ყველაფერი შენით - გიორგი ბაზოიანი

ვიცი რაც არ უნდა დავწერო ყველაფერი შენით უნდა ავღწერო, და ამ სიტყვების დაწერასაც შენ თვითონვე აღწევ, იმედი მაქს იმისა თვალებში ჩაგხედო როდესმე გინდა დავიწყოთ პროტესტით თუ გინდა იქიდან დავიწყოთ ცხოვრება იქნებ ავიწყოთ წამები წუთები ნელ-ნელა ავიგოთ,

ანგელოზი და შეშლილი ღამეები (2)

კოკამ დას შუბლზე აკოცა და წავიდა. ლიზა ამ საღამოსთვის საგანგებოდ ემზადებოდა. ჩაიცვა თვალისმომჭრელი ზედა, სხვადასხვა ქვებით მორთული, ისეთი რომ ბრწყინავდა, ქვემოთ ლურჯი ფერის დახეული ჯინსი და შავი კეტები ჩაიცვა. ძაან მაგარ ზმანზე იყო, მზად იყო, როცა

სულელი მე -3

-გასაგებია მაშინ ნახვამდის- დავემშვიდობე და გავტრიალდი ,თან გულში ვიმეორებდი დამიძახე , დამიძახე ,გთხოვ დამიძახე , ჯანდაბა დამიძახეს -ქეთა!- იეს არის , გონებებაში ჰაერში ავხტი და ცეკვაც დავიწყე- ქეთა- ხელი გავუწოდე ჩამოსართმევად, რომელსაც

ქალი

ნუ მიყურებ როგორც ბავშვს, ნუ აღქმიქვავ როგორც მოზარდს, მინდა ვიყო ქალი შენთვის სასურველი, მინდა ვიყო ქალი შენთვის სრულყოფილი. მე ვიქნები მხოლოდ შენი, მე მერქმევა მხოლოდ შენი, შემომხედე როგორც ქალს, ქალს რომელსაც შენთან ყოფნა კლავს.

თბილისლები(5)

ესეც შემდეგი თავი.-ჩამო რა -გაგიჟდი ღამის 4საათია -მომენატრე ნიაკო -ორი საათის წინ არ მომაცილეე?თანაც მთვრალი ვარ -მომენატრე მეთქი.მერე რა მთვრალი უფრო საყვარელი ხარ -რამე გინდა? -ჩახუტება -მოვდივარ რაც კი ხელში მოხვდა ის ჩაიცვა და მთელი ძალით

ყველა ფერი {8}

სახლში მისულს მალევე დაეძინა,მართალია ისე ტკბილად და კომფორტულად ვეღარ იყო როგორც წინა ღამით,მაგრამ სანამ კარზე ზარის ხმა არ გაიგო მანამ მკვდარივით ეძინა.ბარბაცით წავიდა კარის გასაღებად,თან ხელით აბურუდულ თმებს ისწორებდა. -ტელეფონის ჩართვა არ უნდა

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეცხრე)

ხელით ფრთხილად დავიზილე ნატკენი ადგილი და ფეხზე წამოვდექი. შავი ნაჭრის კომბინიზონი და სქელი ზედა ჩავიცვი.ფეხზე შუზები ამოვიცვი და პარა ჩანთა ამოვიცვი იღლიის ქვეშ.სარკეში ჩემი თავი შევათვალიერე და სახლის კარი გამოვიკეტე

ჩემი ბიჭი(თავი 2)

-ვაიმეეე არ არსებობს-და ხტუნვა დაიწყო მის საქციელზე სიცილი დავიწყე -კაი გეყო. ხო დამეხმარები რაგაცეების გაკეტებაში-საცოდავი თვალებით შევხედე -აბა რას ვიზამ-და ეგრევე სამზარეულოში გაიქცა

ძვირფასი განძი [6]

გულედანი კი უკვე ემოციებს დაეღალა, ემოციებს და ფიქრებს. ჯერ ისევ იმაზე ფიქრობდა რატომ დათანხმდა ზარანდია, მაგრამ ვერაფერი მოიფიქრა. სხვა გზა რომ აღარ დარჩა, უბრალოდ გაიღიმა და ანის აჰყვა.

ჰამლეტი (2)

არ ვიცი რა მოხდა და რატო გავითიშე,მაგრამ ძაან გაასწორა. რა საშინელი სუნი დგას,სამოთხეში ასეთი სუნი როგორ უნდა იყოს? ჯერ ერთი თვალი გავახილე,ცალი თვალით სამოთხეს არ ჰგავს. მეორეც გავახილე. რა სამოთხე,რის სამოთხე,სკოლაში ვარ,სამედიცინო ოთახში. მარტო