ერთად ყველაფერს შევძლებთ(5)

აიი ძალიააააან დიიიიიდი ბოდიშით ბავშვებო უბრალოდ მართლა ვერ მოვიცალე და ვწუხვარ რომ ააამდენი გალოდინეეთ იმედია არ გამიბრაზდებით და მაინც წაიკითხავთ მიყვარხაართ♡♡♡♡

მეზობელი..(4)

ისევმოკლედ 10 ოქტომბრის შემდეგ გადიოდა დღეები,მაგრამ არც ზარი ყოფილა მისგან,არც მესიჯი და არც არაფერი..არც შემხვედრია "შემთხვევით"..მიყვარდა..ძალიან მიყვარდა და ამ სიყვარულს ვერაფერს ვუხერხებდი მართლა. 30ოქტომბერს მქონდა დაბადების დღე.29ოქტომბერს

დრო მიდის მოგონებები კი გვრჩება

დრო ძალიან სწრაფად გადის,ისე სწრაფად რომ ხანდახან გააზრებასაც ვერ ვასწრებ. ხანდახან არის დღეები როდესაც ყველაფერი კარგი ერთდროულად ხდება და არ ვიცი რაზე ვიფიქრო რა გამიხარდეს, ხანდახან კი ჩვეულებრივ არაფერიც არ ხდება. ყველაფერი ესე დაიწყო . ყოველი

ჩანახატი (14 თავი)

წინ მიმავალ ძმას არ უსწრებდა. ავტომობილს მშვიდად მართავდა ქალი. ჩუმად აკვირდებოდა გვერდით მჯდომი აკა და ფიქრობდა, უნებურად ისევ ვიკას ადარებდა. სულ ცოტა ხნის წინ ეგონა თავდავიწყებით უყვარდა ბავშვობის მეგობარი, მისვის

აღიარე, გაები ბაბნიკო!!! (თავი11)

ალექსანდრეს ტელეფონზე დავურეკე მაგრამ არ მიპასუხა, ნეტავ სად არიან, პირველ სართულზე ჩავედით,, ერთ ოთახს ჩავუარეთ, რომლის კარიც შეღებული იყო და ალექსანდრეს ხმა ისმოდა. ოთახში შევედით,სადაც ალექსანდრე, ლუკა და ორი

სვანო სვანს უყვარხარ

ავდექი ჩავიცვი და სამზარეულოში გავედი აუ რა ჯიგარია ლიზა ჩემი საყვარელი ქათმის სალათი დაუტოვებია,ვჭედავ ამ ქალზე. მთელი დღე ვემზადებოდი და უცებ გავიდა დრო 2 საათი იყო რომ დავიძინე. დილით ტელეფონის ზარმა

მაინტერესებხარ! (თავი 5)

მარიმ ადგა და სასტუმროდან გავიდა... მიდიოდა და ტიროდა.. ტიროდა ვის გამოო.. საბას გამო? რატომ ვერ აიტანა მისი ასეთი რეაქცია? ღმერთო რა დამემართაო იძახდა მაგრამ ეს არაფერს შეცვლიდა... თავიდანვე უნდა მიმხვდარიყო რომ ის უბრალოდ

მგონი შემიყვარდი?! (7)

-მარიამმ დაწყნარდი (სანდრო)-მოვკალი, სანდრო მოვკალიი !(ვკიოდი და საერთოდ არ ვუსმენდი მას)-მარიამ გაჩერდი, შეხედეეე (სანდრო)- -მოვკალი ვერ შევხედავვ (მე)-მარიამმ შეხედე! (დაიყვირა)-არ მინდა, მეშინია (მე)

ფერადი გრძნობები(1თავი)

სახლი ქალაქგარეთ, ლამაზი ბაღითა და მშვენიერი ინტერიერით, რომლის გარშემოც ბევრი ასეთივე სახლი დგას , მაგრამ თითქოს ეს სახლი ყველასაგან გამოირჩეოდა თავისი ელეგანტურობით და თავისი ისტორიით. ამ დიდებული

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი V

_მაშო… მაშოოო!_ყვრილით შემოვარდა ჩემს ოთახში ნუცი. მე ერთ სკამეზ მეორე მქონდა შემოდებული და კარადის თავიდან დიდი ყუთის ჩამოღებას ვცდილობდი. მასში მამას ნაჩუქარ საჩუქრებს ვინახავდი. იმ საღამას მინდოდა 13 წლის თავზე