ღამის სურნელება (2 თავი)

მოახლოებას აპირებდა როდესაც ის მახინჯი მიუჩოჩდა, ალბათ ამ ბიჭს აღარც კი ახსოვდა, მისი 'თანმხლები' არცხვად ჩაუჯდა კალთაში და 'კოცნა-პროშკვნა' დაიწყო, -მახინჯი ჩავიჩურჩულე, ალბათ გაიგონა ან არა,

არ შემდგარი ჩვენ 3 თავი

კვლავინდებურად ჰამაკში ზის ნენე და ფიქრობ იმაზე თუ რა მოხდებოდა ისიც რომ ბედნიერ ვარსკვლავზე დაბადებულიყო .მასაც ჰქონოდა პირადი ცხოვრება და ჰყოლოდა შვილები. მაგრამ არა !ამ ქვეყნად ასეთ სიამოვნებას ყველა ვერ იმსახურებს და ვერ ეზიარება. საბრალოა ის

მექანიკურად! (17 თავი)

თათა ფეხით მიუყვებოდა ქუჩებს. ნერვები მოშლილი ჰქონდა და დაწყნარება სჭირდებოდა. ჯერ დედამისის ზარმა ააფორიაქა, მერე ლევანმა და ბოლოს თავის თავზე მოეშალა ნერვები,რადგან მიხვდა რომ ლევანთან ზედმეტები მოუვიდა. თვითონაც დაფიქრდა და მიხვდა,რომ ლევანი არ

უცნობის წერილები(3)

-გისმენ.-მშვიდი ტონით მომიგო. -მისმენ? პირიქით მე უნდა გისმენდე, დღეს რა ჯანდაბა გეტაკა,ყველაფრის აუხსნელად შუა გზაში დამტოვე, კიდე მე მისმენ თურმე ხო?-მოულდნელად სიბრაზემ მომიცვა და ტონს მოვუმატე.

დემეტრე,როგორც მარადისობის სიმბოლო.

ჯერ კიდევ პატარა იყო,როდესაც საბედისწერო ნაბიჯი გადადეს ამბავი პატარა ბიჭზეა,რომელსაც პრინციპების დათმობას საკუთარი სიცოცხლის დათმობა ერჩივნა. გა. ქალაქი პატარა,ხალხი უბედური,ამინდი კი სუსხიანი იყო.

თბილის'ელები (მესამე ნაწილი)(დასასრული)

თვალი რომ გავახილე ტკივილისგან ამოვიკრუსუნე რადგან პირველი პალატის სითეთრე მომხვდა თვალში და მგონი დამაბრმავა კიდეც... ჩემს გაოცებას საზღვარი არქონდა როცა ჩემს გვერდით დივანზე ერთმანეთზე მიწოლილი მიშო,თორნიკე,საბა და ლუკა დამხვდნენ...მეორე გვერდით

სისხლის ორდენი თავი.7

,,ჩემი ცხოვრება, დამარხული იმედების შესანიშნავი სასაფლაოა .,, _ ელის, ელის!!_ მკლავებზე შეხება ვიგრძენი და თვალები გავახილე. მოხუცს ხელზე მოვეჭიდე, რომ წონასწორობა შემენარჩუნებინა. _ ამ შუაღამეს აქ რას აკეთებ?_ გაოგნებული და შეშინებული მომჩერებოდა.

რეალობიდან არარეალურამდე (სრულად)

მარგო მიაბიჯებდა ქუჩაში და მის წინ არა მზის სხივებისაგან ალმოდებული ასფალტი იშლებოდა არამედ ყინულიანი,უსაშველოდ ცივი გზა,ყინულს ქვეშ სისხლის გამყინველი ცივი წყალი მიედინებოდა.ყინულის თითები კანს უხაზავდა,ფრჩხილებით ეთამაშებოდა.მას ფეხზე არ ეცვა ის

სხვისი ქალი აივნიდან -2- [+18]

დალევისა და პახმელიის მიუხედავად დილით ადრე გამეღვიძა, შორტი ამოვიცვი და ყავის მოსადუღებლად გავედი სამზარეულოში. შუშის ვიტრინას რომ ჩავუარე სწორედ მაშინ გამოდიოდა ანკა დადიანიც თავისი საქმროს საძინებლის აივანზე ფინჯანი ყავითა და სიგარეტით ხელში, თმა

თუმცა

მზე ანთბს ცის პირს ელვარებს ლაღად