ფერადი დღიურები (III თავი)

-ეგრე ნუ მიყურებ, თორემ შეგიყვარდები-და ისევ მისი გულწრფელი ხარხარი და გოგონას აწითლებული სახე, ბიჭს ისეთი საყვარელი ეჩვენა ამ წამს ბარბარა, რომ მისი ჩახუტებისთვის და ლოყების ჩაკოცვნისთვის, ყველაფერს გაიღებდა.. მიუხალოვდა, შეამცირა მათ შორის მანძილი

ლეა და კახა (თავი 6)

ლეამ მხოლოდ გასროლის ხმა გაიგონა,დაინახა როგორ დაეცა კახას სხეული მიწაზე ლეა ჩაიმუხლა კახასთან და ტირილი დაიწყო,-ლეა...ლეა ნუ ტირიხარ მე კარგად ვარ და არ მოვკვდები....მიყვარხარ-მეც მიყვარხარ კახა მეც

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 23

-სანამ წერილს წავიკითხავდი თორნიკე მივიწყებული მყავდა მაგარმ არა ისე რო სულ აღარ მეფიქრა მასზე, მიყვარდა მაგრამ გულში და ვფიქრობდი რო დავივიწყებდ, წერილის წაკითხვის შემდეგ ისევ თავიდან გამახსენდა ყველაფერი

ჩემი არ გეშინოდეს!

-ისე დღეს დილით რა კივილიც ვერ მოასწარი, ახლა აინაზღაურე დაგორებისას. - ამბობს და მის ,,ქოლგეით" კბილებს მიჩენს.-არა, ისე რამ ჩაგაცვა ასეთი მაღლები? დებილები ხართ რა ეს ქალები! -ამბობს და თან ხარხარებს. ცოტა ვერ უნდა იყოს

მელანქოლიკი 9

არა! ეს ჩემი ჯულია არ არის... ის მეწამულისფერი ტუჩები გასთეთრებია, ლოყები გაფერმკთალებია და ჩავარდნია. ექიმის შეხება მაფხიზლებს, ხელებს უშედეგოდ ვიქნევ და კედლებს ვეჭიდები. არ მინდა მარტო დავტოვო...

ისევ შენ..(2)

ყველაფერი ნათელი გახდა ჩემთვის, ეს ის ბიჭი იყო ბათუმში, ცეცხლმოკიდებული სახლიდან რომ გამომიყვანა, რომელის ნახვასაც ამდენი ხანი ვნატრობდი, ზუსტად ისეთი მწვანე თვალები, რომლითაც მისი ამოცნობა

ორი ღამე (თავი 10)

კიდურეებში სისუსტე იგრძნო , მაგრამ მორიგი ხელის შეხების გრძნობა ისევ ყველაფერს ერთიანად აღემატებოდა, , ლევანიმ სალომე ელვისსისწრაფით მოაბურნა, მის წვრილ წელს ტორებით ჩაებღაუჭა და უნებართვოდ თუმცა

შეგეჩვიე... (2)

-ბოდიში - ჩავილაპარაკე ისე რომ მას გაეგო ზემოთ ამოიხედა და გავშრი-შენ იყავი ? - მკითხა და სველი მაისური გაიძრო-ესე აპირებ სიარულს? -თავზე გადამასხი ყველაფერი და მირჩევნია ესე ვიარო. -ბოდიში მართლა

ჭრელი ფოთლები

შინ ბუხარი ქოთნით და ჯაგნების ჯარი, გარეთ ჭრელი ფოთლით გაფოფრილი ქარი, მთელი ღამე ოდის ჭრიალებდა კარი, მთელი ღამე ქროდა, ჭრელაჭრულა ქარი...-მურმან ლებანიძე.....შემოდგომა-სეზონი, რომელიც ბუნების მრავალფეროვნებას ამტკიცებს. ფერთა ნაზავს ხომ სწორედ ეს

დაკარგული (სრულად)

ბევრჯერ მიფიქრია სადმე, რომ შემხვდეს როგორ მოვიქცე? მივიდე? ჩავეხუტო? ვაი, რომ ხელი მკრას? არ მიმიღოს, მაგრამ რა გასამტყუნებელი იქნება? ნეტა თვითონ მნახოს მაინტერესებს თუ დამიძახებს? თუ მოვა?