ჩემი მწვანეთვალება (4)

ოღონდაც ეს არა...... ამის გარდა ყველაფერს წარმოვიდგენდი.. გაოცებისგან რასაც ქვია ყბა ჩამომივარდა... -შეეენ?? (მე) ისეთი ხმა მქონდა,ჩემითავის გამიკვირდა -ხო პრინცესა არ მელოდი??(უცნობი) -მე შენი პრინცესა უკვე დიდიხანია არ ვარ...(მე) -ვაა მართლა?მაინც

ივნის'ის'ეული [11]

ოდნავმა ნიავმა,როგორც კი ჩვენამდე მოაღწია დანიელმა სულ სირბილით ამაყენა და სახლში ძალით შემიყვანა.გინდა თუ არა გაცივდებიო.ისეთი ხმით მითხრა მეც იძულებული ვიყავი,რომ გავჩუმებულიყავი. დანიელის კალთაში მედო თავი,''მაშა და დათვს''

ანგელოზი და შეშლილი ღამეები

დილის 9-ის 20 წუთზე გამეღვიძა. შაბათი იყო, შესაბამისად უნივერსიტეტი არ მქონდა. ავდექი, სააბაზანოში შევვარდი პიჟამოების ამარა, ხელ-პირი დავიბანე მერე კი შხაპი მივიღე, ისეთი საამური იყო თბილი წყლის ქვეშ დგომა რომ 1 საათი ასე ვიყავი. შემდეგ კარებზე

დევდარიანების გოგო (2)

* * * სახლში რომ შედიოდა, ბოღმა ახრჩობდა. ისე ახლოს იყო. ერთი ნაბიჯი აბრკოლებდა. ერთი კარი ერთი გასროლა და ყველაფერი მორჩებოდა. სამართალიც იზეიმებდა გასვიანების გულში... თვითონაც არ იცოდა თავი როგორ შეიკავა. მაშინვე მოშორდა კარს და სახლიდან

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (7 თავი)

ნუცა გოცირიძე ვენდისში შევიდა და იმ მაგიდისკენ წავიდა, რომლის ადგილიც ქეთამ უთხრა და სკამზე ჩამოჯდა. გაგა არ იყო მოსული. გაიფიქრა თავის ლამაზი პრინცესა არ უშვებსო. იმდენი ხანია ამ კაფეში დადის, მიმტანები უკვე სახეზე სცნობენ. ახლაც მიუახლოვდა მიმტანი

შურისძიება-თავი მეოთხე

ორ საათიანმა ცურვამ განმტვირთა და ის ემოციაც გააქრო, რაც გოგამ გამოიწვია ჩემში. როგორ გამიბედა? სექსი როგორ შემომთავაზა? მერე კი როგორ შემეხო? როგორ აძლევს თავს ამდენის უფლებას? საკუთარ თავზე ვიყავი გაბრაზებული, მე მივეცი მას ღრმად შეტოპვის

მამის განცდილი აბორტი - ბაჩო ზაქაიძე

გრძნობა როდესაც დაიბადა ჩვილი ბავშვივით, ვგძნობდი რა იყო ღმერთის ძალა ადამის შექმნით. ამ ამბის შემდეგ ვეღარაფრით ვეღარ დავმშვიდდი, დღემდე დამჩემდა ტკივილები მაშინ რომ ვერ ვთქვი.- ვერ მოგისწარი ჩემო შვილო ბედმა დამცა და ქვეყნის გარეთ და ქვეყნის

გვერდი-60.სიტყვა-მიყვარხარ (სრულად)

ყველა ადამიანის ცხოვრებაში დგება მომენტი,როცა ღამის 3 საათზე გეღვიძება,გახედავ სავსე მთვარეს და შიში გიპყრობს. შიში შენი უინტერესო ცხოვრებისა და განვლილი უფერო დღეეების.გახედავ იქვე გადაშლილ წიგნს და სიბრაზე გიპყრობს.მიდიხარ და ხურავ,მაგრამ აზრი არ

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 6

მხოლოდ მარწყვის და კივის ნაყინი ვჭამე მერე კი ნიკას თავი დავადე და ეგრევე ჩამეძინა დილით კი მზის სხივებმა მომჭრა თვალი და ავდექი ვიბანავე და ჩავიცვი ჩემი ლამაზი სულ სწორი შავი კაბა შუაში მთელ ჩაყოლებაზე ლამაზი შავი ბრჭყვიალები ქონდა იმავე ფერის

damn he's hot (1)

–სალო, კარი დაკეტე მივდივართ ჩვენ!–მომძახა დედამ შემოსასვლელიდან. –დე შენც მიდიხარ? –ხოო, ნინოსთან გადავალ ახალი სამსახური დაუწყია!–სიხარულით განაცხადა დედამ. –გაემზადე და მერე მოვალ თორე შენი ამბავი რო ვიცი… სიტყვა შემაწყვეტინა კარის მიჯახუნების