უსიყვარულოდ [1]

პირველად 5 წლის ასაკში შემიყვარდა. პირველი ალბათ რაც თავში გაგიელვებდათ ალბათ ის არის თუ რა იცოდა 5 წლის ბავშვმა რა იყო სიყვარული. არც მე ვიცი, მხოლოდ ის ვიცი რო ისეთი გრძნობა იყო რო სულ ფრენა და სიმღერა მინდოდა, შეუფერებელ დროს ცეკვა და ა.შ. თუმცა

რა მოხდებოდა თუ...

ახალი დღე გათენდა. ჩემი ოთახი ისე ჩავაბნელე, ზარმა რომ დარეკა. მეგონა რაღაც შეცდომა იყო. რა თქმა უნდა ისევ უენერგიოდ გავიღვიძე. ფარდა გადავწიე, მოღრუბლული დღე იყო და ამან ხასიათზე მომიყვანა. მუხლის ქვემოთ პრადას თეთრი კაბა გადმოვიღე, ფერად მოსკინოს

ბაუნტის ვალი [4]

გზაში უამრავი კომპლიმენტი მოისმინეს ბიჭებისგან, კმაყოფილები იფერებდნენ. რესტორანში შესულებმა სხვები მოიკითხეს და საკუთარი ადგილები დაიკავეს. სასიამოვნო საღამო იყო, ცოტას სვამდნენ, ბევრს მხიარულობდნენ. მუსიკის ხმაზე წამოიშალნენ.

მოპარული დღიური (სრულად)

ისტორია გვიყვება გოგონაზე - ალექსანდრაზე, რომელიც ყოველ დღეს ცემაში ატარებდა.. მოხდა ისე რომ მისი დედა მასზე მშობიარობას გადაყვა.. მის მერე მამამისმა ლოთობა დაიწყო, სვამდა, ეწეოდა, იკეთებდა და სახლში ასული გოგონას სცემდა ხან ხელით, ხან ფეხით, ხანაც

სოფლელი სანდრა მინდა მეე?(11)

-არა მზია დეიდა,თქვენი სიტყვები არა მე იმან გამაოცა როგორ იმორჩილებდით ვაჟს,როგორ დადიოდა თქვენს ჭკუაზე.-ეს ადრე იყო სანდრა,მე რომ მასზე გავლენა მქონოდა ჩემი დაჟინებული თხოვნით შენს დაბრუნებას შეეცდებოდა,მაშინ როცა კიდევ ერთხელ გიპოვნა

ეჭვიანი მარტოობა

იცი?! ჩამოთოვა უშენობამ, დღემაც ჩამოყარა ყურები,რომ ვერ მინახულა სიყვარულმა, ვეღარ შევაერთეთ სულები!იცი, რომ ამიტირდა ღრუბლები და რაფას მისველებენ ცრემლებით?გარეთ ტირილია გმირობა ბუნების: მიწას რომ ეხლება წვეთებით!თუმცა ეჭვიანი

Dark side of Blood 8(ყველაზე ვნებინი)

-პატარა მეტიჩარა!-ჩავილაპარაკე და თვალი გავაყოლე,საცვლებით მისაღებში გამოტანტალებულ ჯინას. მანამ ვათვალიერებდი მის სხეულს სანამ კარები არ მიიხურა,ამას შემთხვევით სამზარეულოდან გამოსული ანდრეა შეესწრო და სიცილისგან უკვე ცრემლები მოდიოდა.

არასოდეს თქვა არასოდეს (თავი2)

შიგნით რომ,შევედით ყველაფერი ძალიან ლამაზი იყო ერთადერთი რაც მაბნევდა ეს იმ უცნობი მამაკაცის ხელი იყო რომელიც უხერხულობასთან ერთად ძალიან მსიამოვნებდა.მამაკაცთან ერთად ბრბოში შევერიე მაგრამ ჩემს წელს მისი ხელი მოშორდა და უკან რომ გავიხედე იგი ჩემს

მთვარის ბნელი მხარე - II თავი

ჩემი საყვარელი ბლოგერი წერს მარტოობაზე. არა ისეთზე როდესაც არავინ გყავს, არც ნათესავები და არც მეგობრები. არამედ სულის იმ განწყობაზე, რომელიც არ არის დამოკიდებული შენს გარშემო ადამიანთა რაოდენობაზე. რასაც ვერ შველის ვერც საყვარელი ადამიანი და ვერც

ვნება აშლილნი ..23..

,არც ისე ბევრი უძლებს ბოლომდე, ამ წუთისოფლის გზაზე ხეტიალს, მთავარი არის როგორ იცოცხლებ, თორემ სიკვდილი ყველას ხვედრია“ ბედნიერე იცით რა არის? როცა ყოველი დღის გათნებას ღიმილით ხვდები, როცა ყოველი წამი გახარებს და გაბედნიერებს.