დამპირდი რომ სულ ჩემთან იქნები ,,მიყვარხარ'' (თამუნა ცერცვაძეს)

უკვე მაწუხებენ სიზმრები დამპირდი რომ ჩემთან იქნები აღარ მასვენებენ ფიქრები მე შენ მიყვარხარ და მჭირდები და შენს დანახვაზე ვგიჟდები აღარ მასვენებენ ფიქრები მე რომ შენთვის ვცოცხლობ მიხვდები

დათო გვარამია - სახუმარო

ჟრუანტელი არ მიქრება სამუდამოდ დადო ბინა როგორც შენი ათი მცნება ჩემ ფიქრებმა ალოდინა ჟრუანტელმა არ უცადა ჩემს მზად ყოფნას დანახვისას წამომიკრა ფაუსტმაც და ცოდვას მკიდებ ამ მარხვისას

სიყვარული აისიდან დაისამდე

კარგით კარგით დავიწყებ ყურადღებით მისმინეთ და არ შემაწყვეტინოთ -1862წელი იყო ჩემი ოჯახი წარმოშობით ინგლისითან მდებარე პატარა ქალაქიდან იყო რომლის შესახებაც შესაძლოა ბევრმა არ იცის

მოსახდენი უნდა მოხდეს (თავი IV)

რთულია, როცა ხედავ რომ შენი საყვარელი ადამიანები იტანჯებიან,გინდა რამე გააკეთო მათთვის მაგრამ არაფერი შეგიძლია.ანდრიასა და ლიდიას სასიყვარულო ისტორია მოკლეა,მაგრამ გრძნობები ღრმა ისევე

ლაშა მარგიანი.

ცა ყოველთვის უფრო ვრცელია,ვიდრე შენს თვალებში ეტევა,მაგრამ შენი თვალები უფრო ღრმაა,ვიდრე მანძილი, ტერფებიდან ვარსკვლავებამდე და ამ ღრუბლების ქვეშ მდგარმა,მაინც არ შემიძლია გითხრა,

კოცნის ვალი (11)

-ყველა ყვავილი რომ დაჭკნეს, როგორ მოიქცევი?-ხმამაღლა ამოვთქვი ფიქრი ისე, რომ ალექსანდრესკენ თავიც არ მიმიტრიალებია.-აი, თურმე, რაზე ფიქრობ ასე ღრმად-გაეღიმა და ჩემს კითხვას მიუბრუნდა.

ოცნება

ეს ლექსი ასევ თქვათ ეძღვნება "ქრაშშს" დიდი იმედი მაქვს იცით ამ სიტყვის მნიშვნელობა. უბრალოდ წერით ვიხალისებ ცხოვრებას და მახსენდება ის

ურჩხული უფრი თავი 1

,.,ყველაფერი იქედან დაიწყო რო დაკარგა მშობლები დარჩა პატარა დაიკო სამი წლის. არ იყო მდიდარი და მამიკოს განებივრებული გოგო მაგრამ მისტვის მტავარი მისი მშობლები და დაიკო იყო მაგრამ მოხდა ისე რო დარჩა მსობლების გარეშე ავტო კატასტროფის

ლაპარაკი საკუთარ თავთან, ან მასთან თუ ვინმე მოისმენს

სათაურს ყოველთვის ბოლოს ვარქმევ პოსტს. ახლა ვცადე პირიქით მექნა და ვერაფერი მომივიდა თავში დასაწერად. რაღაცნაირ ჩუმ აღმაფრენას განვიცდი შიგნიდან,თითქოს რაღაც მოხდება,რაღაც კარგი და მე უნდა სათანადოდ შევხვდე.

ვამპირთა საძმო /6/

ორივე ვამპირი ხელს მკიდებს და მივყავარ. გარედან დიდი შენობა მეგონა თუმცა შევცდი, კიბეებით ქვევით ჩავდიოდით. უკუნითი სიბნელე იყო ამიტომ ვერაფერს ვერ ვხედავდი და უბრალოდ მათნაირად ვდგამდი ფეხს. მინდოდა უბრალოდ რამოდენიმე წუთი მარტო ვყოფილიყავი საკუთარ