უცნაური პოეტები

ოჰ, ეს პოეტები, ხალხი უცნაური, ყოველ შეხედვამდე წამებს დაითვლიან, ჩანთა სევდით სავსე, უცხო მოგზაური, მანძილს უსასრულოს, სტროფად გაივლიან. ოჰ, ეს პოეტები, მართლაც უცნაური, ნამდვილ სილამაზეს გვერდს ვერ აუვლიან, მათთვის მერე ყველა ხდება უსახური,

ზედმეტად სექსუალური (სრულად)

ქალს ჰქონდა რაღაც ისეთი,რითაც ძლიერ იზიდავდა კაცს...ეს რაღაც უცნაური ლტოლვა იყო,დაუცხრომელი ვნება რომელსაც მამაკაცი განიცდიდა ქალის მიმართ.დიდი იყო სურვილი რომ მის სხეულს დაჰპოტინებოდა და მისად დაეგულა,შეეგრძნო ქალის ტუჩების სიმხურვალე,ქათქათა კანის

ემა (მესამე თავი)

-დილამშვიდობის.-თქვა გოგონამ და გაიღიმა -პატარა მაიმუნო-უთხრა ემამ დას და ცვირზე უჩქმიტა. -დღეს წავიდეთ სადმე?-თქვა ნინიმ და თვალები მოიფშვნიტა -არვიცი არმგონია შევძლო-უპასუხა ემამ და ფეხზე წამდგა -კაი რა

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (8)

-დაგეხმარები აბა რასვიზავ(ლუკა) -ფრანებით ანგელოზო რომ დავუწეროთ და ბევრი ფრანი გავუშვათ მიწაზე ცეცხლოთ გული და მიყვარხარ დავუწეროთ და ხო კიდევ ბევრი ბუშტები და ვარდები საგვჭირდება რომელიმე ჯგუფს დავურეკოთ და ვუმღეროთ რასიტყვი? გაოცებული მიყურებდა

ოჰ,ნიუ-იორკ, ნიუ_იორკ....

გარეთ საშინლად წვიმდა,მთელი ნიუ-იორკი წყალს მიჰქონდა ყველა სადღაც მიიჩქაროდა, წვიმას გაურბოდა,მაგრამ მე არა მხოლოდ მე ვიყავი თავსხმა წვიმაში ერთ ადგილას გაყინული და კიდევ ერთი აუხსნელი უარის გამო ვიტანჯებოდი,ღმერთო რატომ?ამდენი იმიტომ ვისწავლე,რომ

ბიჭი სახელად 66-33-XX (5)

ჩურჩულით ვთქვი: -„ვიცოდი, რომ შენ იყავი“... დავამთავრე თუ არა წინადადება, ვაჩე ტუჩებზე დამწვდა და ისე გამალებით მაკოცა, თითქოს წლების განმავლობაში გეგმავდა ამას და როგორ იქნა აასრულა ჩანაფიქრი... ციებ-ცხელება დამემართა... შიგნიდან მცხელოდა...

სექსუალური ბოსი! [დასასრული]

-კაწ არ ვიცი რა ვქნა– თავის ქნევით ამბობს და საწოლზე ვარსკვლავის ფორმაში წვება. გონება ისევ უფრთხის და იმის განხილვაშია მისცეს თუ არა შანსი, რომ მისი შეცდომა გამოასწოროს. –რა კითხვაა?– შეიცხადა კატერინამ– რასაკვირელია უნდა მისცე შანსი, გონებას ნუ

სიყვარულის ძალა (7 თავი)

-შენ რა, ტირი?-შეშლილი სახე ჰქონდა რომ შემომხედა,-მოდი ჩემთან,-მითხრა და უნდოდა გულში ჩავეკარი. -შემეშვი, -ვუთხარი და ხელი გავაშვებინე. -რა გჭირს, მითხარი, რა მოხდა?-საოცრად განერვიულდა, ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა,-რამე დავაშავე?

შენ ცოცხლობ რადგან ჩვენთვის არ კვდები!

მან შენ სხვანაირად,სრულიად სხვა სამყაროში გიგრძნო,სხვა სიყვარულში და სხვა ემოციებში. ყველა ადამიანშია ემოციები კი,მაგრამ არა ერთნაირი. შენ რომც წარმოიდგინო თავი მის ადგილზე, მის სიმაღლეზე ვერასოდეს ახვალ. ფენომენი ბევრად ძლიერია,ვიდრე მისი ამხსნელი

დედა

იცი ყველაზე მატად რა მიყვრას? როცა შენს ჭაღარას ვუცქერ დედა, იცი ყველაზე მეტად რით ვარსებობ? როცა ჩემს გვერდით ხარ დედა. იცი ყველაზე მეტად როდის ვძლიერდები როცა შენს დამჭკნარ სახეს ვხედავ დედა. იცი ყველაზე მეტად რა მახარებს?