მომავლის იმედი (1)

მე ანა მონდგომერი ვარ, მთელი ჩემი ბავშვობა და საერთოდ მთელი 18 წელი ობოლთა თავშესაფარში გავატარე... ჰო მძიმე ბავშვობა მქონდა და საერთოდ ამას თუ ბავშვობა ჰქვია. 16 წლის წინ მე და ჩემი ტყუპისცალი ძმა გაბრიელი აქ

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 6)

მია ფრთხილად შებრუნდა დედამისისკენ. თალი თვალში გაუსწრა. სხვა რამ დაინახა. გაბრაზება. მიხვდა რომ ნათიამ ყველაფერი იცოდა. იცოდა სანდროზე და მათ ურთიერთობაზე. თითქოს ბურთი გაეჩხირა ყელში. თვალები მაგრად დახუჭა და ნერწყვი გადაყლაპა. აი ეს უკვე არ იყო

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (დასასრული)

რეზოს სახეზე ისეთი სურათი ეხატა წარმოდგენაც კი გაუჭირდებოდა ადამიანს ახლა რას ფიქრობდა. გიორგის სავარძლის ნიასკენ მიგორება უნდოდა ,მაგრამ ცალი ხელით ვერ შეძლო. -გაეთრიე ჩემი სახლიდან...გაეთრიე თორემ

ვერ დაგთმობ (დასასრული)

-ნანობ?.. - ხმა გაებზარა ლაშას. - მიპასუხე! მომხდარს ნანობ? ვერ მიტან ამისთვის? მიდიხარ იმიტომ რომ მეტად მატკინო? - ცოტ ხნით შეჩერდა და ღრმად ამოისუნთქა. - მეტი შეუძლებელია... ბევრად მეტად მტკივა. ასე უფრო ძნელია, ელე. ახლა, როცა თავიდან ბოლომდე

შოკოლადისფერი “ნაწილი პირველი“

როგორ იყო?ყველაფერი უნდა მოვყვე?ე.ი მე და ჩემი კურსელი ანეტა მივდიოდით ქუჩაში,ხოდა გაგვაჩერეს,ვინ ან რატომ არ ვიცი,მაგრამ მთლიანი ყუთი შოკოლადი გვაჩუქეს,ეს ალბათ ახალი შოკოლადის საქართველოში ჩამობრძანების წინა სამზადისი იყო

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(2)

დილით როდესაც ავდექი ჩავიცვი საცურაო კოსტუმი და ჩავედი ეზოში.ცხოვრების წესად მქონდა ლამის ქცეული ის,რომ დილით ადრე უნდა ავმდგარიყავი და აუზში მეცურავა.აუზთან მისვლის შემდეგ მოვკარი ჩემს აუზში თვალი ლაშას.-გორილა შენ რას

უბრალოდ მიმტანი (თავი 9)

რომ შემეძლოს აღწერა რას ვგრძნობდი, აუცილებლად გეტყოდით. გაოგნებული ვიყავი... ჩემში ერთდროულად იმდენი გრძნობა ირეოდა, რომ აზრებს თავს ვერ ვუყრიდი. საერთოდ ავიბურდე...

სიყვარული ბედნიერებაა - სრულად

- ზეთი წამისვი რა - შევევედრე ნათიას და თვალები ავუფახუნე , თან ჩემი ლამაზი ღიმილი გამოვიყენე , ნათია , რომ 32 კბილის წინ დალაგებას ეძახის , ნუ ახლა მე , რომ კბილები არ გამოვამზეურო ეს უფრო ცოდვა იქნება ხალხო . ხო რაც კარგი მაქვს ვერ დამიკარგავთ .

მალე მოგირჯულებ გპირდები (15)

ტკბილად მეძინა, მერე ერთი ორჯერ გამოვფხიზლდისავით მაგრამ თვალები არ გამიხელია, ვიგრძენი როგორ დამაწვინეს რბილ საწოლზე, მერე მოვკალათდი კარგად და უკნიდან ვიღაცამ წელზე ხელები შემიცურა და კისერში თავი ჩარგო, ვიცოდი ვინც იყო ამიტომაც

წყეული ღამეები[14]

-არავინაა-გაუღიმა თოკას და ჩანთა დივანზე მოისროლა,შემდეგ ჩამოჯდა და ტელევიზორი ჩართო-რაღაც შოუა,მოდი, ვუყუროთ-დაუძახა მამაკაცს და პულტი ხელში აათამაშა-არ მჯერა,რომ ეს ყველაფერი ხდება..