შენს გამო

გაზაფხულის სუსხიანი საღამო იყო... ვერცხლისფერი მთვარე მედიდურად დაჰყურებდა ქალაქს...მეგონა ვერავინ ამჩნევდა პატარა ბურთულას და თანაგრძნობით ვუმზერდი მას. წვიმის წვეთები მანქანის მინებს ეხეთქებოდნენ,შემოსვლას ლამობდნენ მაგრამ უღონოდ ეცემოდნენ.საოცარი

შენზე მეოცნებე 2

მეორე თავი - ბექამ და ნიამ სიყვარულის გამოცდა უნდა ჩააბარონ.მათმა სიყვარულმა მაძილს უნდა გაუძლოს.ბექა 17 წლის ბიჭი იყო. ძალიან სახელგანთქმლი ოჯახიდან. რაღა დაგიმალოთ და ამ უკანასკნელს ამ ორი შეყვარებული ადამიანის გარშემო არსებული საზოგადაოებისთვის

ნაბიჯი წინ (თავი 2)

ცხრა წლის განმავლობაში გემოვნება ფაქტიურად ახლიდან ჩამომიყალიბდა.ადრე თუ უპირატესობას რომანტიკულ და ლამაზ ბიჭებს ვანიჭებდი,ამ დროის განმავლობაში უდრეკი და რაღაც დოზით უხეში მამაკაცებით დავინტერესდი.ალბათ გარკვეული გავლენა იქონია სხვადასხვა

BAKING LOVE (თავი მე-2 და მე-3)

-წუხელ ქეთა გიორგის დაშორდა. მერე მე და გიორგიმ ვივახშმეთ, ცოტა დავლიეთ... ცოტა არა, ბევრი დავლიეთ. მე მხოლოდ მისი კარგ ხასიათზე დაყენება მინდოდა, მაგრამ როგორც ჩანს ზედმეტი მომივიდა. დილით მის გვერდით გავიღვიძე. მერე დილით ია შემოვიდა ოთახში,

დაუვიწყარი(18)

ერთმანეთს ვკოცნიდით, როცა თითქოს ნაცნობი ხმა გაისმა.-მოგესალმებით, მეგობრებო.თორნიკე უცებ მომშორდა, ძარღვები დაეჭიმა და სუნთქვა გაუხშირდა. სცენისკენ გაიხედა, მეც მის მზერას მივყევი. სცენაზე ის ცისფერთვალა ბიჭი იდგა, გიორგი. გიტარა ჰქონდა

გაგიჟებით შემიყვარდა (ნაწილი 8)

დილით ადრიანად გავეღვიძა, სავარჯიშოთ წავედი,სახლში რომ მოვედი სანდროს ტელეფონი აფეთქებული ქონდა იმდენჯერ დაურეკავს,გადავყწვიტე დამერეკა -სანდრო მოხდა რამე? (მე) -აუ ტოო სად ხარ, რამდენი ხანია გირეკავ, რატო მანერვიულებ ჩემო პრინცესა (სანდრო)

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე..{6}-{7}

კატო იმნაძე-19 წლის,საშუალო სიმაღლის,გრძელი შავი თმითა და ლურჯი ფერის თვალებით.(ელიზაბეტის ბავშვობის მეგობარი-დაქალი) ნიკუშა ტალახაძე-20 წლის,მაღალი,სიმპატიური,შავი თმითა და ყავისფერი თვალებით.(ელიზაბეტის ბავშვობის მეგობარი-ძმაკაცი) ძალიან,ძალიან

ვამპირის სინდრომი (დასასრული)

ყველანი მზად ვიყავით,საუკეთესო იარაღი გვქონდა,მაქსიმალურად ფრთხილად უნდა ვყოფილიყავით,არავინ იცოდა ზემოთ რა გველოდა.არავი იცოდა რასთან მოგვიწევდა გამკლავება... ზემოთ ბიძიამ და ერთ ერთმა დაცვის წევრმა აგვაცილეს,საიდუმლო კარიდან გავედით,დაახლოებით 10

ამიტირდება ფიქრები ქარში...

არ გადაიღებს ეს წვიმა, ვიცი, შენზე ფიქრები არ დამასვენებს, გაზაფხულია, აპრილის თვეში მოგონებები თავზარს დამცემენ... არ შეჩერდება ცრემლების თქეში, შენი სიშორე თუ გამახსენეს,

ადვოკატი (4)

ადვოკატი (4)პალატაში შევედი... სანდრო ძალიან გახდა, ფერი აღარ ედო სახეზე... ტუჩი და წარბი გატეხილი ჰქონდა... დაკაწრული ხელი დამადო და ღიმილით მითხრა: -მომენატრე -ხომ გთხოვე... -მიყვარხარ... რამეს ვაშავებ ? -მე უბრალოდ ვარ შენი ადვოკატი და მორჩა...