ქიმიური მუხტი [5]

სახლში წავიდნენ. მთელი გზა ლეოზე ფიქრობდა, გული ეწვებოდა, მან და ლელამ ხომ ყველაზე უკეთ იცოდნენ რას ნიშნავდა მშობლის დაკარგვა. ნებისმიერი დამამშვიდებელი სიტყვა ფუჭი იქნებოდა, მაგრამ უმოქმედოდაც ვერ მოისვენებდნენ.

ლეა და კახა (თავი 8)

-რა და კახამ დარეკა სადაც ადრე შენ ცხოვრობდი და უთხრეს რომ იქ არ მისულხარ ძაან შეეშინდა ინერვულა ჩვენ ვუთხარით რომ კარგად იყავი მაგრამ მისამართი და ტელეფონის ნომერი არ მივეცით ლალი დეიდასაც ვთხოვეთ არ ეთქვა სამი თვე თითქმის ყოველდღე გვთხოვდა შენს

ერკე მიდასი... ქალღმერთი (11)

ქალის კივილმა შეძრა ტყე. უგვარდი მთელი ორი საათი სრულ სიჩუმეში დაბოდიალობდა, ისიც კი იფიქრა, რომ დაიკარგა, მაგრამ არ ნებდებოდა. ახლა კი გარკვევით ესმოდა ქალის ხმა, რომელიც საშველად იხმობდა. -მიშველეთ! - სამხრეთიდან მოდიოდა ხმა და მეფეც იქითკენ

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 14

-ახლა ის დროა სახლში მიმიძღოდე და ყავას მიდუღებდე,-მეუბნება გაბადრული გამომეტყველებით. -ბოდიში,მაგრამ შენს დაპატიჟებას არ ვაპირებ,-მივუგე გაღიმებულს და ჩემი ნათქვამის მერე დასერიოზულდა.

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(5)

მოთმინებით ელოდა ცოტნე როდის წავიდოდა მანქანა და როგორც კი დაინახა რომ წავიდნენ ეგრევე მაგარი გაარტყა ეკეს -შეენ ბიჭო?შენ აკეთებ ასეთ რამეს?სხვისგან წარმოვიდგენდი მაგრამ ჩემი ძმაკაცი თუ ასეთ რამეს იკადრებდაამ სიტყვებმა სულ გაადებილა ეკე,არ ელოდა

ორი რამ,რისიც მწამდა

ის ჩემზე გაცილებით უფროსი უნდა ყოფილიყო, რადგან მახსოვს, რომ ეს იყო ერთ - ერთი, რაც მისკენ მიმავალ გზას მიღობავდა. მახსოვს მაშინ რაღაც უცნაურად მოძრაობდა, მაშინ, როცა პირველად ვნახე...

ჩამკიდე ხელი (7)

ღუმელთან კომფორტულად მოკალათდნენ.მშვიდათ მოათავსა ლიკამ თავი ანის მხარზე და მორფეოსის სამყაროში გადაეშვა.ანი კი დიდიხანს უყურებდა მძინარე გოგონას და ბედნიერი იყო,სრულიად უმიზეზოდ.ბოლოს მასაც ჩაეძინა.

შეგეჩვიე... (4)

დილით ადრე მომიწია ადგომა რადგან დილით წასვლა გადაწყვიტეს ჩანთა გუშინ ჩავალაგე შორტი და მაისური ჩავიცვი ფეხზე კედები და სოფოსთან ერთად ნიკას სახლისკენ წავედი ყველა იქ იყო მხოლოდ მეტრეველი არ ჩანდნენ -აუ ამ დილაუთენია რა წასვალა იყო? - საყვედურით

ჟურნალისტი და ქველმოქმედი (2)

-მერე დღეს მასთან ერთად ივახშმებ.არ მკითხო როგორ მაინც არ გეტყვი.კარგად გამოიპრანჭე იცოდი.გოგო კიდე არ დააფრთხო -ვაა ჯიგარი ხარ ძმა. - ბავშვთა სახლში მივდივარ და ხო წამოხვალ? -კი როგორ არა.როდის იყო შენთან ერთად წამოსვლაზე უარს ვამბობდი -კარგი

მთვრალი ალუბალი 2

დემნა განრისხებულია. ოთახში ბოლთას სცემს და არაფერს ამბობს. ბატონი კახა უხერხულად იშმუშნება და იმედის თვალით გვიყურებს. თვითონ ვერაფერს უბედავს შვილს და ჩვენ რისი გაკეთება შეგვიძლია...