ანგელოზი

1 მარტი იყო, 00:01, ღამე. მე და სანდრო ალექსიძე, ძმაკაცებისთვის ჩალიჩა, გუდაურიდან მოვდიდით. ბავშვობიდან ერთად ვართ და ეს ზედმეტსახელიც მე შევარქვი.

აკრძალული! (2)

საღამო იყო სახლში რომ დავბრუნდი,ზურაც შინ დახვდა,ისე გამიხარდა ზედ შევახტი,იტალიაში იყო ამჯერად,როგორც ყოველთვის უარავი საჩუქარი ჩამომიტანა,ვგიჟდებოდი ამ კაცზე, 15 წელია დედაჩეის ქარია და ამ დროის მანძილზე მისი ერთი ცუდი სიტყვაც კი არ მახსოვს.

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (სრულად)

-უნამუსო ხარ.. -მოდი აქ...-ხელები წელზე მომხვია და გულზე მიმიკრა..-მიყვარხარ... -წამოდით,საახალწლო სუფრა გველოდება,თან რამე საბავშვო ფილმსაც ვუყუროთ...-ტიტინი დაიწყო გიომ. -წავედით..-გუგამ გამიღიმა და თვალებით მანიშნა,წავედითო.

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 2

ანა ,ანაა ,გიგი მისკენ დაიძრა -არ შემეხო ,ამოიკნავლასავით და თითქმის ატირებული თვალებით შეხედა ,ადგილზე გაქვავდა ,ხედავდა როგორ ეცა დიანა და თავზე გადაუსვა ხელი ,პიკი ის აღმჩნდა ლუკამ სწრაფად რომ მოირგო ექიმის როლი (თუმცა ნამდვილად ექიმი გახლდათ) და

არასდროს უშენოდ! (7)

სიყვარულის ისტორია...ყაზბეგისკენ მიმავალი გზა გრძელი და დამქანცველი გამოდგა, თუმცა სანდროს კამპანია განწყობის დადაბლების საშუალებას არ მაძლევდა... მის ყოველ დანახვაზე გული გამალებით იწყებდა ცემას, მის თვალებს შეფეთებული ჩემი თვალები კი დაბნეულად

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-არ ვიცი...ალბათ ზედმეტი რომანტიკის. -მერე რტომანტიკა საშიშია ? ჰანანი მამაკაცს მიუახლოვდა და მის ტუჩებს წაეტანა.მეჩვიდმეტე თავი. სუნთქვაშეკრული ალექსი ოთახის კარს მიაწვა და ვერც კი გააცნობიერა ,რომ ამ მოქმედებას კარის ჭრიალიც მოყვებოდა.ასეც მოხდა

უფროსის ვაჟი! [5]

მილა როცა პასუხის გაცემას აპირებს სწორედ მაშინ მოვიდა მიმტანიც და ორივეს შურმა დაუდო თეფშზე, თეფშთან კი ლუდით სავსე კათხა.–აბა მზად ხარ?– თემა შცვალა მიშომ, დაბნეულობა თვითონაც არ შეიმჩნია.–კი კი მზად ვარ– სიცილით უთხრა და სახეზე ჩამოშლილი

ორი ბაბნიკი

გამარჯობათ,მე ვარ ლიკა დიასამიძე,19 წლის,ვცხოვრობ ბათუმში,მყავს ერთი და ქეთი,25 წლის,გათხოვილია თბილისში ქმარს თოკო ქვია,ყავთ ორი შვილი გიო და მარი.დედ მამა 3 წლის წინ ავტო კატასტროფაში დაიღუპნენ ამიტომ 13 წლიდან მარტო ვარ და ვცხოვობ ჩემს დეიდასთან

თვალებმა გაგცეს (3)

-და ვინ გითხრა რომ იქ წავალთ? - თქვა და წარბები ეშმაკურად აათამაშა. -ჰმმ, მართალი ხარ - მაშინვე მიუხვდა ჩანაფიქრს და თვითონაც გაეცინა. - ჩვენ ხომ აგარაკზე მივდივართ? -რა თქმა უნდა - თვალი ჩაუკრა მანაც და ორივე აკისკისდა.

ორი ჭიქა ვისკი (11)

მე და შენ ყველაზე კარგად ვიცით ასე მარტივად რომ არ მოხდება გადაყვარება... თუ საერთოდ მოხდება... არ ვიცი არ ვიცი. მთავარია მე მიყვარხარ, შენი სიყვარული კიდევ არაფერ შუაშია, ხომ გახსოვს?