ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (8)

–ნუც ხო იცი როგორ მიყვარხარ? პროსტა სიმართლეს გეტყვი. ასეთი მნიშვნელოვანი თამაშის წინ მაგ თემის განხილვა არ იყო კარგი იდეა. თავისთვის ძალა უნდა დაგეტანეებინა და გვერდში დადგომოდი –აუუ რა იდიოტი ვაარ –ბალიშში ჩარგო თავი და სასაცილოდ ააფართხალა ფეხები

ქალი როგორც მშვენიერი არსება (8)

-მეზიზღები!-დავურრიალე და ხმამაღლა დავიწყე ტირილი ხელი დამავლო და საძინებელში შემათრია,კაბა შემომახია და საწოლზე დამაგდო,თვითონ ჩემს ზემოთ მოექცა და გამალებით მკოცნიდა,ვკიოდი,ვწიოდი ვურტყამდი,მაგრამ ორივე ხელი გამიკავავა,უკვე ძალა გამომეცალა და

ფარულავა 23

- მეზიზღება შენი ასეთი ტონი და სახე.. არანორმალური ხარ გესმის? ავადმყოფი სადისტიი.. - ერთი სიტყვაც და ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ - ისეთი სახით თქვა დაჩიმ რომ სიტყვის თქმა კი არა მზერის გასწორება ვეღარ მოვახერხე სწრაფად გავწიე თავი და თვალიდან ცრემლი

ყველა ფერი {5}

სიხარულით წამოხტა ფეხზე დაშნიანი,დიდხანს არჩია რა უნდა ჩაეცვა,სახუმარო საქმე ხომ არაა ნახევარი დღის გატარება გიგასთან მარტოს მოუწევს,ცოტა ნერვიულობს კიდეც,არ უნდა ყველა ემოცია გამოეხატოს რასაც განიცდის მის მიმართ,მაგრამ რა ქნას მისთვის პირველია

შურისძიება-თავი მეორე

ცალი ხელით თმები კისრიდან გადამიწია და ჯერ მხოლოდ თითები ამისრიალა კანზე. ცივ კანს ესიამოვნა თბილი თითები, გამეღიმა. თავი გადავწიე და კისერი გავუთავისუფლე, მინდოდა უფრო კარგად შემხებოდა, უფრო თამამად. ვიგრძენი როგორ გაუხშირდა გულის ცემა, როგორ

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{9}

უბედნიერესი ვიყავი. ეს ხომ ყველაზე ბედნიერი წელი იქნებოდა. ჩემს ცხოვრებაში მეთვრამეტე და ყველაზე ბედნიერი. ცაში დავფრინავდი. ეს ყვალაფერი სიზმარს გავდა.კარზე ზარი გაისმა. მხოლოდ მაშინ ავდექი. -მე ვარ(ნინი) კარი გავაღე, მაგრამ ხმა არ ამომიღია. -რა

Давай за жизнь (8) დასასრული

ანასტასია და გეგი,გეგი და ანასტასია...რა ლამზად ჯგერს ერთად არა,მაგრამ...მაგრამ...აი ულვე 6 თვეა ერთმანეთს აღარ ელპარაკებიან,აუდიტორიაში ისე იქცვეიან თითქოს არ იცნობენ ერთმნათს,ქუჩაშიც ეგრე არც უყუებენ ერთმანეთს,სემდეგ იქვე კუთხეში გადის თასო დაა

ძვირფასი განძი [2]

დილით ადრიანად ადგა, კოსტუმი აქვს დასამთავრებელი, სხვა შეკვეთებიც ბევრია. ფიქრები მაინც არ ასვენებს, რა იქნება ახლა? თომამ რომ მოინდოდმოს, სამართლებრივი გზით მართლა შეძლებს საბას წაყვანას, კანონი მის მხარესაა.

"მეორე მე" VIII თავი

კვლავ მთაზე ვართ. ვმღერი, მაგრამ ვიცი, რომ მისი სიყვარული დანაშაულია. არც გიტარა მაქვს და არც ცივა, რომ ჟაკეტი მათხოვოს. ვგრძნობდი, რომ ჩემი სიმღერა მოსწონდა თუმცა ნინიზე ფიქრობდა. მიუხედავად ამისა მაინც ჩავეხუტე და ვუთხარი, რომ ძალიან მიყვარს. მან

დუმილი, ვით სამარე... (8 ნაწილი)

-- კარგია თუ მიხვდი როგორ არაადამიანურად მოიქეცი, გამითელე გრძნობები წიხლის ქვეშ, თხასავით გამცვალე დაქალში, ნუ ვიცი არც გქონდა ჩემს მიმართ გრძნობები, მაგრამ შეგეძლო უფრო ადამიანურად გაგეანალიზებინა ყოველივე, მაგრამ სინანული ხომ გონიერებაა, რომელიც