მთებშია თავისუფლება! (4) გატაცება

დილით სიცივემ გამაღვიძა,საბანი თავზე გადავიხურე და ვეცადე ძილი გამეგრძელებინა,როგორც იქნა ამ სიზმარს თავი დავაღწიე და თითქოს მომეშვა,რომ ეს სიზმარი იყო,თუმცა თვალის გახელის თანავე მივხვდი,რომ ეს ყველაფერი რეალურად მოხდა,ზურგზე დავწექი და ჭერს

სიზმრების მცველი (2)

სასიამოვნო იყი ლანასა და ლევანთან საუბარი მანამ სანამ კიდევ რამდენიმე სტუმარი არ მოვიდა მათ შორის ანდრია და დედამისი არ მოვიდნენ.როგორც აღმოჩნდა ანდროს წარმოდგენა არ ჰქონდა აქ ალექსანდრე და ანასტასია თუ დახვდებოდნენ.მათი დანახვისას სახე ეცვალა და

ქრისტეფორეს სამფლობელში {12 თავი}

განცდილი,სასიამოვნო ჟრუანტელი. დაჩის გრილი,არომატული და ანასტასიას ნაზი სურნელი ერთმანეთს შეერწყა და სრული ჰარმონია შექმნა.

მე შენ მიყვარხარ! -2

ემა გარეთ მელოდებოდა და მან მითხრა,რომ ის ბიჭი ქვემოთ ჩავიდა. მეც ქვემოთ ჩავედი და დავინახე,რომ სასტუმროს შემოსასვლელში,სავარძელზე იჯდა და მასთან მივედი.

არეულები , ჩხლართულები (5)

ფოიერვერკები ჩაწყნარდა, თვალებ აწყლიანებული და თითქოს სულგამძვრალი ხელისმთხოვნელთან მივედი გადავეხვიე და ბედნიერება ვუსურვე..

შემდეგ...(8)

-ეჰ ლევანიც სულ წავიდა ხელიდან.-ლევანი მისი შვილიშვილი იყო.- არ ხვდებით ხოლმე? რა კარგად იყავით, როგორ უყვარხარ, შენი წასვლის მერე თავის თავს აღარ გავს, არადა მე ბოლომდე მეგონა რომ თქვენ შვილებს ავიყვანდი ხელში.-თავი გააქნია, თვალები დავჭყიტე

მავნე ჩვევები (სრულად)

სუსტად განათებულ პატარა,მყუდრო ბინაში ორ სხეულს ოთახის კუთხეები დაეკავებინათ და ერთმანეთს თითქმის არ უყურებდნენ. გარემო ნეგატივისგან დამუხტულიყო და სუნთქვა ჭირდა.

ძმები (თავი 2)

-ხო, უკვე დავურეკე_თავის ქნევით დაუდასტურა გაბრიელმა და სურათი ჯიბეში ჩაიცურა. -ვერ ვიტან ასე რომ იქცევით, ლამის ვიფიქრო ტვინიც ტყუპი გაქვთ_მალევე გამოაგდო კაცმა ბიჭები ოთახიდან და დნმის დამუშავებას მიუბრუნდა.

მთებშია თავისუფლება! (3) წარსული

შუაღამე იყო დიდი სახლის წინ,რომ გავჩერდით..სახლი მთების წინ იყო ქალაქისგან მოშორებით. –ჭიშკარი გააღეთ–დაიყვირა ვიღაც კაცმა–ნერსე ბატონს სალამი–ხელი აუწია მისალმების ნიშნად. –სალამი ვაჟა–მიესალმა ნერსეც და ცხენით ჭიშკარში შევედი.

სიზმრების მცველი(1)

როცა მშობლები დაკარგა იფიქრა რომ ყველაზე მეტად ტკიოდა და ვერასოდეს დაიტანჯებოდა იმაზე მეტად ვიდრე მაშინ.ახლა კი იდგა საკურთხევლის წინ და ცოლად მიყვებოდა კაცს, რომელსაც არც კი იცნობდა,იმ მომენტში მასზე მეტად არავინ სძულდა,ვერ იტანდა კაცს რომელიც