და თუ...

და თუ ვინმეს უკვდამდის შურდა, იესოსავით გაგაკრა ჯვარზე, გასაჭირის დროს მოგთხოვა ხურდა, წიხლი მიარტყა ყველა იმ ჯავრზე.

ცეკვა სიკვდილთან ( თავი 6, 7 და 8)

"- ჩვენ შემთხვევაში? - ჩვენ?- გაეცინა. - ჩვენ შეყვარებულები არ ვართ."

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთხუთმეტე თავი)

არ მინდა შენი მოსმენა_უთხრა მამაკაცმა-შენ საქციელს გამართლება არ აქვს ანა ,როგორ გგონია იმის მერე როგორც მომექეცი შენთან რამე ურთიერთობა მექნება?

გამოვიღვიძე

ვახელ თვალებს და ვიწყებ მოძრაობას. ამოვდივარ მიწისქვედა ჩასასვლელიდან. ძალიან მეცნობა ეს ადგილი და ალბათ იმიტომ, რომ უკვე ვიყავი? მაგრამ როდის? დეჟავუს გრძნობა თავს არ მანებებს და ამ ფიქრებით ვარ დაკავებული, რომ მოხუცს ვეჯახები.

დღეს გარიჟრაჟმა

დღეს გარიჟრაჟმა ირიჟრაჟა გარირიჟრაჟისას. ის უამებლად შემოიჭრა,აღარ აყოვნებს.

სიტყვებზე მეტი (1)

ემა ხერგიანი, შეიძლება ითქვას, რომ ყველაზე დაუმორჩილებელი, თვითნება და ჯიუტი ადამიანი იყო დედამიწის ზურგზე. რამეს თუ იტყოდა კაციშვილი ვერ გადაათქმევინებდაარ არსებოდა არგუმენტში ჩართულიყო და ბოლოს მაინც თავისი სიმართლე არ დაემტკიცებინა.

მომენდე (მერვე თავი)

10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 დაა აინთო.თავი ზღაპარში მეგონა ისეთი ლამაზი იყო ყველაფერი,თიკამ უამრავი ფოტოები გადაგვიღო,მერე თავისი განუყრელი ნაწილი სელფის ჯოხი გაშალა და ყველამ ერთად სელფიც გადავიღეთ. -რა მაგრები ვართ-დამჩხაოდა თიკა -ჰო თიკა თუ არ დამაყრუებ

ბოლო სუნთქვამდე

არაფრის მთქმელი მზერის თავიდან აცილების ვცდილობ, თუმცა უკვე შევეჩვიე, რომ არ გამომდის, საკუთარ ანარეკლს თვალს ვერ ავარიდებ, სახეზე ნაკვალევი ისევ მაქვს, თითოეული შეხების, თითოეული ტკენის ანარეკლი, რომელიც ადამიანების ამაო მცდელობის შედეგად დამრჩა,

საცდელი კურდღელი II

-ვინ არის? -ვიკითხე ფრანგულად და პასუხს დაველოდე. -კესარია! -მომესმა კარს უკან,საკეტი სწრაფად გადავატრიალე და კარი ფართოდ გამოვაღე. უაზროდ გავიფანტე,თავი ისევ სიზმარში მეგონა. ან კიდევ უფრო უარესი,იდენტურობის დისოციაციური აშლილობის მსხვერლი,მაგრამ

უახლოესად შემორჩა ქარი

შრიალებს მორცხვად,შრიალებს წნორი, ფოთლიდან ფოთოლს ედება ცვარი.