ბედისწერის საჩუქარი (სრულად)

-დამეწიე, აბა! -ვქოშინებდი, მაგრამ მაინც არ ვწყვეტდი კისკისს. -ისე მარტო ყოფნის შიში რა გითხრა და შენ რომ არ მენახე, ალბათ გავაფრენდი. -მითხრა როცა დამიჭირა და ნაყინით მოთხუპნული სახე ჩემ ყელში ჩარგო, მაგრამ ამაზე აღარ ვდარდობდი...

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(9თავი)

ერთი კვირა ისე გავიდა ვერც კი გავიგე მე და ალექსანდრეს ურთიერთობა ცოტა მაინც დაგვილაგდა ნუ მართალია ჭამას ისევ მაძალებს მაგრამ სხვა რა გზაა უნდა გავუძლო.ერთ დილასაც როგორც ყოველთვის ალექსანდრე ყელში კოცნიტ გამაღვიძა და მითრა სამზარეულოში ჩავსულიყავი.

პირველი გრძნობის ნაიარევი

გოგონასა და ბიჭის სიყვარული იმდენად დიდი იყო,რომ სიკვდილმაც ვერ დააშორა ერთმანეთს.მათ შორის ბევრი ტკბილი მოგონებები იყო მაგრამ,მათ ამაზე არ უფიქრიათ. გოგონამ ერთ დღისით გაიგო,რომ ბიჭი ავარიაში მოყვა და გარდაიცვალა,გოგონამ ბევრი იგლოვა,ინერვიულა

she is not one... first meet

თვალებს ზანტად ვახელ, თავიდან ვერ ვაცნობიერებ სად ვარ, მაგრამ რამდენიმე წამის შემდეგ ვხედავ ჩემს საძინებელი ოთახის ჭერს და კედლებს. ვერაფერს ვიხსენებ, მხოლოდ ის მახსოვს რომ ვიღაც მანიაკები ამეკიდნენ. აღარ მახსოვს სახლამდე როგორ მოვაღწიე, და ის

ალბათობის თეორია (13, დასასრული)

გულიც თავის ადგილს მოსწყდა. –ცოლად გამომყვები? – ზარბაზნის ხმასავით გაისმა ბეას ყურებში მამაკაცის ბარიტონი. რამოდენიმე წამის განმავლობაში გადახარშვას ცდილობდა ნათქვამის, შემდეგ კი მოიფიქრა და ხმა ამოიღო. –ალბათ, – ყურებამდე გაიკრიჭა და მამაკაცის

მხსნელი (1)

ყოველთვის ვფიქრობდი რომ ოჯახი ადამიანისთვის მთავარი მონაპოვარია. არ ვიცი ჯერ კიდევ ბავშვობიდან რატომ ვოცნებობდი მოსიყვარულე ქმარზე და შვილებზე,ალბათ იმიტომ რომ ჩემს ოჯახში სიყვარული არასოდეს ყოფილა. დედა ჩემს მშობიარობას გადაყვა,ანუ როგორც მამა

ყველაფერი ხდება (1 ნაწილი)

მოვდივარ და ვფიქრობ მომხდარ ამბებზე.. ზაფხულის საღამოა მაგრამ მე ტაო მაყრის, მცივა.. თიკას დავემშვიდობე და გავუყევი აღმართს ჩემი სახლისკენ. რა რთულია იმასთან შეგუება რომ დროს ვერ დააბრუნებ. გაინტერესებთ რაზე ვლაპარაკობ არა?! ზაფხულის ცხელი დღე

ნანტრი ბედნიერება... (2)

არ იცოდა სად წასულიყო, არც ფული ქონდა არც ტანსაცმელი, წესიერი ადამიანივით რო ეარა, მერე ერთმა აზრმა გაუელვა და სახლისკენ დაიძრა, უკვე ფეხები ტკიოდა ამდენი სიარულისგან თუმცა ეგ ვის ადარდებდა, ფიქრობდა სახლში არავინ იქნებოდა,

ერთი ნახვით შეყვარება 7 თავი

ავედი სახლში და ფბ ში შევედი ჩემ მეგობარს ედო ფოტო გავხსენი და რას ვხედავ მაგ ბიჭზე აპირებს გათხოვებს და მომწერა რომ მის ქორწილში ჩამოვსულიყავი მეც ვაპირებ წწსვლას არადა სანდროც იქ იქნება რადგან მის ძმაკაცზე თხოვდება ნუ ტელეფონს ჩავუჯექი შემდეგ ფბ

შემიყვარე თუ გაბედავ (6)

–ვაა ნუკ.ეს ვინ ვნახეთ–მითხრა სალომემ და გადამკოცნა. –ვაა დაკარგული გოგონები.როგორ ხართ?–ვუთხარი და სამივე გადავკოცნე. –რავი რას ვიზამთ. ვისვენებეთ და ვართ რა–თქვა ნინიმ და ცოტნეს თვალი შეავლო.