გზა,რომელიც შენკენ მოდის (თავი 1)

როგორც იქნა დასრულდა დღესასწაულები.ნამდვილად არ მიყვარს,თუმცა ჩემ პატარა დას ჯერ კიდევ არ ეწყება სკოლა.განა ეს სამართალია? როგორ არ მიყვარს,როცა შუა დღემდე კოტრიალობს საწოლში,შემდეგ კი ნერვებს მიშლის.

ისევ შემიყვარე... თავი (1) ნაწილი (2)

ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო,ამაზე დიდი მედნიერება თუ არებობდა არც მეგონა.ყველაფერი მიხაროდა,სულ გაღიმებული დავდიოდი, დავდიოდი კი არა დავფრინავდი,დედაჩემიც ბედნიერი იყო ასეთს გახარებულს რომ მხედავდა და მიზეზსაც ხვდებოდა,ის კი არა ყველა ხვდებოდა

გაყიდული სხეული “19“(დასასრული)

ქუჩაში გასულმა იგრძნო,როგორ გამოეცალა ფეხქვეშ ყველაფერი და ცახცახმა აიტანა,მტევნები მკლავებზე შემოიჭირა და ტროტუარს გაუყვა.შეჩერების და უკან დაბრუნების სურვილი აღეძრა და ვერაფრით ჩაახშო,წამით შეჩერდა, მიიხედა კიდეც,მზერა კორპუსს ააყოლა და მათ

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები (ნაწილი 2) -3-

მეგონია გული ყელში მომებჯინება,ამოსუნთქვასაც კი ვერ ვახერხბ,მარცხენა ხელს მჭიდროდ ვიჭერ მუცელზე მარჯვენათი კი კარებს ვეყუდები წონასწორობის დასაცავად.მარგარეტი გაფართოვენული თვალებით მიყურებს და ხელს მიწვდის,ამჩნევს რომ კარგად ვერ ვარ.

სლიზერინელი პრინცის ისტორია 35

დრო სწრაფად გადიოდა უკვე აპრილის ბოლო იყო და ორ კვირაში გამოცდები იწყებოდა .გული მისკდებოდა ამაზე.მე და ჩიკოსაც ურთიერთობა საშინლად დაგვეძაბა,დედამისის გამო,ის ქალი თავს არ ანებებდა,უკვე აშკარად ჩემს წინააღმდეგ აწყობდა,ყოველ შაბათ-კვირას მასთან

სულშიც კი ბარდნის! ო,როგორ თოვს!

მთის ქარაფიდან გადავვარდები ფიფქებად მოვალ შენ,რომ დაგათოვს და შენც მაშინვე შეგიყვარდები, ჩემი სურნელი ისე დაგათრობს

შემოპარული(2)

მისი შავი თვალები რომელიც სავსე იყო სიცელქით, მხიბლავდა.ვგრძნობდი იმ ემოციათა მოზღვავებას რომელის აქამდე უცხო იყო ჩემთვის,ორივე ვდუმდით და ალბათ მხოლოდ თვალები ბედავდნენ ლაპარაკს,არ ვიცი რატომ იყო ჩვენ ორს შორის ასეთი სიჩუმე გამეფებული,იქნებ

NO LOVE NO PAIN

ცხოვრებაში ბევრს განსაცდელს შეხვდება ადამიანი, მაგრამ ამ განსაცდელმა მიწაზე კი არ უნდა ახოხიალოს, პირიქით, ფეხზე უნდა წამოაყენოს და ცხოვრებასთან შეაჭიდოს, მასთან გამკლავება ასწავლოს. ზოგი ეცემა ბედთან ჭიდილში, ზოგი კი თავისი მიზნისაკენ რქებით

სიყვარული მცირე ასაკში (თავი 2)

–მე დავიგვიანე ბავშვები სად არიან? იკითხა და თავის მერხთან დაჯდა, ლუკა არაფერს აკეთებდა მხოლოდ იჯდა და ფიქრობდა იმაზე თუ სად უნდა ყოფილიყვნენ ბავშვები, მალე ფიქრს მოეშვა რადგან მხარზე უცნაური შეხება იგრძნო შეტრიალდა და არავინ ჩანდა, უცებ წინ ვიღაც

მიყვარხარ მთელი ცხოვრება ნაწილი 2

გაოგნებული ვიდექი კართან.მეგონა ფრენა შემეძლო...ოთახამდე ძლივს მივედი,ფიქრებში ვიყავი როცა მობილურზე შეტყობინება მომივიდა,გული საოცრად შემიქანდა...რა თქმა უნდა ის იყო...."მიყვარხარ,შენ გვერდით უბედნიერესი ვარ.."გამეღიმა და მალევე ძილმა თავი