დღემდე აგვიანებ

როგორც ყოველთვის ისევ შეშინებული ვიღვიძებ ,ისევ და ისევ კოშმარი. ისტორია რომელიც არც ჩემი სიზმრებიდან და არც ჩემი წარსულიდან არ ქრება, ისტორია რომელიც ყოველ დღე თავს მახსენებს და ყოველი დილა ჩემი ტანვჯით იწყება. ვდგები და მოსაწესრიგებლად, აბაზანაში

გზა აბნეული (4 თავი)

რთულია უყურო როგორ გეცლება სიყვარული ხელიდან,როგორ მიდის შენგან და სხვის მკლავებში ეშვება.ამბობენ როცა გიყვარს ყველაფერი ფერადია და ცხოვრება გიხარიაო,მაგრამ ალბათ ეს ორმხრივ სიყვარულზეა ნათქვამი.მიყვარს,ისევ მიყვარს,თავდავიწყებამდე,მისი სახელის

იზაბელა +18 {2}

იზაბელას ცხოვრებაში წარსულის აჩრდილი არ ჩერდება. თვითონ რაცარუნდა ეცადოს დავიწყებას ბოროტი ადამიანები მაინც არ აცდიან მშვიდად ცხოვრებას.იკა ყველანაირად ცდილობს წარსული დაავიწყოს და გვერდით დაუდგეს..

შენ რას გრძნობ?!(15)

-ულამაზესი ხარ.-მითხრა და ლოყაზე მაკოცა. -მადლობა.-მორცხვად ვუთხარი და ბანწიკი გავუსწორე.-შენც არაგიშავს.-ცალყბად ჩაეცინა და მერე მანქანის წინა კარი გამომიღო. მანქანასი მისი სურნელი იყო გამეფებული და მეც გაბადრულმა ჩავისუნთქე საყვარელი სურნელი.

სამიზნე || (თავი 12) დასასრული

-არ გგონია, რომ ზედმეტად ფილმის სცენარს გავს?_უხეშად გაეცინა ყოფილ მოადგილეს. -არამგონია მაგისთვის გეცალოს, უბრალოდ უთხარი აღარ ისროლონ და აქვე დაგტოვებ. -დავიჯერე როგორ არა_ხელი აუქნია კაცმა.

ხუთი დღე სიკვდილამდე და შემდეგ

სწორედ მაშინ დავიწყე ყველაფერზე ფიქრი.ნუთუ სულ მცირე წამები არ სჭირდება იმას,რომ ადამიანი სიცოცხლეს გამოასალმო?ხუთი დღე ზედმეტად მომეჩვენა,არ ვარ ღირსი ხუთი დღე მოვკვდე ან პირიქით.ხუთი დღე შორიდან ვუყურებდი როგორ ვკვდებოდი

მიუღებელი წერილი

ხმამაღლა ვტირი,რომ გაიგო ხმამაღლა ვგოდებ,რომ გატკინო ხმამაღლა ვკივი,რომ დავცარიელდე რადგან მერე ჩემი საქციელით ოჯახს მეგობრებს და თქვენს მომავალს არ ვატკინო.ახლა ? ხელები მექავება ყელი მტკივა ვეღარ ვხედავ

ყველა'ფერი(თავი 18)

-უკაცრავად გიცნობთ?-გაკვირვებულმა გახედა გოგოს.-თიკა ვარ ორი დღის წინ დამეჯახეთ!-თქვა და თმები უკან გადაიყარა.-აჰ გამახსენდა!...როგორ ხართ თიკა?-ისე უთხრა თითქოს ძალიან აინტერესებდა.-გმადლობთ!...მაინც ვერ გავიგე!

გამიზნული შხამი #15 (+18)

-დამიანე! უნდა წახვიდე. გევედრები ახლავე ჩაჯექი მანქანაში და წადი! ნიკა მოგივლის, გადაგარჩენს! საყვარელი ქალის აკანკალებულ ხელებს, არანაკლებ კანკალით ვიქცევ ჩემსაში და ართრთოლებულ ტუჩებზე ვეხები. თითქოს შვებას და ხნას ვეხებ. ოდნავ ეშვება ვგრძნობ,

ჩხუბით დაწყებული ურთიერთობა სრულად,

-დედა იქნებ მომისმინო! და ისე მთხოვო წასვლა?-ქალბატონ ლილის არ უნდოდა უკვე წლებია იქ მუშაობს და არ უნდა პრობლემები შექმნას შვილს წასვლას თხოვს.-ესეიგი არ მისმენ არა? კარგი მხოლოდ ამას გეტყვი და წავალ წავალ ისე რო ამ სახლში