აკვანი (მოთხრობა, რომელიც ყველამ უნდა წაიკითხოს)

შენ შეიძლება ისეთი კარგი გოგო დადგე, დაჩაჩანაკებულ ბებრებს წყალს არ გვაკლებდე, დაკარგულ ჯოხს მოგვირბენინებდე და მურას ყეფაზე გარეთ ჩემს ნაცვლად გახედავდე სტუმარს... შეიძლება ისეთი კარგიც იყო, რომ ბაბუს თუთუნიც ამოურბენინო სოფლის კენკელა მაღაზიიდან...

შემიყვარდი სულელო(მეორმოცე თავი)

ცოტახანი ესე ვიჯექით ხმას არ ვიღებდით.მე ვაკოს ვუყურებდი და ხან ისიც გამოაპარებდა თვალს და ტუჩის კუთხეს სასიამოვნოდ ტეხდა.ვხვდებოდი რამდენად ძვირფასი იყო ვაკო ჩემთვის მის გარეშე უბრალოდ სუნთქვაც კი აღარ შემეძლო მინდოდა სულ მასთან ყოფნა მისი თითოეული

ფრთაშესხმული ანგელოზი - 3

-კარგი ნუ გეშინია მეორე გზით მიმყავხარ მანიაკს ვგავარ ? - ირონიულად ჩაიცინა და ისე დამელაპარაკა არც კი შემოუხედავს ... -რაღაც მიგიგავს - გავუთამამდი და მხრები ავიჩეჩე ... -თუ გინდა მართლა დავემსგავსები - კითხვის ნიშნიანი მზერა მომაპყრო და ცალ ყბად

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (2)

-ეს რ აჯნდაბაა?-განწირული ყვირილი მომესმა დილაადრიან სააბაზანოდან... -როგორც ჩანს უკვე ნახა.-გავიფიქრე და ვითომც არაფერი გამიგონია, გვერდი ვიცვალე. მთელი გუშინდელი ღამის უძილობა ავინაზღაურე.. საღამოსკენ კარზე ზარის ხმამ გამომაღვიძა.

მეტი ვიდრე სიყვარული 9

–მე ვთქვი ძალიან უცნაურიათქო და შენ არ მიჯერებ არა? –ვიცი,მარიამ მაგრამ რა ვქნა? –მიენდე! –როგორ,მე ხომ ისიც კი არ ვიცი საერთოდ მოვწონვარ თუ არა? თვალების ბრიალიდ მიბრუნდება –სანდრა მოსწონხარ დაჟე ვფიქრობ რომ გიჟდება შენზე მაგრამ ეს ჩემი. მის

Bad Boys. (თავი 4)

მივედი ხელები გავუხსენი, , მაისური გავიხადე, კუთხეში ვისროლე და დაველოდე მის მოქმედებას, ჩემკენ წამოვიდა მარჯვენა ხელის სახეში მორტყმა სცადა მაგრამ ხელითვე დავუკავე, შემდეგ ფეხით სცადა გაბრძოლება, ფეხზე მოვეჭიდე და საპირისპირო მხარეს გადავაგდე,

სულის გავლით გულამდე 5

რავქნა მულთფილმები ძალიან მიყვარს ,მარიმ თომი ჯერი ჩართა მე შოკოლადები გამოვიღე მაცივრიდან და მულტფილმს ჩავუჯექით, უკვე 12 სათი იყო და კარზე ზარი იყო და კარზე ზარი იყო წავედი და გავაღე გამიკვირდა ესეთ დროს ნიას აქ რა უნდოდა -აქ რაგნდა (მე)

მეცამეტე თვე (11)

“ეს მე კი არა, ღმერთს უყვარხარ ჩემში გადმოსულს...“-ლუღლუღით გაიმეროა სადღაც წაკითხული რამდენიმე სიტყვა და ლოყაზე ჩამოგორებული ცრემლი მუშტით მოიწმინდა, _ასე მგონია ასეთი სიყვარული არავის შეუძლია...

სადღაც გულის სიღრმეში (11)

დილით ადრე გავიღვიძეე, თუმცა არა კი არ გავიღვიძე გამაღვიძეს იმ ხმაზე ლაპარაკობდენენ.ძლივს წამოვყავი თავი საწოლი დავალაგე ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი - ოჰ მობრძანდით ანასტასია ქალბატონო?- სიცილით მითხრა სანდრომ და ლოყაზე ხმურიანად მაკოცა - აუ რა ხმაზე

უთარიღო დღეები (20 - დასასრული)

„რა ლამაზი დღეა“ იმღერეს ერთხმად, მერე სანთლები ჩააქვრეს და წივილ-კივილი მორთეს. ამ ყველაფერს კი სამზარეულოს ჯარებიდან ვუყურებდით მე და ლაზარე, ის ჩემ უკან იდგა, ნიკაპი ჩემს თავზე ჩამოედო და ხელები მუცელთან გაებანტა. -ნახე, რა შევქმენით ერთად!