ჰამლეტი (2)

არ ვიცი რა მოხდა და რატო გავითიშე,მაგრამ ძაან გაასწორა. რა საშინელი სუნი დგას,სამოთხეში ასეთი სუნი როგორ უნდა იყოს? ჯერ ერთი თვალი გავახილე,ცალი თვალით სამოთხეს არ ჰგავს. მეორეც გავახილე. რა სამოთხე,რის სამოთხე,სკოლაში ვარ,სამედიცინო ოთახში. მარტო

ათი წლის წინ

ათი წლის წინ დაიღუპე, თითქოს ეს დღე გუშინ იყო, შენი სუნთქვა შეწყდა მაშინ და შენს გულმაც ძგერას უკლო. მახსოვს მაშინ შემომხედე, მიყვარხარო- დამიბარე, მაშინ ცრემლები მახრჩობდა და ვერ გითხარ მაპატიე. მაპატიე-ახლა ვამბობ, მაპატიე ეს ყოველი ,

damn he's hot (1)

კართან ბიჭი იდგა აი ისეთი მის ასაღწერად თავში ერთი ფრაზის მეტი რომ არ მიტრიალებდა Damn he’s hot! და ეს ლამის მასაც ვუთხარი, მწვანე თვალები, შავი თმა, ძალიან მაგარი ნავარჯიშები ტანი, ლამის პირი დავაღე, მერე დავიბენი და რაღაცნაირად ვკითხე: –ბოდიში

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 11

"ცუდად ვარ " ავტორი რათქმაუნდა ჩემი ბიჭი რადგან ამ შუაღამისას სხვა ვინ მომწერდა? "რა გჭირს?" მეც თვალებმოჭუტულმა ავკრიფე ტექსტი და საბანი გავიწორე "მენატრები, მალე გნახავ?" ისე გავთბი ამ სამი სიტყვით რომ , რომ არა ნოემბრის სუსხი ალბად საბანს

დარჩი ჩემთან... (თავი მეოთხე)

-გიგამ თქვა რომ.... -მითხარი მალე -მოკლედ, გიგა შეყვარებულს დაშორებია -შეყვარებული ყავდა? -ხო -აღარ ვიცი, გამიხარდეს თუ მეწყინოს -გოგო პირიქით უნდა გაგიხარდეს, დაშორდა და შანსები გაქვს -კაირაა -წამო კლასში, ზარია -წამო დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა.

თვალები სიყვარულს მეტყველებენ 12

ესეც ასე! ელენე დაბრუნდა და ყველაფერი ჩვეულ, მხიარულ კალაპოტს დაუბრუნდა. ეს გოგო იმხელა პოზიტივს ასხივებდა რომ შეუძლებელი იყო მის გვერდით ყოფილიყავი და მოგეწყინა. ელენეს დაბრუნების დღიდან წვეულებისთვის მზადება დაიწყო...ელენე უბედნიერესი იყო. ის

წამით გადაშლა

ლაპარაკისაც გული ისე მიცემს გულიც უკვე აღარ ითმენს, ტირილი მინდა ვბადებდე თვალებზე ღრმად ჩასუნთქვა... საუბარი გრძელდება შემდეგშედეგს მე ცხოვრებისგან არა მე შენგან ველი უკვე, ჩემი გულიც შენ გელის უკვე ჩემიც შენ გეკუთვნის უკვე მონატრება მკლავს უკვე

ჩემი გულის ქურდი ხარ 16

არ გამიხედავს, მაგრამ ვიგრძენი ,რომ ბექამ უსიტყვოდ დაგვტოვა, მაკუნა კი ისედაც აღარსად ჩანდა.აი რაც შემეხება მე,მე დაჩის წინ ვიდექი.ვტიროდი და ვუყურებდი საყვარელ ადამიანს.ადამიანს,რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნოდა,ადამიანს რომელიც ინვალიდის ეტლს იყო

ჩემი მწვანეთვალება (6)

-ძალიან გიხდება ეს კაბა ნიცა! (საბა) მხოლოდ გავუღიმე, ვარდები გამოვართვი და მანქანაში ჩავჯექი.. მანაც მალევე დაიკავა მძღოლის ადგილი.... -დიდხანს უნდა იყო ესე?(საბა) -სად მივდივართ?(მე) -ნიცა მემგონი გეკითხები რაღაცას, დიდხანს უნდა აიგნორო ჩემი

მოულოდნელი დასასრული (9)

ახალშეუღლებულთა ოჯახში პირველი დილა გათენდა, ეს დილა წესით სიყვარულით და სითბოთი უნდა ყოფილიყო სავსე, მაგრამ რა ვუყოთ, რომ ნიკა და ქეთი მსოფლიოში ყველაზე უფრო ჯიუტები და ამავე დროს ძალიან, ძალიან ამაყები იყვნენ... მეგობრები ეხუმრებოდნენ ხოლმე ასე