ნაცრისფერი {6}

-უბრალოდ არ მყოფნი და მგონია რომ სულ მენატრები. ნეტა რისი ბრალია. - ქვედა ტუჩზე იკბინა, თან მარმარილოს ზედაპირს დაეყრდნო ხელის გულით. -დღეს გავარკვიოთ ერთად. უნდა გავთიშო, ნახევარ საათში მოვალ.

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (23 თავი)

- მიხარია, ისევ რომ შემიძლია შენი დანახვა. მომენატრე ! - მომესმა ხუთი დღის ნანატრი ხმა და ყველა, ისედაც მოუშუშებელი იარა ერთად და უფრო ღრმად გახსნა. - მინდოდა შენ, პირველს გენახე, მაგრამ მერე ვინღა იჯიუტებდა ხო? - შემომხედა და გაეცინა. მერე,

კორეული ვოიაჟი (თავი მე-2)

-კარგი. უნდა დამეხმარო (ახლა უკვე ინგლისურ ლაპარაკზე გადავიდა). ძალიან დიდ შარში ვარ და თუ დამეხმარები, პატივისცემა ჩემზე იყოს. მე ისევ გაშტერებული ვიყავი. ვერ გავიგე რა უნდა გამეკეთებინა. -კი მაგრამ როგორ? -ტანსაცმელები გავცვალოთ.

ჩემი ცხოვრების უინტერესო ისტორია (1 თავი)

„საახალწლო არდადეგები“ როდესაც პირველ იანვარს სახლში დავბრუნდი და იქ დამხვდა, დივანზე იჯდა და ელენიკოს ეხუტებოდა, მაშინვე გამოვიკეტე კარები და ზედა სართულზე ავედი. ბრაზის გამკლავება ძალიან მიჭირს, ყოველთვის მიჭირდა

გენეზისი - თავი 1 და 2

გიფიქრიათ ოდესღაც ვინ ვართ ჩვენ? უბრალოდ ადამიანი, რომელიც შემთხვევითი ევოლუციით ყველაზე გონიერი არსება გახდა საკუთარ პლანეტაზე, თუ უფრო მეტი? ამის გასაგებად ადამიანთა ერთი ნაწილი მიმართავს რელიგიას, სხვა - მეცნიერებასა ანდა წიგნებს, თუმცა

ლინდას დღიურები (2)

ვიხსენებდი ცოტახნისწინ როგორი სიამოვნება მივიღე ,როგორი ვნებიანი და მადისამღძვრელი იყო მისი სხეულის თითოეული ნაწილი , 3ზომა მკერდით და მრგვალი ფუმფულა საჯდომით.

შეჯახება ზევსთან. (თავი 2)

-მეძინება ნუ მისმენ_ხელი აიქნია გოგომ და სადარბაზოსკენ გადადგა ნაბიჯი. -ჯარიმის გადახდა არ დაგავიწყდეს ქალბატონო_ყურთან ჩაჩურჩულა ბიჭმა და ხითხითით ჩაჯდა მანქანაში.

ლანგრით მორთმეული ( თავი 7)

სველ ხელებს ვიმშრალებ და ჩემს ანარეკლზე მზერა მიშეშდება. სარკიდან სულ სხვა ადამიანი მიყურებს. თვალებანთებული, შეწითლებული ღაწვებით. ორეულს თვალს ვუკრავ და კარის სახელურს ვწევ, მაგრამ როგორც კი იღება, ვიღაცის ხელი უხეშად მიბიძგებს საპირფარეშოს

ნაცრისფერი {5}

ორი საათი იქნებოდა მისი ტელეფონი რომ ამღერდა, სუნთქვა შეკრული მიშტერებოდა მაგიდაზე ეკრანით დადებულ ტელეფონს და უკვე ხვდებოდა ვინც იქნებოდა. ბოლოს მანც მოიქცია თითებს შორის თხელი მოწყობილობა, სახელს რამდენიმე წამით უყურა, მერე კი სენსორს თითი

თინეიჯერის დღიური

დამეთანხმებით, იყო თინეიჯერი არც თუ ისე მარტივია. ეს ცხოვრების ის პერიოდია, როცა ოქროს შუალედი უნდა დაიჭირო რეალობასა და ბავშვობას შორის. ეს ის დროა, როცა ყველაზე მეტად ხარ დაინტერესებული საკუთარი თავის პოვნით. გამომყევით, ამ თავგადასავალში მე