თანახმა ხარ?(16)

-აღარ ვაპირებ შენთან არანაირ დიალოგს, საუბარს, ხვეწნას ან მუდარას. ომი გინდოდა? ვიტოვებ ამ 60%-ს. მომავალ შეხვედრამდე ძამიკო.

ასეთი ბედი აქვთ მგონია პოეტებს

ნახატი ცხოვრების, ალისფერ ფერებით,ამ სურათს მგონია ვერავინ გაიგებს...ღრუბლებში დავფრინავ და მზეს ვეფერები,და მერე მარტი ვარ... და იებს ვარიგებ. ადრე გაზაფხული ელავენ თვალებში,მზის სხივებს მიწამდე ჩამოაქვთ

ბედნიერებასთან ახლოს

ახალგაზრდა გოგონამ, რომელიც წარსულში საშინელი ძალადობის მსხვერპლი გახდა, შეძლო ცხოვრების გაგრძელება და უდიდესი ბედნიერებაც იპოვა.

Tequila

-კიდევ დამისხი!-მომთხოვნი იყო მისი ტონი. -დარწმუნებული ხარ?-ეჭვნარევი მზერა მიაპყრო ბარმენმა, სანაცვლოდ, ისევ ცივი მზერა მიიღო,-კარგი, როგორც გენებოს. მთელი საღამო განვლო ბართან ჯდომით. სვამდა და სვამდა.

სიყვარულისგან დაბერებული

- კიდევ ელოდები? - კი... - მას უყვარხარ? - კი...

-კავილო.

ჩემი ყვავილი. - უჩურჩულა ყურში ვნებიენად. თვალებში ჩააჩერდა. ორივეს სუნთქვა გაუხშირდა, გული აუჩქარდა, ვნებით აინთნენ. ერთმანეთს სახიფათოდ ახლოს მიუახლოვდნენ. როცა ოთახში, დამაზანზარებელი, მბრძანებლური ყოვლის მპყრობელი ბავშვის ტირილის სხმა გაისმა.

90's. 90- იანელი (7)

ცალი ხელით კარების კიდეს ებღაუჭებოდა ... წელში მოხრილი  თითქოს ხელით რაღაცას იჭერდა... ჩემს წინ მუხლებზე დაეცა  , აღარაფერს ამბობდა მისი წყლიანი თვალები , უმოწყალოდ იდგა მუხლებზე ... სისხლიანი  ხელი გადმოაბრუნა  ...

ნანო #დასასრული

- არ მინდოდა ადამიანების სახეები დამენახა. კომპანიაშიც ძალდატანებით დავბრუნდი. ყველას თავს ვარიდებდი. მეზიზღებოდა, რომ დედაჩემის სხეული მიწის ქვეშ იყინებოდა და ამ დროს ადამიანები დედამიწის ზედაპირზე დააბიჯებდნენ.

თანახმა ხარ?(15)

-ახლა არ არის ამის დრო-დაჩი კარისკენ წავიდა, მაგრამ დიმიტრი მთელი სისწრაფით მივიდა მასთან, საყელოში ჩაავლო ხელი და მაგიდასთან მიათრია.

სასჯელი. თავი 2.

რა არის იმ ადამიანის სიცოცხლე რომელსაც მეგობარი არ ყავს. თქვენ რატომ მიყურებთ დაჭყეტილი თვალებით, რა გგონიათ მთვრალი ვარ? არა, მაგრამ სათქმელი მინდა ბოლომდე ვთქვა და ხო რას ვამბობდი? დიახ, თქვენ ჩემი მეგობრები არ ხართ, ჩემი დები ხართ და თქვენ  ჩემში