ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 9)

ღიმილით ვაქცევ ზურგს და ნახევრად შიშველი კურტუმის ქნევით გაზქურიდან შემწვარ ხორცსა და ომლეტს ვიღებ.მაგიდასთან შემომსხდრები, უხმოდ მივირთმევთ ძლივს-ძლივობით მომზადებულ კერძს რომელის სულაც არაა ცუდი. მართალია კვერცხის ნაჭუჭის

ვინ იქნება თქვენი საუკეთესო ქმარი ზოდიაქოს ნიშნის მიხდვით

ნებისმიერი ქალი, რომელიც ამ ქვეყანაზე იბადება ცხოვრებაში ერთხელ მაინც პოულობს მისთვის შესაფერის ან მეტნაკლებად შესაფერის პარტნიორს. თუმცა, რამდენად აძლევს ეს უკანასკნელი ბედისწერას იმის საშუალებას, რომ მოვლენები სერიოზულად განვითარდეს უკვე თავად

კიდევ ერთს გეტყვი

მინდა რომ გკითხო , ბევრი რამ გკითხო, ამით კი მეტი გავიგო შენზე მაგრამ შენს აჩრდილს არ უნდა მითხრას და ამით იმედი მომცეს „ჩვენზე“.ნუთუ ვერ ხვდები თუ როგორ მწყურია,შენთან ბაასი , შენი აზრების სმენა.უბრალოდ თავს იბრმავებ და გგონია

ფიფქის ეფექტი [თავი 1]

ტაქსს ხელი დაუქნია და სირბილით გაექანა მისკენ. აქეთ–იქით დაბნეული იყურებოდა, თან რძისფერ ჩანთაში საფულეს ეძებდა. ქერა თმა ზურგზე დაეყარა და ზამთრის ყინვისგან დასაცავად, პალტოში რაც შეეძლო იფუთებოდა.

გაყიდული სხეული “9“

-არაუშავს,-მიუგო დამიანემ,მაგრამ ხმაში შეეტყო რომ ელენეს საქციელით კმაყოფილი არ დარჩა.პატრამ მის მხარზე ჩამოდო თავი და დაიძინა,ელენეს უნდოდა გამოერთმია და დასაწვენად წაეყვანა,მაგრამ დამიანემ უფლება არ მისცა,თავად შეიყვანა დემნა საძინებელში და

აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 8)

ლუკამ მეც მთხოვა გადმოდიო მაგრამ უარი ვუთხარი. -გთხოვ ემილი დაგვთანხმდი(ნატალი) -არა, არ მინდა თქვენი შეწუხება(მე). ძლივს დავარწმუნე, რომ მერჩივნა სახლში წავსულიყავი. საღამომდე იქ გავჩრედი და მერე სახლში წავედი. სახლის კარი ფრთხილად შევაღე.მისაღებში

ალისა: მოგზაურობა შავ-ბნელ წარსულში (ნაწილი 2)

ალისა დილით სახლიდან გამოვიდა და კარი ორივე გასაღებით გადაკეთა. ასე იქცეოდნენ ხოლმე როდესაც სადმე მიდიოდნენ. სახლში მხოლოდ ქალები ცხოვრობდნენ და სჯობდა სიფრთხილე გამოეჩინათ. ის იყო გასაღები ჩანთაცი მოისროლა ,რომ თინანომაც ამოამთავრა ამოსასვლელი

უხილავი ძაფი (დასასრული)

-ნიიცა როგორხარ? (ნიკო) -კარგად ნიკოშენ? -კარგად რასშვრები? -რავინიკო ლექციაზე მივდივარ -კაიმიდი და დაგირეკავ მერე -კაინიკო გკცნი -მეცჩემიპატარა ------ -პრივეტ ნიცა როგორხარ? (გიორგი) -გიორგიიი?! ყბა ჩამოუვარდა ნიცას -ხორაიყო რაგაგიკვირდა გაიღიმა

ცხოვრება გრძელდება (თავი 1)

მერე იყო სამი ყველაზე მტანჯველი დღე ვიჯექი ცრემლები არ მდიოდა ვერ ვხვდებოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს მხოლოდ აქა-იქ ხალხის წარმოთქმული ფრაზები მესმოდა ჩემს მიმართ "რა ცოდოა სულ ახალგაზრდა დაქვრივდა" "კიდევ კარგი ბავშვი არ ყავს კიდე გათხოვდება" "საწყალი

მესაფლავე

მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება? ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც... მომაბეზრე კიდეც თავი; და შეწყვიტე, თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაცინვა გულსაკლავი.