ეშმაკი და ანგელოზი მეთვრამეტე თავი

ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე. უკვე მერამდენედ ვიმეორებ ამ სიტყვებს. გულში ჩაგროვილ დარდს ვიკლავ და მომავალს უიმედოდ გავცქერი. მძულს გერმანია, მისი ქუჩები და მასში მცხოვრები ხალხი თუმცა გამონაკლისებიც არსებობენ. რა არ გადამიტანია თუმცა ეს

სიყვარულს სჭირდება დუმილი!

სიტყვები?! სიტყვები ყოველთვის როდია ზედმეტი. რიტმები?! რიტმები ცეკვავენ სიყვარულს. ფიქრები?! ფიქრები ჰყვებიან მას. ის მას საკუთარ ფიქრებშიც გაურბის რატომ? იმიტომ,რომ ეშინია რისი? ტკივილის,რაც სიყვარულს კანონად მოზდევს. მაგრამ,იცხოვრო უმისოდ?

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 5)

-მერე გაკოცე...ეს სასიამოვნო იყო...შემდეგ სადღაც წავედით..მგონი,სასტუმროს ნომერი იყო..ბუნდოვნად მახსოვს,რადგან ის ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ექსპერიმენტული ღამე იყო...იმ დღეს პირველ სიყვარულთან მქონდა პირველი ღამე. -რას ამბობ? ღადაობ? დამცინი? მე ხომ

სიზმარი თუ რეალობა (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი)

-ეჰ რამხელა შარში გაყავი ბატონო თორნიკე თავი შენ ხომ არ იცი -ნამდვილად მაგრამ ყველა საფრთხეს ვაცნობიერებ საქალბატონე მარიამ და კიდევ ერთხელ გიმეორებ რომ მიყვარხარ და ეს არასდროს შეიცვლება რადგან დაბადებიდან შენს გვერდით ვარ ყოველ ღამე, და ყოველ

გაყინულ გულზე გაყინული ხელი (სრული)

მოკუნტული ვიწექი თხელ საბანში გახვეული როდესაც გამომეღვიძა. მთელი სხეულით ვკანკალებდი სიცივისგან. ხალხის კივილი მომესმა და გადავწყვიტე ფანჯარაში გამეხედა. ისედაც ვიცოდი რომ ეს კივილი სიკვდილის მაუწყებელი იყო, მაგრამ მაინც წამოვდექი და ფანჯარაში

გიწამე

უბრალოდ გააჩერე დრო და იწამე გთხოვ იწამე იმ სიყვარულის, რომელსაც ნათელ ფერებში ხატავ! ... დილით მალევე მოემზადა, ბევრი არც არაფერი სჭირდებოდა გრძელი შავი თმა გაიშალა და როგორც ყოველთვის სადად ჩაიცვა ოთახიდან გავიდა და მოფუსფუსე დაქალის დანახვისას

წარმოუდგენელი რაღაცეებიც ხდება(ნაწილი3)

ღამე სიცხემ გამაღვიძა.... ძალიან მცხელოდა.შუბლზე ხელი მივიდე მაგრამ სიცხე არ მქონდა. ირაკლისკენ გადავბრუნდი. ღამის ფარდების გაწევა დამვიწყებია და მკრთალ შუქზე კარგად ჩანდა მისი შეწუხებული და აწითლებული სახე. -ირაკლი.-შევანჯღრიე. წუწუნით გაიღვიძა.

ბედნიერება ჩემთანაც მოვა 3

მოგიყვანს? მშობლების გაცნობის დროს ვის გააცნობ ზუკას?! ისევ ისტერიად გაიცინა. ჩემ აფეთქებას ელოდებოდა ხოდა მეც არ დავაყოვნე და ავფეთქდი! ხელში დანა მეჭირა სწრაფად გავიწიე დედაჩემისკნ და კედელს ავაყუდე,მასზე მაღალი ვიყავი და ზემოდან გაშმაგებული

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (სრულად)

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და რასაკვირველია აქვს დასასრული, მაგრამ არის მომენტები როცა არ შეგიძლია დასვა წერტილი, უბრალოდ ამისთვის მიზეზი არ გაქვს და სადღაც გულის სიღრმეში გჯერა, რომ წერტილის დასმა არ იქნბა სწორი და გინდა იმ ერთს მიუმატო ორი და აქ

უბრალოდ სიყვარული (4)

თითქოს ისევ იგივე მეორდებოდა ვისმენდი სიტყვებს, რომელიც ჩემთვის ბევრს ნიშნავდა.ამ დროის მანძილზე ვგრძნობდი მის სიყვარულს და არც შევმცდარვარ ნიკა ისევ სიყვარულს მიხსნიდა არ ვიცოდი რა პასუხი გამეცა ამიტომ ვთხოვე ჩემთვის დრო მოეცა რადგან საკუთარ თავში