უცნაური ბიძაშვილი (თავი6)

მეტი არაფრის თქმა არ შემეძლო, არ ვიცოდი რითი დამემშვიდებინა, სიტყვებს ვერ ვპოულობდი. ეგრევე შემამჩნია, თუმცა რა გასაკვირია, რასაც გავიფიქრებ ყველაფერს ხვდება. -არ იცი როგორ დამამშვიდო არა? -თავი ჩახარა და განაგრძო. -მე, იცი, არც კი მახსოვს, პატარა

დაეწყობიან დღეები და გადიან გაღმა (სრულიად)

-გაბრიეეელ! ესაა შენი ძმაკაცი საჭესთან რომ ზის?-არა, მეორე.-გაიცანით ეს გიორგი მენაბდეა, მიგვანიშნა მაღალ, შავგვრემან ბიჭზე, რომელიც გაღიმებული სახით გვიყურებდა.-გიო, ეს თაკოა, ნიტა, ნინა, კოტეს და მიშოს კი იცნობ.-სასიამოვნოა გოგოებო, ეს კი დაჩია

"ბიჭი სიზმრიდან" (თავი მეორე)

გაკვეთილებზე ვერაფერს ვერ ვაკეთებდი. თავი მაგიდაზე მედო და ვფიქრობდი. არ ვიცოდი რა ხდებოდა. ყველაფერი რაღაც ფილმს გავდა და არც ის ვიცოდი დასასრული როგორი ექნებოდა ამ ფილმს. ჩემი კლასელი გოგოები რაღაცას ჩურჩულებდნენ და თან მე მიყურებდნენ.

მორჯულება 8 თავი

სახლში მიულებს ნანა და ნათელა დახვდათ..სიხარულით გააცნო ტასო მათ.ნათელა სიხარული შეეგება გოგოებს..ნანამ და ტასომ გაუგეს ერთმანეთს. -ბიჭები მოვლენ მალე და ერთად ვივახშმებთ(ეკა)მალე გაისმა კარზე ზარი და ბიჭები რიგრიგობით შემოლაგდნენ.

სიყვარული მინდა, რომელიც არასოდეს კვდება!

სიყვარული მინდა... ზღაპრული, ღვთაებრივი სიყვარული! როცა ხვდები, რომ უკვე აღარც გახსოვს, ბოლოს როდის იყავი მის გარეშე და მაინც თითქოს პირველად ხედავ, თითქოს პირველი წლებია, გინდა მოეხვიო და ყურში თბილად ჩასჩურჩულო, როგორ უზომოდ გიყვარს, როგორ გათბობს

ბედნიერების ჩარჩოები 2

დღემ მშვიდათ ჩაიარა .საღამოს დაღლილი მივედი სახლში და ეგრევე მივწექი გონებეაში დღევანდელი ინციდენტი გამახსენდა და გულიანათ გამეცინა.ზლაზვნით წამოვდექი და სამზარეილოს მივაშურე მსუბუქათ ვივახშმე და კომპი ჩავრთე.

სოფლელი სანდრა მინდა მეე?(12)

-რიჩარდ წამო დაგაწვენ რიჩარდმა ხელი ჩაკიდა და უკან აედევნა.ფეხზე მდგომს ეძინა უკვე.-ასე დაიღალე?-იცი როგორ ვნერვიულობდი მთელი გზა შენს რეაქციაზე?-სულელო რა განერვიულებდა არ იცი რომ მიყვარხარ-ვიცი ვიცი-ხო იცი აბა რა რო გკითხო რაზე გელაპარაკებოდი

პატრიოტი (სრულად)

-ღმერთო როგორ მომენატრე-ელენეზე ვიყავი მუხუტებული ჩემი ხელების ტკივილის გამო. ამ ბოლო დროს ეს ნაღრძობ-მოტეხილი ხელის ტკივილმა შემაწუხა. ამიტომაც დედიკომ მიყიდა სპეციალური "რაღაც" რითაც კისერზე მაქვს ორივე ხელი ჩამოკიდებული.

ესეც ხომ პოეტურია 4

დღეები გადის,მეგობრებთან ერთად ვერთობოდი მაგრამ ეს ყველაფერი მოჩვენებითი იყო არავისთან კონტაქტი არ მინდოდა,როდესაც მარტო ვრჩებოდი უფალს მარტო იმას ვთხოვდი,რომ ალექსანდრე გაეძლიერებინა,მართალია არ ვიცოდი რახდეოდა მის თავს მაგრამ ის კი

შენ ჩემი გახდები?! ....(თავი 17)

საკუთარ თავს მირჩევნიხარ.....ასე არასდროს არავინ მყვარებია...შენი არსებობით ვსუნთქავ,შენით ვარსებობ! იმდენად ვარ შენით შეპყრობილი რომ ყველაფერს გპატიობ,თითეულ იმ ტალახს რომელიც შენგამო მე მესროლეს....თითეულ იმ კოცნას გპატიობ,რომელიც