შემოდგომის რომანტიკა

შემოდგომამ თავისით მაიღწია პიკს, ქარი ხეებს აცეკვებს,მეღიმება,ცრის. გარეთ ცივა და გულშიც ბადებს ყვავილებს, ყვავილები ამ ზამთრის ჩვენკენ მოიწევს შემოდგომა ბადებს რომანტიკას ლამაზს, მიღიმიან შორიდან და მიკრავენ თვალს.

ბედნიერება წუთიერია ( ნაწილი 1)

შეიძლება უინტერესოა თქვენთვის ამ ისტორიის მოსმენა , მაგრამ მგონი მაგალითი იქნება ჩემი ტოლი გოგონებისთვის. უბრალოდ მინდა იცოდეთ რომ თუ ცხოვრებაში რაღაცას გააკეთებთ რაც იმ მომენტში გაბედნიერებს , აღარასდროს ინანო. გაიხსენეთ როგორი ბედნიერები იყავით

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები.

გამარჯობათ, მე ვარ ანამარია კვარაცხელია 18 წლის მეთორმეტე კლასის მოსწავლე. მყავს ძმა - დემეტრე კვარაცხელია 20 წლის, მშობლები ორი წლის წინ ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ ამიტომ დიდი სახლის ცარიელ ოთახებს მხოლოდ მე და ჩემი ძმა

ისევ შემიყვარე (5)

გადავწყვიტეთ გვეყურებინა.ფილმი რომ დამთავრდა ტელეფონზე შეტყობინება გამომიგზავნა " შენამდე აბსტრაქციაში ვიყავი,ახლა უსასრულობაში ვარ" წინადადება ფილმიდან. გამეღიმა,პასუხად მივწერე გიჟი ხართქო და შენი ბრალიაო. მერე დავიძინეთ. ბედნიერი ვიყავი.

ცხოვრება გრძელდება 3

ცხოვრება სირთულეებით და განსაცდელებითაა სავსე,ვიღებთ უამრავ დარტყმას ვუძლებთ ტკივილებს და მერე გვიკვირს საიდან გვაქვს ამდენი ძალა რომ ამდენს ვუძლებთ? ზოგჯერ ბედნიერება გვტოვებს და უბედურების პირისპირ მარტონი ვრჩებით

შოკოლადისფერი მეორე ნაწილი თავი 1

-მაიძულებ,რომ სულ აქ მყავდე? -სად?-მოულოდნელად გამიშვა ხელი და მეც თავისუფლება,რომ ვიგრძენი სწრაფად დავცილდი,მაგრამ უპასუხო კითხვამ არ მომასვენა.-სად?-კართან ვიყავი,რომ მივუბრუნდი და ვკითხე.

ნათელი წერტილი (2 თავი)

რამდენიმე დღე შორიდან ვაკვირდებოდი ჩემს სტუმარს, როგორც მომსახურე პერსონალი მეუბნებოდა, მათ დიდად არ აწუხებდა, არც პრეტენზიები ქონდა. საკმაოდ გვიან გამოდიოდა ნომრიდან და მერეც დროს ძირითადად ბასეინთან ატარებდა.

შეშლილის ღიმილი #1

-მისის კოლინზ!!!-მკაცრად გაიჟღერა დირექტორის ხმამ დერეფანში...-სასწრაფოდ გამომყევით!-ისევ მკაცრად მიმართა შავგვრემან გოგოს და ზურგი აქცია... თუმცა გოგო ერთი სანტიმეტრითაც არ განძრეულა, კედელს მიშტერებოდა და როგორც ყოველთვის ... შეშლილის ღიმილი

თორნიკე ნაროზაული - ქალო

რახელ გაწვიმ-გაავდარდა გაზაფხული, ჩემი გულის ამინდივით დარდიანობს, ეგ ტუჩები ყინვისაგან დაზაფრული, ქალავ როსღა გამაჩნდების სამზიანოს? კარგი ქალო, ნუ ხარ ასე უკარება, მერე რა რო ხევსური ხარ და მთის შვილი,

ისევ შემიყვარე (4)

მეტად აღარც მოუწერია,ნიკა ისევ აგრძელებდა ტვინის ბურღვას და მუქარას,ხან გამოჩნდებოდა ხან კიდევ ქრებოდა,როგორც სჩვევია ისე. ალეკოს ხასიათი მაშინებდა,რომ დათვრებოდა თავზე კონტროლს კარგავდა.საშინელი ხასიათი ჰქონდა,