ვამპირების აკადემია

ეს ამბავი არის ერთ ტრაგიკულ ვამპირულ წყვილზე. -მე რატომ უნდა ვინერვიულო, ვამპირების აკადემიასი უკვე ოთხი წელია რაც ვწავლობ, შემდეგი შენ ხარ მაიკლსონების აგვარეულოდან. აბა შენ იცი. ხომ იცი ყველა ვამპირი ვალდებულია როცა 150 წლის გახდება ამ აკადემიაში

როდესაც ძმაკაცი გიყვარდება(2)

თქვა ნიკმა და რესტორანში წავედით -ვინმე მოგწონს? (ნიკი) -მეე?.. -არა ჩემთავს ველაპარაკები (ნიკი) და საყვარლად ჩაიცინა^^ -არაა არავინ.. (ვუპასუხე დ. თავი დაბლა ჩავხარე) -ვოუუ...გამიკვირდა(ნიკი)

მეორე შანსი(2)

-ბიჭებო ,შიგნით გელოდებიან.თქვა ცივი ხმით და ჩემთვის ზედაც არ შემოუხედავს.გატრიალებას აპირებდა,როცა ჩემთან ქეთი მოვიდა და მოსასხამი მომიტანა. -ჩაიცვი და დიმიტრი და მე წაგიყვანთ. -თქვენ უკვე მიდიხართ?ასე მალე?შემობრუნდა ისევ და ირონიული მზერა

ზაფხულის ნოველა (1)

აი მოვიდა ეს დღეც.ჯენი აუჩქარებელი ნაბიჯებით გამოვიდა აეროპორტიდან და კალიფორნიის სუნის ჩასუნთქვამ მაშინვე გული აუჩქარა, ვერ მიმხვდარიყო გული კარგს უგრძნობდა თუ ცუდს , მხოლოდ შემდეგ მიხვდა რომ წინ ყველაფერი ელოდებოდა.. ცოტ-ცოტა. ჯენი კალიფორნიაში

უბრალოდ მიმტანი (თავი 3)

მთელი დღე უაზროდ გავლიე. აქამდე თუ სამუშაო საათებში წიგნებიდან არ ვყოფდი თავს ან გვერდით მარკეტიდან დაცვის თანამშრომლის, ლაშას მოგერიებით ვიყავი დაკავებული, ახლა ერთ წერთილს მიშტერებულმა დავაღამე.

მტრობა (ნაწილი 6)

- კაი რა ნუ ბრაზდები ქართველო, ვეღარ გამიცანი ეს კვირები?! - გაგიცანი და დავასკვენი რომ მანერები გაქვს ნულზე დასული, ასევე არ გაგაჩნია გრძნობები და ხარ პირუტყვი. ანდროს ღიმილი წაეშალა სახიდან, მარი მეორე მხარეზე გადაატრიალა, თვითინ კი ზემოდან

თეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [2]

–საავადმყოფოში უნდა წაგიყვანო... – დაბნეულმა სხვა ვერაფერი მოიფიქრა. –არ გაბედო! – მკაცრად დაიჩურჩულა. – სხვა გასაღები არ გაქვს? –გასაღები... – ახლაღა გაუნათდა გონება და ჩანთა დაანარცხა იატაკზე. ნერვიულად ქექავდა და რაც ხელს უშლიდა, ინსტიქტურად

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 2)

კაფედან ბრაზმორეული გამოვვარდი. რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი და იქვე მდგარ სკამდე ჩავიკეცე. არვიიცი იქ რამდენი ხანი ვიჯექი სანამ არ ვიგრძენი რომ გვერდით ვიღაც მეჯდა. გავიხედე და ყველაზე ნაკლებად ვისაც ველოდი ის დავინახე

ჩემი გულის მეფე (3)

-მას ვერსად წაიყვან!-მოისმა მკაცრი, გამყინავი ხმა ზურგსუკან. შეშინებული მივბრუნდი გიორგისკენ რომელსაც სიბრაზისგან ყბა დაჭიმვოდა და ხელზე ძარღვები დაბერვოდა. -შენ ვინხარ?-კოტემ ხელი მიშვა და გიორგის პირისპირ დადგა

InkeD #6

სახლში ღამის სამი საათისთვის მივედით. მთელი გზა მლანძღა მამამ და არც სახლში მისვლისას გაჩერებულა, მთელი ღამით მისაღები ოთახის კუთხეში ვიჯექი და ჩუმად ვტიროდი.დედა უბრალოდ ჩუმად იჯდა და თვალს არ მაშორებდა. მის ცრემლიან თვალებში ყველაფერს