წერილი ჰოგვორტსიდან (პირველი ნაწილი)

აქ თქვენ წაიკითხავთ "ჰარი პოტერის" Fanmade-ს და იმედი მაქვს ისიამოვნებთ.თუ მოგეწონებათ,დააკომენტარეთ და გავაგრძელებ :3-დიახ-უპასუხა ბიჭმა.-მე მეისონ კინგი ვარ.შენ?-ახლა წითურს ჰკითხა.-რონ უისლი.-ეს რებეკა ბლექია-ანიშნა ჩემზე და ფანჯარაში

შურისძიება-თავი პირველი

კაცის ნერვიული ყვირილის მიუხედავად, ბიჭს გამომეტყველებაც კი არ შეცვლია. თავის თავში დარწმუნებული, ამაყად იღიმოდა და დამცინავად აყოლებდა თვალს წინ და უკან მოსიარულე, ნახევრად გამელოტებულ, ოდნავ მუცელგამობერილ, თეთრ პერანგსა და შავ, კარგად გაუთოებულ

ყველა ფერი {4}

შესვენებიდან დაბრუნებულბი კვლავ სამუშაოს მიუბრუნდნენ.ძლივს ჩაამთავრა დაშნიანმა სამუშაო დღე.გეგონება ეკლებზე იჯდა ისე ცკმუტავდა,აშკარად ძაბავს ავალიანთან ერთ ოთახში სუნთქვაც კი,ცუდად არის დინა შენი საქმეო შემოუძახა თავს და მოწესრიგებას შეუდგა სახლში

წვიმა ისევ ასველებს ...

წვიმა ისევ ასველებს შენი ტუჩის ბალიშებს და გითრთიან ტუჩები_თითქოს კოცნა სწყურიათ, ახლა აქ რომ მოხვიდე აღარასდროს გაგიშვებ და ვინ როდის რას იტყვის არ მადარდებს სრულიად.

პატარა ქალბატონი 5

ეს იყო ყველაზე ბედნიერი საღამო მათ ცხოვრებაში. ის ღამეც დაუვიწყარი იყო. ისე ნაზად ეპყრობოდა თავის ქალს გეგონებათ ფაიფურის ყოფილიყოს. სხეულის ყველა ნაწილს უკოცნიდა და მისი სხეულის სურნელი ჭკუას აკარგვინებდა. თაკო სიამოვნების ბგერებს გამოსცემდა და

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეხუთე)

-აქ თქვენ ჩემი უფროსი არ ხართ .სამუშაო დრო კარგა ხანია დასრულდა -გავილექსე მე და კედელზე ჩამოკიდულ საათს ავხედე.ისე ჩაეცინა , უფროსწორად გაეცინა ,რომ უფროსის შემხედვარე რამის მეც ამიტყდა სიცილი.„ხვალ ათ საათზე იყავი ტასო სამსახურშიო“ დამიბარა და

ძვირფასი განძი [1]

მიუხედავად იმისა რომ მშობლები არ ჰყავდა, მაინც ტკბილად ახსენდებოდა ბავშვობა. თბილი, მოსიყვარულე აღმზრდელები ანებივრებდნენ. ნინო, მისი უახლოესი მეგობარი სულ მასთან იყო. ერთსა და იმავე დროს მიიყვანეს ბავშვთა სახლში და დატოვეს.

Давай за жизнь (7)

იმედგაცრუება,ალბათ მასზე საშინელება ღალატიც კი არაა...უყურებდა და ყოველ წამს ხვდებოდა,რომ კარგად მოიქცა,როდესაც სიყვარულში არ გამოუტყდა...ბევრი ეხალ ერტ აბავს ატეხდა,მაგრამ არა ანასტასია,ის სულ სხვა იყო,გაწონასწორებული და მშვიდი...რაღაც საწაული უნდა

ბოლოს მაინც მოგარჯულებ (ნაწლი 11)

ღმერთო რა არის ასეთი ასე რომ მიჭირს მასთან ღავის შეკავება განსაკუთრებით კი მაშინ როდესაც ნახეევრად შიშველია მიმზიდველი სექსუალური ამაყი ყველაფერი ამ გოგოშია გაერთიანებული არ მინდა მისი დაკარგვა მინდა რომ მას მხოლოდ ჩემი ერვას ჩემი იყოს და ჩემთან

აქაფებული იმედი (სრულად)

მოიცა დავასტოპო,ეს ვინ შენიშნა ჩემმა ლამაზმა თვალებმა,ჰაჰ,დანიელი,უმმ რა საყვარელია...მოიცა,მოიცა მე მიღიმის?? ქუჩას ვკვეთ ამ ფიქრებით,სერიოზულად ჩავფიქრდი ვინ დაიმსახურა დანიელის ულამაზესი ღიმილი,უცებ უკან ვიხედები და ოპა,რაღაც მეჯახება,კიარადა