მინდა მიყვარდეს თავი 27

ლევანი და ლექსო კაპითანთან ერთად წავიდნენ პოლიციის განყოფილებაში რათა იქ მაინც გაეგოთ რაიმე ახალი ამბავი,მაგრამ სულ ტყუილად ელოდნენ ირაკლის დაჭერას რადგან ის უკვე თბილისიდან ძალიან შორს იმყოფებოდა და ჭრილობებს

ბედისწერა (თავი 2)

-ღადაობ? რა ბედი შე*ემა, როდიდან დაიწყე ასე საუბარი... თითქოს რომანტიკოსი გახდი? – „რომანტიკოსი“ ისეთი ზიზღით სავსე გამოხედვით თქვა, თითქოს ასეთები სძულდა და არ სიამოვნებდა, მაგრამ გიორგის უფრო რატის საქციელი აღიზიანებდა, რაც ხიდზე მოხდა და ამის

ობოლი (დასასრული)

ისე ვნერვიულობდი ვერ აგიღწერთ...დაჩის სახლი იმაზე დიდი ყოფილა ვიდრე მე წარმომედგინა, სამსართულიანი, დიდი ლამაზი ეზოთი, აუზით სამოთხე იყოო...შიგნით შევედით, დაჩიმ თავისი დეიდაშვილები გამაცნო, ყველამ კონპლიმენტებით

მედიცინა ეს ხომ ყველაფერიაა..(3)

ამპუტაცისთვის უნდა მოვმზადებულიყავი, სარამ საოპერაციოში შევიდიდო გადავწყვიტე ავადმოყოფის ისტორია წამეკითხა. მიმღებში ჩავედი და ექთანს ისტორია ვთხოვე, 25 წლის ახალგაზრდა გოგო იყო განგრენა დამართნია და მთლიანი

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი III)

ეს იყო დემეტრე დევდარიანი,ჰო,ყველაფერთან ერთად,გარეგნობა ჰქონდა ცივი,მაგრამ უზომოდ თბილი თვალები... -ღამისფერი თვალები გაქვს,კარგო!-ამოიჩურჩულა ელენამ,გულ-მკერდზე მიადო თავი,ხელი ლოყაზე ჩამოადო და თვალები მილულა.მამაკაცს გაეცინა გოგონას ჩვევაზე და

Prince of the city(2)

დიდთოვლობის გამო ჩემებმა რაჭიდან ჩამოსვლა ვერ მოახერხეს,ასე რომ არანაირი პრობლემა არ შემქმნია გუდაურში ახალი წლის შეხვედრაზე,პრინციპში რომც ჩამოსულიყვნენ არც მაშინ არ შემექმნებოდა უთანხმოება,მაგრამ

გალია

ქარიშხალი იყო გარეთ...თქვენ მოდიოდით, მოდიოდით და ხელებს მიქნევდით. არ ვიცი, მემშვიდობებოდით თუ მესალმებოდით. მაგრამ მოდიოდით. ჩემთან ერთი მბჟუტავი ნათურა ენთო. მე გაუნძრევლად ვიჯექი ჩემს ერთადერთ სკამზე და ხალხის

I'm in love with my best friend [8]

ეხლავე აგიხსნით ყველაფერს რა ნიკა და რა სასწრაფოც ამიტყდა რა და მოკლედ გზაზე მივდიოდი ჩემთვის საღამოს წყნარად და მშვიდად და დავინახე შუქნიშანზე წითელი ენთო ვიღაც გაუნათლებელმა კი გაიარა მანქანით

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (10)

ნუცა სასწრაფოდ გავაღვიძე,ოთხში ისეთი სურნელი იდგა თავბრუს მხვევდა-ნუცა დროზე ადექი-რა მოხდა,ეს რა არის,ვაიმე რამდენი ვარდიაააა,რა ლამაზებიაა ანა-ამას შეხედე ტიფანის ბეჭედი-ვაიმე,სად იშოვა ეხლა მაგან ერთ დღეში ეს

ჩამკიდე ხელი (სრულად)

-შენ ჩემი შვილი არ ხარ!...ბოლო ხმაზე გაჰკიოდა მამაკაცი,საკუთარი ქალიშვილის მიმართულებით.ხმის ტონალობაზე შეინიშნებოდა რომ იგი გაბრაზებულიც იყო და იმედგაცრუებულიც.-მამა შენ არ გესმის,მე ასეთი ვარ,შენ ამას ვერ