დადიანი და გირგვლიანი?! (თავი 1)

ეს ის ულამაზესი არსებაა, რომლის დანახვისას შეუძლებელია არ შეგიყვარდეს, ყველაზე საყვარელი, ყველაზე თბილი და საუკეთესო. დიდი გრძელი ძალიან ხუჭუჭა წითური თმები, ძალიან დიდი და მარწვივით ტუჩები, კურნოსა ცხვირი და ულამაზესი სხეული, საოცარ კონსტრაქტს ქმნის

გიჟად შერაცხული თავი 4

მესამე დღე და წესით, უფრო მსუბუქი უნდა იყოს ეკატერინესთვის, მაგრამ რაღაც ყელში უჭერს და გონებას უბინდავს, სად წავიდეს და რა ქნას? ამდენ ბავშვეს ვერ გაუძლებს, მაგრამ არც შორს შეუძლია ყოფნა, რადგან გზა მარტო უნივერსიტეტიდან სახლმადე იცის.

აკრძალული ხილი (სრულად)

აღმოაჩენ სულს რომელიც შენი ცხოვრების მუდმივი თანამგზავრია. სიცოცხლე სრულიად სხვანაირი გეჩვენდა-გასაოცარი და ღირებული. და ხვდები, აანალიზებ რომ იგი შენი ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილია. და მაინც, გიფიქრია რა ძალა აქვს სიყვარულს?

ხელები (თავი მეორე)

-კაი, რა იყო, დაწყნარდი, დემეტრე ვარ. - სიცილით მითხრა და წინ გადამეღობა. არ ვიცი, ამ დროს რა დამემართა. არც ისე მაღალი, შავგვრემანი ბიჭი იდგა ჩემ წინ და მიღიმოდა. - რამდენიმე საათია გიცნობ და ორჯერ მოვახერხე შენი შეშინება.

დაწყევლილი სამოთხე (1 თავი)

მარტის პირველი დღეები წვიმამ მოიტანა. ჭექა-ქუხილი მთელ ბათუმს აზანზარებდა. მთელ სიგრძეზე გადაჭიმულ მინებთან ვიდექი, რომელსაც ფანჯარასაც ვერ ვუწოდებ მისი მაშტაბების გამო. აზვირთებული ზღვის ვურებაში გადიოდა დღეები.

კოცნის ვალი (6)

-შეხედე, შეხედე-ძალით გამახედა დახლთან მდგარი უცნობისკენ. უცნობ მამაკაცს თეთრი მაისურის ქვეშ დაკუნთული მხრები და პრესი მოუჩანდა, ღია ჯინსი კი წელზე შემორტყმული ქამრის მიუხედავად ოდნავ ჩასჩაჩვოდა. "იდეალურია-თქო" გავიფიქრე და ჩამეღია, თიკამ კი

დემე ახვლედიანი (სრულად)

დემე ახვლედიანი იყო, არ ვიცი... ყველაზე მაგარი ტიპი. ყველაზე თავისი ტიპი. ყველაზე ტიპი. დემე იყო, აი სასწაული.

მოდი, “მიყვარხარ” გავხადოთ ფასიანი

მოდი, მიყვარხარ გავხადოთ ფასიანი. გადახდის ვალუტად გძნობა დავაწესოთ, და ვინც კი უაზროდ წარმოთქვამს ამ სიტყვას, სულ ყველა მათგანი ციხეს გავამწესოთ.

სამიზნე (24 თავი)

საკმაოდ დიდი ხანი დაჭირდა ნანოს მოსათხრობად, ხანდახან ანდრია ჩაერთვებოდა, ზოგჯერ გაბრიელი უმოწმებდა, დაჩის სახეზე ვერაფერს წაიკითხავდით, სრულიად გაშეშებული სახით იჯდა, თუმცა ეტყობოდა მთელი ყურადღებით რომ უსმენდა.

თვალი არ მომაშორო.! (თავი 4)

მერე მოდუნდა, კოცნაც ესიამონა და აჰყვა კიდეც. -ჩემი ქეთო ხარ შენ.!-ტუჩებთან დაიჩურჩულა. მაგრამ ხმაურით რომ მოხვდა მისი გრძელი თითები ლოყაზე, თან ისე მწარედ რომ აეწვა მაშინ გააცნობიერა რომ ეს ქალი ასე მარტივი ჩასაგდები არ იყო ხელში.!