სვანების ანგელოზი (5თავი)

ვცხოვრობდი და ოთხიდღის წინ ჩამოვედი, გაოცებული კი ვიყავი მაგრამ თან მიხაროდა ჩემი მხრიდან რომ იყვნენ დემნასაც გაუხარდაა მითუმეტეს რომ გაიგო მესტიაში ვცხოვრობდი მაგაზე ვაფშე გაგიჟდა დაა სვანური ამბების მოყოლა დამაწყებინა.

ყოფილი დეტექტივი

ანქანა სანაპიროსთან ახლოს პარკინგზე გავაჩერე და შეხვედრის ადგილისკენ წავედი,როცა მივუახლოვდი თითქოს მუხლები მეკეცებოდა და ნაბიჯის გადადგმა უფრო და უფრო მიჭირდა,მივუახლოვდი,სიბნელეში მოაჯირთან გაჩერებულ სილუეტს,რომელიც მოკლე გაშლილ კაბაში იყო

ფსიქოლოგთან,რომელსაც ფსიქოლოგი არ სჭირდება

მომდევნო თვეები დამთავრდება აპათეით. მიყვარს ჩუმად ყოფნა. არასდროს გამოვთქვამ აზრს იქ, სადაც მისი ღირებულება დაბალია.სამაგიეროდ ვუსმენ ყველას და ვისმენ ყველაფერს. ყველაზე მეტს ყველაზე შეშინებული ძაღლი ყეფს მოტო. P.S.მოკლედ არავის და არაფერს,

ხელახლა (ნაწილი III)

ყველაფერი კარგად მიდიოდა მანამ, სანამ ერთ დღეს ერთ მნიშვნელოვან თემაზე არ დავფიქრდი

მონოგამის აღსარება

მე თუ ვიცხოვრებ შენთან მე ვიცხოვრებ შენთვის და თუ ვიქნები ერთთან ვიქნები *ერთთვის

Jag släppte inte 18+ (თავი 2) /სრულად/

ერიკს თაიას საოცარი თითის ფალანგები თავისაში ჰქონდა მოქცეული. თაიამ არ იცოდა ერიკს სად მიჰყავდა, თუმცა გრძნობდა რომ წინ არნახული წამები ელოდა.

უცხომიწელი (ნაწილი პირველი)

ყოველთვის რაღაცნაირი ტიპი ვიყავი , ადამიანებთან ურთიერთობა არ მიჭირდა მაგრამ ყველა ასე ამღწერდა "რაღცნაირი უცნაური ხარ" რა მხრივუცნაური?? კაცმა არ იცის...

იქ, სადაც შენ ხარ

- აბა ვინ ვარ. -ჰმმმმ. ხატია? -არა -სიცილით ვუპასუხე. -ნინი? -არააა- კვლავ სიცილით -ნათია? -და აი ახსენა ეს სახელი და მაშინვე წამეშალა ღიმილი. ხელებიც სწრაფადვე მოვაშორე და მოვშორდი.

მესაათე (სრულად)

ორშაბათი დილა იყო. ღამის სიჩუმისგან დატყვევებული, ახლადგაღვიძებული, პატარა ქალაქი ნელ-ნელა ითავისუფლებდა თავს მინავლებული ბნელი წუთებისგან და რიგში ჩამდგარ მორიგ დღეს აღდგენილი ძალებით ეშურებოდა.

"ტერნერების ფერმა" (თავი 1)

"ამქვეყნად ყველაფერი წყალმა რომ წაიღოს და ის გადარჩეს, კიდევ ექნება აზრი ჩემს ყოფას, მაგრამ თუ მთელი ქვეყანა გადარჩა და ის დაიღუპა, სამყარო ჩემთვის გაუცხოვდება და აღარც მის ნაწილად აღვიქვამ თავს."