ჩხუბიდან სიყვარულამდე (სრულად)

ცხოვრება ისეთი არაა როგორიც ვგგონია, ყველაფერი შეიძლება ერთმა შემთხვევამ შეცვალოს უკეთესობისკენ ან უარესობისკენ, ზოგჯერ კი იმაზე დიდი ტკივილის გადატანა მოგიწიოს, რაზეც არასდროს გიფიქრია, წუთისოფელი მუხთალია ისეთ დროს გვიმტყუნებს როდესაც არ ელი,

ასეც ხდება 4

–დედა მე ხომ არასდროს მსურდა მარტოობა, არ მეგონა თუ ასსე მალე მიმატოვებდით... მე მინდა თქვენთან , მინდა ისევ თბილი ოჯახი გვქონდეს, ჯარიდან დაბრუნებულ მამას მთელი გულით ველოდეთ და ყოველ საღამოს აღვნიშნავდეთ მის მშვიდობით დაბრუნებას, მინდა ისევ

გენერალი (მეშვიდე თავი)

**** კარებში იმედგაცრუებული კეკე იდგა და უყურებდა მიშკას რომელსაც 1 თვე უმისოდ თვალებზე დასტყობოდა , თმებში ჭაღარა შერეოდა რომელიც არა წლებს არამედ წუთებს მოეტანა, თითქოს ყოველი თმის ღერის გათეთრება დაინახაო ისე შეაკანკალა ,

последний путь на море (ნაწილი მესამე)

-მე? არაფერი რა უნდა მინდოდეს. -ვითომ არ დავიბენი, არადა სადაც იყო ვიტირებდი. -ჩემს სააბაზანოში რა გინდა? -ჩემი გამიფუჭდა და... -არც კი გაღიმებია. -კაი რა იყო? უბრალოდ შენს სანახავად მოვედი. -მოგენატრე? -არც მიფიქრია შენზე. -გეტყობა. აბა აქ რა

სანამ ვცოცხლობ იმედი მაქვს (3)

ორი კვირის განმავლობაში ყოველ დღე ელენე დილიდან დაღამებამდე ჩემთან იყო დედაჩემიც ყოველ მეორე დღეს მოდიოდა და იმედით ჰქონდა სავსე თვალები როდესაც დაინახავდა ხოლმე ელენე როგორ მაჭმევდა საჭმელს მე ამაზე მეცინებოდა და დედამ იფიქრა ალბათ მობრუნდა

მოგონებების ზღვაში "10 თავი"

ღამის 5-ზე პატარების ტირილმა გააღვიძა ნინია. თავიდან დაიბნა, ეგონა, ბავშვებს რაიმე სტკიოდათ და რამის თვითონაც ატირდა, მერე კი გაახსენდა, რომ ანასტასიას და გაბრიელს უბრალოდ ეშიებოდათ. ღიმილით დაარწია ბავშვები, მერე ჯერ ანასტასიას მიხედა, ბოლოს კი

მწვანე თვალება (თავი 1)

გამარჯობა, მე ნინი ვარ 17 წლის ღია წაბლისფერი გრძელი თმით საშუალო სიმაღლის ვარ არცთუისე დაბალი და დიდი მწვანე თვალები მაქვს ( ამბობენ მწვანე თვალება თუ შეგიყვარდებათო მისი გადაყვარება ძალიან რთულიაო ) ბათუმელი ვარ მაგრამ

ყავა არ მინდა წყალიც მეყოფა

ყავა არ მინდა წყალიც მეყოფა თქვენ მხოლოდ მთებში მაცხოვრეთ სადაც გზას ნამი ეტყობა იქ სადაც სული დავტოვე..სასახლე არ მსურს. ვიცხოვრებ ქოხში მთიულ ქმარსა და შვილებთან ერთად სულის წაბილწვას თბილისში მოვრჩი ჰოდა მივდივარ მე მთაში ღმერთთან.იქ სადაც

გაგიხსენებ,გპირდები (5)

სალომემ უხეშად მომიშორა და ისეთი სახით შემომხედა, თითქოს პირველად მხედავდა. ვერაფერი გავაცნობიერე. მინდოდა მის თვალებში რამე ამომეკითხა, მაგრამ მხოლოდ ის დავინახე, რომ უცხოსავით მიყურებდა. ხმა ვეღარ ამოვიღე. ადამიანი, რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნა სხვა

ძველი სიყვარული (1)

"უშენოდ ცუდია...სიყვარული დიდი უფსკრული რომ იყოს,და იქ შენ მეგულებოდე,დაუფიქრებლად გავიმეტებდი თავს...არ მჭირდება ის სამყარო,სადაც შენ არ ხარ.,დაბრუნდი. დაბრუნდი და,შენ რომ გიყვარდა,ისე გაკოცებ ყელში.დაბრუნდი და,შენ რომ მეუბნებოდი,ისე