ბედნიერება გაზიარებით (36)

ვინ არის მაგის შვილი? - უხასიათობა დაეტყო ხმაში სვანს. _ერეკლე. - მოკლედ მოუჭრა გვანცამ. _ერეკლე? - ორაზროვნად იკითხა კაცმა. _ხო ერეკლე! _და ვინ არის ეს ერეკლე? - სახელი გაწელილად და ირონიით წარმოსთქვა ავალიანმა.

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა(დასასრული)

-არა. არა. არა. არ მჯერა ღმერთო. ზურა შენ ამას არ გააკეთებდი. ეს სიმართლე არ არის, გთხოვ მითხარი რომ ეს სიმართლე არაა. გთხოვ მითხარი. იმედი მქონდა ყოველთვის ერთად ვიქნებოდით, მაგრამ შენ... უშენოდ სიცოცხლეს რა აზრი აქვს? არადა მეუბნებოდი რომ

ჯულიეტა (სრულად)

-"მასწ, მასწ"-სწრაფად ავიწიე ხელი და მასწავლებელს სწერვა სახით გავხედე -რაგინდა?-უხეშად მკითხა დამრიგებელმა და მათემატიკის მასწავლებელმა ნანამ -"მასწ" ახალი მოსწავლე გადმოდისო და ხომ შემირდით თქვენ გვერდით დავსვავო?-ირონიულად გავუღიმე მე

სხვისი ცოლის მესაკუთრე-5

_ამ სახლში დავიჯერო სხვა ოთახი არ მოიძებნება რომ დაიძინო? _ნწ მე ჩემს ოთახში მიყვარს ძილი. _კაი მაშინ მე ვიპოვი სხვა ოთახს ვთქვი და გასვლას ვაპირებდი,როცა გაბრიელმა ხელი მტაცა და თავისკენ მიმიზიდა. _უკვე გითხარი რო" ულამაზესი ხარ"?

მამა-შვილი

ცხოვრობდა ერთი მამა-შვილი, რომელთაც არაფერი აკლდათ. მის შვილს ყველაფერი ჰქონდა, რასაც მოისურვებდა, რადგან მას ბევრი არც სჭირდებოდა, მხოლოდ მამის სიყვარული უნდოდა. მამასაც ყველაზე მეტად უყვარდა საკუთარი ვაჟი, მისთვის სიკვდილსაც კი დასთმობდა და

კარგია,თუკი...

კარგია თუკი ვიქნებით ერთად,თუ გვეყოლება ბიჭი და გოგო...კარგია თუკი ღამით მაკოცებ,და უთენია საუზმეს მომთხოვ!კარგია თუკი ზამთარში ერთად მივეფიცხებით ანთებულ ბუხარს...კარგია თუკი თეთრი ფიფქებით,გააკეთებ და მე მესვრი გუნდას!კარგია თუკი

ბედნიერება გაზიარებით (35)

_ჰოდა მაგული ვნახე გუშინ, პირდაპირ ვერ მითხრა, მარა მიმახვედრა, რძლად მოსწონს გვანცა. - თქვა მანანამ თითქმის ჩურჩულით. _სერიოზულად? _სერიოზულად! _ვიფიქროთ მაგაზე, კარგი ბიჭია ნამეტანი ეს ერეკლე. - კმაყოფილი

უცნობის და ცნობილის ისტორია {4 თავი }

გამარჯობა, მე კატო მქვია ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ რომელიც სწავლობს ინსტიტუტში და დამოუკიდებლად ცხოვრობს. როგორც კი გავაცილე ჩემი ოჯახი საზღვარ გარეთ, ჩემს ცხოვრებაში ახალი პერსონაჟი შემოიჭრა, რომელმაც ჩემი მთელი ცხოვრება გადაატრიალა

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს

მრავალძალში ჯვარდაწერილნი [5 დასასრული]

სიმხურვალეს გაშმაგებული სუნთქვაც ერთვოდა და ხვდებოდა ლიზა, რომ იყო ძალიან, ძალიან ბედნიერი. –რამდენი ხანია,რაც საიდუმლოდ მალავ? – მუცელზე შემოეხვა ცხელი ხელები და ცხელმა, ყელსი შეფრქვეულმა სუნთქვამ, უამრავი ჟრუანტელი წაიყო მთელს სხეულში. –ორი