ტირანის მახეში #16

ეკრანზე გამოსახული წითელი ნიშანი,რომელიც რობაქიძის ადგილმდებარეობას დაახლოებით ორმოცი წუთის განმავლობაში ერთ ადგილას გაჩერებულს უყურებდა,მამაკაცს თვალები ელვასავით გაუნათდა,როცა ჯიპიესმა ადგილმდებაორების ცვლილება დაიწყო. - მოიცადე!!! ეს რა

ყველა გიჟია(5თავი)

სახლში მივაღწიეთ რავარც იქნა გადმოვედით მანქანიდან და ეზოში შევედით.ყველა ოთახებისკენ დაიძრა ჩემს გარდა არ მეძინებოდა და რა მექნა ამიტომ ავედი ოთახში ყურსასმენები ავიღე ჩავედი ეზოში და ჰამაკზე დავჯექი ჩავრთე მუსიკა და ჩუმად პირის მოძრაობით

მე და ცხოვრება

ოჰ ღმერთო ჩემო მე დავიღალე მძიმე ცხოვრების ბარიერებით. მნათობ სინათლის ქვეშ დავიმალე და მე ვიცხოვრებ დაიმედებით. ბევრჯერ მითქვამს, რომ სიკვდილი მინდა, მაგრამ ვხვდები ეს არს უაზრობა. მე ეს ცხოვრება არაფრად მთვლიდა, ეს ცხოვრება არს უსამართლობა.

დაბადება

ის დაიბადა ავბედით ღამეს და არ იცოდა მან სიტყვა გრძნობა, მან არ იცოდა,არც სიყვარული, არც სიხარული და თანაგრძნობა.

მეც შემიყვარდა (თავი მეთერთმეტე)

დრომ სწრაფად გაიარა. მარიამი და დემეტრეც დაბრუნდნენ. ცივი ზამთარიც დადგა და დასასვენებლად გადავწყვიტეთ წასვლა. როგორც ყოველ ზამთარს ახლაც ბაკურიანში გავატარებთ. შუადღემდე საქმეები მოვამთავრეთ და წასასვლელად მოვემზადეთ. -სალო და ნიკაც ხომ მოდიან?

სამიზნე (3 თავი)

-გისმენთ_ნამძინარევი ხმა გაისმა ტელეფონში -ბატონო გენერალო_ომახიანი ხმით შესძახა პოლკოვნიკმა. -ანდრია?_გაკვირვება ვერ დამალა კაცმა. -ხომ მშვიდობაა? -სასწრაფოა, ხვალამდე ვერ დაიცდიდა.

შენი სუნთქვა ასე შორია...

ბნელი ფიქრები თავს გვესმის ღამით და ჩვენი სული კვლავ ტოვებს ფეთქვას "ნუთუ ვერ გნახავ სულ ერთი წამით ნუთუ ვერ დავთვლი ისევ შენს სუნთქვას

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 5)

ალექსანდრე დავინახე და გავჩუმდი, ჩემთან მოვიდა... -გოგო ნორმალური ხარ? ასე ხომ გაცივდები წამოდი სახლში წაგიყვანო... წამოდი ჩაჯექი მანქანაში.-ხელი მომკიდა და მანქანისკენ წამიყვანა... -გამიშვი.... არ მინდა... არ მინდა სახლში სეირნობა მინდა... არ

კალათბურთელები (ნაწილი 8 დასასრული)

მოკლედ მაქსიმალურად ვეცადე იმედები არ გამეცრუებინა თქვენთვის, იმედუა მოგეწონებათ და რამეს არ მიწყენთ, ამ ისტორიას ვამთავრებ თუმცა ძალიან მალე შემოგიერთდებით ახლით, რომელიც უკვე მუშაობის პროცესშია, დროებით...

ცისფერი 4

მაქს გულიანად გაეღიმა გოგონას წელზე ხელი შემოხვია და ცრემლიან ბაგეებზე დაეწაფა.ქენდისი ისევ აგრძელებდა ტირილს,ეს სევდიანი ტირილი როდი იყო . მის ბაგეებს ცისფერი სიყვარულის წვეთები ასველებდა.