ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო{8}

გავიგე როგორ შემოვიდა ოთახში ვიღაც, შემდეგ კი საწოლზე დაჯდა -ბუუ-შეკივლა ლიკამ და სიცილი დაიწყო. შეშინებული შევხტი და იმედები გამიცრუვდა რატის მაგივვრად ლიკა რომ შემრჩა ხელში. -რაგინდა შენ აქ?-მისკენ გადავბრუნდი და აწყლიანებული თვალები მივანათე,

უკუღმართი ბედი...[ თავი მერვე ]

მთელი დღე მოწყენილი უსმენდა თავის ლექტორებს. დიდი არაფერი მომხდარა გარდა გაცნობისა.. ყველას ყურადღებით გადაღლილმა და მოწყენილმა არიცოდა რაექნა და რით გაეყვანა დარჩენილი დრო. სულ იმ ხეპრე დანიელზე ფიქრობდა.. სულაც არიყო ლექციების განწყობაზე. ეხლა

ადვოკატი (4)

არცკი ვიცი როგორ ვუპასუხე: -კი თანახმა ვარ... -მართლა ? ძალიან მიყვარხარ... უბედნიერესი ადამიანი ვარ შენ რომ მყავხარ... -მეც... -მაპატიე ასე არარომანტიულად რომ გთხოვე ხელი, მაგრამ ხვალამდე ვერ დავიცდიდი... -არაუშავს... მოდი ხვალ ვილაპარაკოთ...

სინქრონულად ვურევდით კოვზებს ფინჯნებში...

შუა ქუჩაში თუ დაწოლილხარ, გულაღმა, მტვრიან ტროტუარზე და ხელები თავქვეშ ამოგილაგებია, მაშინ როდესაც ყველაზე ბევრი ხალხი მოძრაობს, ან როცა ყველაზე მაგრად აჭერს მზე. ათასი გადაგივლის, ერთი წამოგაყენებს და არავინ მოგიწვება გვერდზე..

გახსოვდეს, რომ დედოფალი ხარ !! (2)

- გიორგი.. ბოდიში უნდა გავიდე ცივად მოვშორდი და ოთახიდან გამოვედი.. მთელი დღე ვაჟბატონი ხმას არ მცემდა, კურტუმის ქნევით დადიოდა და ზედაც არ მიყურებდა.. რაზეც ვბრაზდებოდიი.. მე და დიტო დავისაჯეთ იმისგამო რო მარტო დავლიეთ და ბევრი მოგვივიდა და ამიტომ

შენს გამო (2 თავი)

23 წლის მდიდარი,ბნელი წარსულის მქონე მამაკაცისა და 17 წლის ღარიბი გოგონას სიყვარულის ისტორია.მანქანიდან გადმოვედი.ღრმად ჩავისუნთქე ცივი ჰაერი.ლიმონისა და ჟასმინის საოცარმა სურნელმა თაბრო დამახვია.უზარმაზარ ხის კარბთან გავჩერდი და რაც ძალა და ღონე

ჯიუტი თხა (3)

-შვილოო ანალიაზის პასუხები მოვიდა (მამა)-მერე ?-დეე არ შეგეშინდეს შენ ძლიერი გოგო ხარრ-კარგით რაა ნუ მიხეთქავთ გულს ჩქარა მითხარით-დე შენ ლეიკემია გაქვს მაგრა ადვილ ფორმებში-როდის მოვკვდები (ელენე)-მეორედ ეგ აღარ გამაგონოო (მამა)-დე ქიმიოთერაპიებს

საწოლის დედოფალი (5 ნაწილი)

„ნამდვილი იდიოტი ვარ! რატომ ვერ მივაქციე ყურადღება!“ - თავისი თავი გამოლანძღა ერეკლემ, სიფრიფანა გოგონა ხელებში აიტაცა და გზას გაუყვა. ვიკას ესიამოვნა თბილი სხეულის შეგრძნება, თავი მის კისერში ჩარგო და თვალები დახუჭა.

ლიანდაგების ქალაქიდან

შენგან აღმოსავლეთით, მოშორებით, სადღაც შორს პატარა ქალაქში, სადაც არაფერია ღირსშესანიშნავი, ტაძრების გარდა, მე ვიმყოფები და ჩემგან დასავლეთით, ზღვისპირა ქალაქს ყოველ დილით ვესალმები ლიანდაგების ქალაქიდან.. კილომეტრები მეუბნებიან, რომ მანძილი

ოცნებას ადრეც შევხვედრილვარ ( თავი 9)

-ნათია! ნინის მეგობარმა სალომ ყველაფერი იცის! -ნიკა მოპირდაპირედ მჯდომ გოგოსკენ გადაიხარა. -რას ქვია ყველაფეი იცის?! შენ თავი რამეს ხომ არ მიარტყი?! -და ნათიამ მაგიდას მუშტები დაარტყა. -რასაც ქვია! მის ოთახში მობილური დამრჩა და შენი მოსული მესიჯი