სამუდამოდ ჩემში დარჩები(20თავი)

ინამ ნელ-ნელა მზადება დაიწყო. სახლი მიალაგა, ისადილა, შემდეგ კი შხაპის მიღება გადაწყვიტა. როდესაც სააბაზანოდან გამოვიდა მისი მობილური აწკრიალდა. დახედა ლიკას ნომერი იყო

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება10 თავი.

როცა მარიამმა თმის ცვენაზე მითხრა, შინაგანად იმდენად ავნერვიულდი, რომ მეგონა სულ ავკანკალდებოდი, მაგრამ რეაქცია არ დავაყოვნე, ბუნებრივად მივიღე რომ მარიამს თავი ცუდად არ ეგრძნო. მერე ისევ ვიფიქრე იმ თემაზე რაც დიდი ხანია გონებაში მიტრიალებს ...

-15 წამი... -მიყვარხარ.

თეთრი გაცვეთილი კედლების კუთხიდან, დაახლოებით 3 კამერა უთვალთვალებდა ოთახის ცენტრალურ ნაწილს, სადაც ორი ასევე გაცვეთილი თეთრი სავარძელი, ერთმანეთის პირისპირ იდგა.

წარსულის კვალი II ნაწილი

-აუუ სადაა რა ეს ბიჭი ამდენ ხანს- ამბობდა გაბუტული დიკო ლუკაზე და გაბრაზებული ტუჩემს კიმავდა და ადგილე ხტოდა, თოკო და ნუცა მას სიცილით უყურებდნენ მეც მეცინებოდა მალევე მოგვიახლოვდა საყვარელი და უსიმპატიურესი პატარა კაცი -გილოცავ დიკო დაბადების დღეს

საქმე...სექსი და უცნაური ურთიერთობები (1)

დრო გავიდა . გოგონებმა სკოლა დაამთავრეს და დედაქალაქში სასწავლებლად წამოვიდნენ. თავიდან სამივეს უჭირდა ,მაგრამ არაფერს უშინდებოდნენ. ვერონიკამ სწავლა წარმატებით დაასრულა და მალევე მიიღეს გაზეთში თანამშრომლად. ცოტა ხანში ადგილი სალომესთვისაც

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?

****** და აი დადგა თოთხმეტი სექტემბერი სკოლის ბოლო წლის პირველი დღე ძალიან ეზარებოდა ლილეს სკოლაში წასვლა მაგრამ რა უნდა ექნა პირველივე დღეს ხომ არ გააცდენდა? ამიტომაც ზლაზვნით წამოდგა და ჩაცმას შეუდგა ბოლოს სრულიად გამზადებული სასააუზმოდ ჩავიდა

ვ/ე (ნაწ2)(7)

-ელენუშკა, გამარჯობა ჩემო საყვარელო, ლამაზო, სარძლოვ და მეგობარო!-მიესალმა ნიკუშა კარებში მდგარ გაყინულ ელენეს,-როგორ ხარ გოგო?-გადაკოცნა ნიკუშამ და პირდაპირ შევიდა სახლში.ანა და ნია მისაღებ ოთახში ისხდნენ და საუბრობდნენ. ნიკუშას დანახვაზე ორივე

დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი პირველი)

კარბზე ზარის რეკვა არ წყდება, აბრახუნებენ, თავქუდმოგკეჯილი გავრბივარ და თან ვეცემი. მოკლედ ეს სიჩქარე არ მიყვარს რა. თან უკმაყოფილოდ ვბუზღუნებ. ძლივს მივაღწიე კარებთან. არ გამიხედია გლაზოკში(ქართულად არ მახსოვს როგორ არის)ისე გავაღე კარები -

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 7]

შენთვის ყოველთვის ის პატარა ანცი ბავშვი ვიყავი, სულ რომ კისერზე გეჯდა, სულ შენთან რომ უნდოდა, სულ რომ გკოცნიდა, გეფერებოდა, გეხუტებოდა... – შენ ისევ ის პატარა ანცი ბავშვი ხარ, მაშინ რომ სულ ჩემთან უნდოდა, სულ რომ ჩემთან იყო და სულ რომ ჩემში იყო.

გარდამავალი წუთი (5, დასასრული)

ეშმაკსაც წაუღია აწი ეს თავმოყვარეობა, როცა მივხვდი, სიყვარულთან უძლურია ყველა დანარჩენი! – ჩურჩულებდა და ხმაში სისხლი ერეოდა. კანკალებდა, მაგრამ სიმხურვალე არ ტოვებდა. ტკიოდა, მაგრამ სიყვარული უფრო ძლიერი იყო! – ცოლად გამომყვები? – ღიმილი უნახავადაც