ალისა: მოგზაურობა შავ-ბნელ წარსულში (3)

ვანო ჯერ ისევ თავის ოთახში იყო პიჟამას ამარა. ხელში პლანშეტი ეჭირა და თამაშობდა. ნიკამ კარი რომ, შემოაღო ბავშვმა გამოხედა ,მაგრამ ისე მოიქცა თითქოს არც დაუნახავს. კაცი საწოლზე ჩამოჯდა. თავზე ხელი დაადო,მაგრამ ბავშვი კვლავ ცივად ექცეოდა.

ფიფქის ეფექტი [თავი 4]

''დარია არ განძრეულა. ხვდებოდა რამდენად უღირდა ვაჩეს ეს ჩახუტება და თანაც ისიც არ იყო დიდად წინაამღდეგი. მამაკაცის სურნელი აბრუებდა და ნეტარებაში გადავარდნილს კიდურები შეყინვოდა. აქამდე სულ არ ციოდა. ახლა კი ციებ–ცხელება ჰქონდა.

ცხოვრება გრძელდება (თავი 3)

-მარიამ ხელი მომეცი, მეც დავთანხმდი და ხელი გავუწოდე.-ნიკა სად მივდივართ?-შენს ბედნიერებასთან მარიამ,გთხოვ მოიხსენი ეს ბეჭედი.ნიკამ ძალით მომხსნა ბეჭედი მერე გამიღიმა დიდ ყვავილებით მორთულ მინდორში დამტოვა.-ნიკა არ წახვიდე

შოკოლადზე ტკბილი ტუჩები გაქვს, პატარავ! (სრულად)

სულ რაღაც 1 დღე იყო დარჩენილი ახალწლამდე, დიდი ამბებით ვემზადებოდით მთელი ოჯახი, საოცრად მახარებს ახალი წლის დადგომა, ახალი სურვილები, ახალი თავგადასავლები..ჩემი გიჟი ხუთეულიც ჩემთან ერთად იყო: მე ანუ ლალუკა, სალი,

Stay With Me

მე ვყოფნიდი ჩემს მარტოობას, ვავსებდი და ვაფერადებდი ნაცნობი და მარტივი ხმებით,ვცდილობდი, რომ ქალაქის რიტმში ტროტუარებზე უსაფრთხოდ ევლო, ვასწავლიდი ღამის გათევას, მე ვყოფნიდი ჩემს მარტოობას შენამდე.

როზასა და ზურას სიყვარულის ისტორია ( 5,6 და 7 თავი)

- ჩავიცმევთ და მოგიყვებით ყველაფერს._ზევით ავიდა ორივე და სწრაფად გამოეწყვნენ სპორთულებში.ჩამოვიდნენ და დედას ყველაფერი დეთალურად მოუყვნენ ნუ ზურა ყვებოდა დეტალურად თავის სიყვალურულის ისტორიას.ქალი ჯერ გაოგნდა ვერ იჯერებდა

ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 10)

„ვეჭვიანობ თუ მეჩვენება?“_გაბრაზებით ვეკითხები ჩემს თავს, თან მრისხანე მზერას ვავლებ არემარეს.-ბატონო ტატო, ხომ ვერ მეტყვით რომელი საათია, თორემ საღამოსთვის ძალიან მნიშვნელოვანი გეგმები მაქვს._აზარტული ტონი მერევა ხმაში.-და ხომ

იდუმალი 2

-ჯესი! ჯესი ძალიან გთხოვ გაიღვიძე!-ჩამბლუყუნებდა ტომი ყურში და მძაფრად ვგრძნობდი არყის სუნს. -აქ ვინ შემოგიშვა შე ლოთო ყარხარ !-გაბრაზებულმა ვუთხარი და თავიდან მოვიშორე.-ჩემი ძმა ჩამოდის და უნდა დავხვდე,მეჩქარება

our hands 12

მოიწია და კისერში მაკოცა, ტანში დამაჟრჟოლა და გამეღიმა მის საქციელზე -გაჩერდი ახლა თორე გულიკო გვცემს.- მხარი ავიქნიე და მოვიშორე -მმ, ძნელია გაჩერება.- წაიზლუქუნა და ფეხზე ადგა, ხელი გამომიწოდა და მეც ამაყენა-წამოდი გარეთ და

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 6

მთელი ღამე თეთრად გაათენა ანდრონიკაშვილმა ყველაფერზე ერთად ფიქრობდა.ძალიან მგრძნობიარე იყო ამას ისიც ერთვოდა რომ თავისი საყვარელი დაიკოსგან შორს მოუწევდა ყოფნა.როგორ არ სურდა ამ კაცთან დარჩენა,როცა ისიც ახსენდებოდა