ქაჯანა

-გაიღვიძეეეე… მესმის ჩემი ,,ძიძის”ხმა -ხო 5წუთიც! რათქმაუნდა იცის 5წუთი ჩემი 1 საათია -ახალგაზრდა გოგო ხარ წადი გაისეირნე! -ოოოოო დედა და მაი(ჩემი ძიძა) გადით და მაცადეთ! -რახდება? ვინ აბრაზებს ჩემს ფერიას?(მამაჩემი ადამიანი რომელმაც იცის ყველაფერი

იმედგაცრუებული ზეცა,ჩვენს სიყვარულს დაიტირებს...

ერთ უაზროდ გახუნებულ,გაფერმკრთალებულ დღეს,მაშინ,როდესაც იმედგაცრუებული ზეცა ჩვენს სიყვარულს დაიტირებს,შენ შემოაღებ კარებს...მე კი ვიჯდები ჩემს საყვარელ სავარძელში,შენს მოლოდინში გადაქანცული,შენ კი ვერ დაინახავ ჩემს სევდიან თვალებს,სიგარეტის

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცამეტე თავი)

რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე

შორს

მე შენთან მოსვლას სიკვდილამდე აღარ ვაპირებ... თუმცა ვიცი, რომ მალე სიკვდილიც თავისით მოვა

ბუმერანგი.მეორე ნაწილის დასასრული.

-ბატონი გაგას ანგარიშზე რაც ფულია მინდა ღარიბებს დავურიგოთ. -დარწმუნებული ხარ შვილო რომ ეს გინდა გააკეთო? -ბინძური ფული არ მჭირდება,იმ ფულს სისხლის სუნი სდის და მე დღეიდან ახალ ცხოვრებას ვიწყებ.

მეგობრები 3

ამ დროს კი სინდი წასული იყო იმ ტაძარში რომელიც ყველა სურვილს ასრულებს,მან იმ ტაძრამდე ფეხშიშველი ავიდა.როცა სინდიმ ლოცვა დაიწყო ოპერაციაც დაიწყო....

ჰორიზონტს მიღმა V

კაფეში მათე შემოვიდა და მათკენ წავიდა.-ოხ ქალბატონო შანს არ უშვებ ხელიდან-ირონია შეპარული ხმით უთხრა და გაეცალა.

Je t'aime (3 თავი)

დღეს პარასკევია. ძალიან მიყვარს პარასკევი, რადგან მთელი ორი დღე მაქვს დასასვენებლად, ნუუ თითქმის ორ ნახევარი. უნივერსიტეტში არაფერი საინტერესო მომხდარა. ლექციებმა მალევე ჩაიარა, საინტერესო იყო და არ გაწელილა.. შემდეგ დათოს უაზრო მცდელოები.. ნეტა

ესპანელი მაფიოები◇◆8◇◆

_არ შემიძლია_სევდიანად გამიღიმა ხელი თმაზე გადამისვა და ტუჩები შუბლზე მომაკრო.გახევებული ვიდექი.არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, ვერ ვვაზროვნებდი და თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი. ნელა მომშორდა და ჩემს დაბნეულობაზე გაეცინა

ის რაღა..რასაც სახელი ვერ მოვუგონე

პატარა ადამიანის პატარა ნაწილი დიდი აუდიტორიის წინაშე იცით რაზე მინდა საუბარი? არა ეს მეც არვიცი მინდა რომ ვისაუბრო გავაღო კარი ჩემსა და საზოგადოებას შორის და უბრალოდდ გავიგო რამდენად ჰგავს ჩემი ცხოვრება სხვა ყოველდღიურობას.. თითქოს ბედნიერება