ვიცი, რომ მოხვალ!

ვიცი, რომ მოხვალ, მომიტან ვარდებს,წითელ ყვავილებს მე რომ მხიბლავდა...მერე გვირილებს ჩამიწნავ თმაში,და გამახსენებ როგორ გვიყვარდა!მოხვალ შეცვლილი ძველი თვალებით,და ძველ სიყვარულს კვლავ გამახსენებ,მე დანანებით გავხედავ წარსულს, და თუ წავედი ნუ

ნოემბრის წვიმა. "9"

-შეგეშინდა? -გაეცინა დანის და მკლავი სხეულზე მოხვია, გულში იმ მგელს ლოცავდა რომელმაც ამოიუყმუილა. -ვაიმე, დანიელ, არ მოვიდეს, შეგვჭამს. -პატარა ბავშვივით ჩაიჩურჩულა მიამ. -ნუ გეშინია, არ მოვა. -ჩაეღიმა მიას ბავშვობაზე და შუბლზე აკოცა გოგონას. ახლა

გენერალი (ნაწილი მეოთხე)

-არაფერი არ არის ასახსნელი ბატონო მიხეილ .შეძლებისდაგვარად გაუღიმა და ქურთუკი დაკიდა .სამზარეულოდან სინათლე გამოდიოდა და იქითკენ დაიძრა.-კეკე დღეს შენთან დავიძინებ რაა, ყელი ჩამოუწია სანდრომ -დღეს რაზე გეტყვი უარს ?! დღეს ყველა სურვილს გისურვებ

ბინძური ტყუილი ანუ როგორ გახდა მასთან სექსის მონა (დასასრული)

ლელას სიამოვნებისგან გააჟრჟოლა. საბუთებს ხელი დასტაცა და გვერდზე გადადო. ბარბარე სიბრაზისგან თავს ვეღარ თოკავდა. უნდოდა მანამ ეტირა სანამ არ მოკვდებოდა ,ან უკეთესი ეს ქალი საკუთარი ხელებით დაეხრჩო. თვალი აარიდა ,არ უნდოდა მისი ამაზრზენი სახისთვის

ტრიალი წრის გარშემო [9]

-არა, ამ სახლში წესრიგი უნდა დავამყარო. ვერ მოვრიგებით სხვანაირად - ვატომ ელენეს მისაღებში შეაკითხა. ტაფით ხელში. როცა მიხვდა, რომ არავინ უსმენდა, დაიყვირა - მელიქიძე!-ჰა? - გამოხედა გოგონამ და ცალი თვალი ტელევიზორს გააპარა-შენ გელაპარაკები! -მაინც

ერთხელ სიცოცხლეში (სრულად)

უკვე საკმაოდ გვიანი იყო სუხიშვილების დარბაზიდან , რომ გამოვედი. ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდი მარჯანიშვილს . გაზახულის თბილი სიო გახურებულ სახეზე სასიამოვნოდ მელამუნებოდა, თმას მიწეწავდა და ხელით ვცდილობდი მათ გასწორებას . დღეს განსაკუთრებულ განწყობაზე

შარდან შარში ~8~

მოწყენილობისგან აღარც ვიცი რა გავაკეთო აბაზანაში შევდივარ და საკუთარ ანარეკლს ვუყურებ რატომ მაქვს ასეთი საზიზღარი თმა ყოველ მხარეს რომ იფიჩხება საკუთარ თავზე გაბრაზებული გაწეწილი თმის დაშოშმინებას ვცდილობ ისღა დამრჩნია რომ კეფაზე ცხენის კუდად

მილანიდან ისევ თბილისში [13]

დებილი გოგო არასდროს იყო, რომელიც ვერ ხვდებოდა ბიჭი რომ მის მიმართ სიმპატიით იყო განსჭვალული. ასევე ხვდებოდა კიტაზეც, მაგრამ მისი გრძნობა, რომლის შესახებაც სულ ახლახანს გამოუტყდა თავისთავს, ორმხრივი თუ იყო არ ეგონა. რამდენიმე წამი ხმა არ ამოუღია,

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[13]

იმ საღამოსაც ამიტანა ირაკლიზე ფიქრებმა.თავს ვერ ვაკერებდი,რომ მას ქრისტინე უყვარდა.უბრალოდ ამის გააზრებაც კი საშინელ ტკივილს მაყენებდა,რაც არანაირად არ მაწყობდა,ამიტომ ისევ იმედიანად ვიღვიძებდი. არ მესმოდა,რა იყო ეს.მუცელში პეპლების ფრიალი თუ ლამაზი

ერთად.(2)

ფიქრებისგან გადაღლილს 2საათამდე ჩამეძინა, როცა გავიღვიძე სახლში არავინ დამხვდა, ჩავიცვი და აივანზე გავედი მოსაწევად. ჩემს თავს დავცინოდი, მხოლოდ რამდენიმე წუთით ვიყავი მასთან ერთად და ვერ ვივიწყებდი, არ ვიცნობდი და მთელი ღამე მასზე ფიქრში გავატარე,