ცხოვრება მშვენიერია ?! (5 თავი)

ყველაფერი უკუღმა დატრიალდა,არ ვიცოდი რა მოხდებოდა,ჩვენი.ოჯახის მტერი ახლა წინ მედგა და არავინ არ იცოდა მას გულში რა ედო,რას მოიმოქმედებდა ეს მხოლოდ მან და ღმერთმა იცოდა

მოულოდნელობებით აღსავსე ცხოვრება

ჩემ თვალწინ ულამაზესი პეიზაჟი გადაიშალა. როგორც ჩანს სანდროს აგარაკზე ვიყავით. იმდენად მოვიხიბლე ბუნების მშვენიერებით რომ ყველაფერი დამავიწყდა. პატარა ბავშვივით გვირილებში მოვკლათდი და გვირგვინის

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 36

-ჩემზე დაკვირვებას თუ ახდენ,გეტყვი რომ ჩემი შეცნობა ძნელია მარიამ.25 წლით ადრე რომ გენახე,გამიცნობდი და შემიცნობდი კიდეც,მაგრამ ეს 22 წელია ჩემი თავი მე თავად ვერ შემიცვნია ამიტომ დაწექი და დაიძინე.

სიცოცხლე უსიყვარულოდ...

სიცოცხლე უსიყვარულოდ? ჰმმ... ეს არის მომენტი,როცა ორ უკიდურესობას შორის ხარ.სიცოცხლე უსიყვარულოდ,თუ სიცოცხლე ტანჯვით სავსე სიყვარულით. და მაინც,ჩვენ არ გვაქვს არჩევანი ამისა.სიყვარული დაუკითხავად მოდის ჩვენთან,გვირევს ყველაფერს,გვიტოვებს დარდს და

შენთან თავი 11

ძალიან მიყვარხარ. -თქვა ნინიმ და მიეხუტა, მაგრამ უცებ ძლიერი ტკივილი იგრძნო და იყვირა. -გიორგი მშობიარობა დამეწყო. -სასწრაფოდ ექიმს დაუძახეთ, თვითმფრინავი შეაჩერეთ, ჩემს ცოლს მშობიარობა დაეწყო. წამოხტა გიორგი და სტიუარდესას დაუძახა. -ახლავე

ვარდი

იცი?! სიტყვა სიცოცხლე მხოლოდ შენ რომ გიწოდე?რატომ მიბრაზდები ნეტავ ვიცოდე,მე ხომ, შენს გამო ბოლომდე ვიბძოლე.სწორედ ბრძოლის დროს რაღაცას ვრგავდი,მერე აღმოცენდა, ეს იყო ვარდი,

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 35

-კარგად იცი რომ შენ ჩემი ზეციური მადლი ხარ და სიცოცხლის ხე,რომლის ფესვები ჩემს გულსა და გონებაშია,საზრდო კი მისი ისევ შენი ნაზი სულია.შენ ამ სამყაროში ჩემთვის მარიამ ყველაზე ჭეშმარიტი სიყვარული ხარ.

ხევსურეთი

მეტად ლამაზი რამ იყო ხევსურეთის მაღალი,თოვლით დაფარული მთები.ელენემ თვალები დახუჭა და ღრმად შეისუნთქა ცივი ჰაერი,რომელიც მის ფილტვებს ეუცხოვა და ხველება აუტყდა.გზას კვლავ აგრძელებდა კლდეებზე

ცის არტ ყელა (ნაწილი 11)

გვრიტებოოო, არარის გაღება საჭირო,აჰ ჯაყელო ჩაიგორე არა ეს ჩემი ანგელოზივით გოგო ლოგინში და ჩაიგდე ხელში მისი უბიწოობა.ვინღა მოგიყვანს გოგო ახლა ცოლად ამ გაფუჭებულ ქალს

უიმედო და მძიმე გრძნობები

გამოილია, ეს მოთმინება გამოილია, უსიყვარულოდ და უსიცოცხლოდ ვრჩები ამ ზღვაში! ეს ჩემი გული ხომ ბევრი რამით დაბოლილია, ეს სიყვარული ხომ ვერ დავთესე მე სხვაგან სხვაში! ლურჯი ზღვა ღელავს შტორმი იწყება, განადგურება ჩემში ირთვება!