოვრება გულით ეს მხოლოდ

ნაყიდი ბედნიერება სრულიად

სამზარეულოდან საშინელი ლეწვის ხმა გამოდიოდა -მომაშორეთ ეს ქალი აქედან თორემ შემომაკვდება(მთელი ხმით ყვიროდა მამაკაცი) -იცოდე მაინც არ გაგეყრები,,შენ ჩემი ქმარი ხარ(არ თმობდა თავის პოზიციებს ქალი) -რომელ ცოლ-ქმრობაზე მელაპარაკები შენ სრულ ჭკუაზე თუ

ჭიქა წითელი ღვინო (2 თავი)

უბრალოდ მთაწმინდის ქუჩებში დავსეირნობდით ფეხით. წარმოიდგინეთ პლეხანოვიდან მთაწმინდაზე, თან კოკისპირულ წვიმაში. შემდეგ ვანიკომ და ალექსანდრემ ამოგვაკითხეს. ვანიკოს და ხატიას ტომის და ჯერის მიამსგავსებდით. აი პოზიტივა და ალექსანდრე ერთად სასწაული

ოქროსფერგულა (სრულად)

''წლები დასჭირდა იმის გასააზრებლად, რომ ყველაფერი, რაც ამ ხნის განმავლობაში შეუყვარდა და შესძულდა, ივას უკავშირდებოდა. ივა იყო ყოველი დღის დასაწყისი და დასასრული! ივა იყო საუზმეც, სადილიც და ვახშამიც!''

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (3)

დილით ისევ ადრე გაეღვიძა თუმცა რომ გაახსენდა ბოლოს სად იყო თან კაბა ეცვა ისევ დაფიქრდა და მერე დაასკვნა რომ რომელიმე დასვის ბიჭმა ამოიყვანა ცირას თხოვნით. სავარჯიშოდ რომ ჩავიდა სანდრო იქ დახვდა .წამით შეჩერდა, უამრავი სიტყვა მოადგა ენის წვერზე

ჩემი ცხოვრების გზა (vol.2)

თვალები გავახილე და ავდექი,დავინახე თუ არა რაღაც დამემართა,ისეთი რაც აქამდე არ დამმართნია და სიტყვებით გადმოცემა რთულია. -გთხოვთ მომიტევოთ თუ შეგაშინეთ,ეს ნამდვილად არ მინდოდა,უბრალოდ დაგინახეთ და... -საპაიებელი არაფერია,არ შემშინებია,დაწყნარდით.

Dark side of Blood 12(საიდუმლო გეგმა)

უვე ვიცოდი რომ უკან დახევის ან ლოდინის უფლებაც კი არ მქონდა. თავს საშინლად ვგრძნობდი მინდოდა რომ დამთავრებულიყო ეს ყველაფერი.პატრიკის მუდარის მიუხედავად ვავიჩებთან მარტო წავედი, და ჩემს სიცოცხლეზე საერთოდ არ ვდარდობდი , ალბათ ყველაფერს ვიზამდი