და იქნებ..

და როცა შეძრწუნებულს ჭაობის ზემოთ მხოლოდ დასახმარებლად გაწვდილი უფორმო და უშნო ხელებიღა დამრჩა, გეძახდი უხმოდ და თან ყველაზე ხმამაღლ

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 4-

თვალები გაახილა და აქეთ-იქით მიმოიხედა. თინის არანაირი ნაკვალევი არ ჩანდა სახლში, არც დილით გააღვიძა ვინმემ, არც სამზარეულოდან ისმოდა თეფშების მტვრევის ხმა და არც მუსიკა იყო ბოლო ხმაზე ჩართული. საათს რომ დახედა მიხვდა, დიდხანს ვეღარ ინებივრებდა

ღრუბელს

შუაღამისას ჩასთვლიმა ღრუბელს ნაწვიმარსა და ელვა ნაფეთბს ქუხილში წვიმას გადანაყოლი თითო ოროლა იკრებს ნაფლთებს.

მასწავლებელი შემიყვარდა (საცდელი)

მისი უფერული თვალებიდან მცირედი თაფლისფერი სხივი გამოკრთოდა. ღიმილისგან ლოყები ეჩუტებოდა. კვლავ მომესმა მისი უდრტვინველი კისკისი, თითქოს ტუჩები ჩემ ყურთან ჰქონდა. მისი სუნთქვა ვიგრძენი, მარჯვენა ყური გამითბა. იმდენად ძლიერი იყო ჩემი ფანტაზია, რომ

ცარიელი ფურცელი (თავი 9)

ავარიის შემდეგ ყოველთვის მაშოსთან ერთად ვიყავი, მიხაროდა ჩემი ცხოვრება ასე ლამაზი და მშვიდი, რომ იყო ამიტომაც გადავწყვიტე მაშო წამეყვანა ბაკურიანში დასასვენებლად. დიდი არაფერი მარტო მე და ის ვიქნებოდით ბუხართან და იმას გავაკეთებდით რაც გვიდოდა

და გელოდები...

...ყოველი ღამე მოლოდინია და ჩემი სევდის მოზიარე...

ლაღიძე!მომაჯადოე! (პირველი თავი)

-რატო გამოხვედი? -იმიტომ! -დიდხანს უნდა მეუხეშო? -კი! აა და მართლა მადლობა -რისთვის? დაბნეულმა მიპასუხა -სუნამოსთვის ჩემი სახლი საიდან იცი

დარაბებს მიღმა (თავი 6)

გეგვე დადვანმა მთელი ღამე კლუბში გაატარა. სასმელს ნელ-ნელა სვამდა და მოცეკვავე საზოგადოებას თვალს ადევნებდა. მობილურით გასვიანს მიწერა და ისიც მალევე გამოჩნდა ჰორიზონტზე.

მიყვარს სიკვდილი

მე სიკვდილი მიყვარს მხოლოდ და არ მინდა მე სულ სხვა. გთხოვთ ტყუილით არ გამბოლოთ, ჩემში არის ამის ზღვა. მე სიკვდილი მიყვარს მხოლოდ და ვერ გადავლახავ მთებს. თქვენ არ გძალუძთ დამამონოთ, სიკვდილს სხვა ვერ გადამდებს. მე მხოლოდ სიკვდილი მიყვარს

წარსულის ლანდი

სიყვარული აღმაფრენაა. ნდობაა. ტკივილია. განშორებასთან შეგუებაა.