მე, უშენოდ...(ნაწილი 12)

მარიამი მისკენ გამოიქცა და ყელზე ჩამოეკიდა. სიგიჟემდე უყვარდა დათას სურნელი. სასიამოვნო არომატი, რომელიც ცხვირში ურცხვად უძვრებოდა და მთელ სხეულს ედებოდა. ქმრის მკლავებში მოქცეული მარიამი გაყურსული იდგა და მის გულისცემას უსმენდა.

ნია და დემეტრე

ნიამ გადაიტანა ტრაგედია თუმცა მისი მეგობრები მასთან იყვნენ და როგორღაც გადაიტანა შემდეგ კი მის ცხოვრებაში დემეტრე გამოჩნდა

Amortentia ~ 3

ხალხი გაოცებული მიყურებდა. პრონციპში მეც გაოცებული შევხედავდი გოგოს, რომელიც ურიკაში ზის და ზემოდან ლიმონათები აწყვია. -იკა, ახლა შოკოლადებთან ჩამატარე რა. -- თვალები გადავატრიალე და ისე შევხედე ბიძაშვილს.

კესანე ანუ არ დამივიწყო (2 თავი)

აი გქონიათ მომენტი როცა, ღელავ, გეშინია, და ითრგუნები რადგან გეშინია რომ, შერცხვები და დაგცინებენ. აი ახლა ამ მომენტში ზუსტად ეს გრძნობა მაქვს, აქამდე დიდ საზოგადოებაში არ მიმღერია და არც დამიკრავს მაგრამ თავსაც ვერდავიფასებ არმიყვარს არ ჯდება ჩემში

ეველინა (თავი3)

ბუნება... ადამიანთა შთაგონების წყარო,ხელოვანთა მუზა,ზოგისთვის უბრალოდ მატერიალური წყარო და ადგილი რომელსაც ბევრი მოგება მოაქვს...აი ჩემთვის ბუნება არის ადგილი რომელსაც შეუძლია ჩემი განტვირთვა,აქ შემიძლია დავმშვიდდე,გავერკვე

„ვენერას ცრემლი“ - 7

გრძნობა რომ დაუბრუნდა, პირველად დიდრონი თაფლისფერი თვალები და გრძელი, შავი თმა დაინახა, - «აი თურმე როგორები ყოფილან ანგელოზები», - გაუელვა გონებაში, მაგრამ როდესაც ლამაზ «ანგელოზს» დააკვირდა, შეამჩნია, რომ საოცრად ნაცნობი სახე ჰქონდა,

სიმარტოვეში ჩაკარგული (სრულად)

აღარ შეუხედავს კედელზე ნახატისთვის ისე წამოდგა და გაეცალა იმ ადგილს. უკან მოიტოვა ქუჩა, მაღალი შენობები, მოსიარულე ადამიანები. მზის ტალღებში მიაბიჯებდა და გრძნობდა გულში წვეთავდა გულისწყვეტები. ხვდებოდა რაც არ უსწავლებიათ და ისწავლა ეს ერთადერთი

პირველი და უკანასკნელი დასასრული

ქეჟვალ სტილი ვარჩიე და მკრთალი მაკიაჟი გავიკეთე წავედით.ელენემ დარეკა პირდაპირ იქ წავედიო. მე კიდე დაძაბული ვიყავი იმის შიშში რომ ნიკა მოვიდოდა.

ეიფორია

"სიზმრად შენ გხედავ,დახმარება გჭირდება...არეულობაში ხარ.შველას მთხოვ,ვცდილობ დაგეხმარო მაგრამ როგორ? არ ვიცი..." მივუყვები ტროტუარს,ვაბიჯებ გაყვითლებულ,დაბერებულ ფოთლებს. ვფიქრობ...

კეთილთვისებიანი თუ ავთვისებიანი?

უკვე თითქმის ერთი საათია ვცდილობ რომ დავიძინო,მაგრამ ამაოდ. არმასვენებ იმაზე ფიქრი რომ სამშაბათს ისევ ექიმთან უნდა წავიდე.ხომ, მკერდის ბიოფსიას ვიკეთებ, ერთი შეხედვით მარტივი და სწრაფი“ანალიზია“ მაგრამ მე ასე არ/ვერ ვფიქრობ.