სახლამდე (პირველი ამბავი)

- ღრმად ისუნთქე და არ გათიშო - არეულ სახლში სადაც ტანსაცმელები და რამდენიმე დამამშვიდებლის კაფსულა ეგდო, საავადმყოფოს სუნი იდგა - არ გათიშო ნანკა მიყურე - ლეპტოპის მონიტორიდან ქერა ლანდი ჩანდა.

გაჩუქებ ყველაფერს !!

როცა,შენ გნახე გაგიცანი.გოგონა ნაზი სიხარულით და სიყვარულით,აღსავსე მუდამ მაშინ ვცდილობდი,რომ შენ ჩემთვის სახელი გეთქვა მაგრამ,პასუხი დადებითი,არსად არ ჩანდა

კესიკო

-დეგენერატი,გამოტვინებული,უტაქტო,დებილი,შტერი!!რაებს მეუბნებოდა ეგ საერთოდ სრულ ჭკუაზე ხო არის?!ხო გამომაშტერა კინაღამ!-ქოთქოთებდა კესო დაქალთან, ემილი კი ფხუკუნ-ფხუკუნით უსმენდა და დროდადრო

მეც შემიყვარდა (თავი მესამე)

-მიდი ტასო, შენ ამას შეძლებ. -გავამხნევე საკუთარი თავი და მისკენ გავიქეცი. დამინახა თუ არა ადგილზე გაშეშდა. სწრაფად დავფარე მანძილი ფეხის წვერებზე ავიწიე და ხელები კისერზე შემოვხვიე. თავიდან თითქოს დაიბნა.

შენს გვერდით გული ადამიანობს {თავი 2}

ეს თავი ცოტა პოზიტიური იქნება, ამ თავში ყველა დაინახავს ელენას ნამდვის სახეს და შინაგან სამყაროს, ის ნამდვიად იცხოვრებს ბედნიერად , გაიცნობს უამრავ ადამიანს და ცხოვრებას სხვა თვალით შეხედავს.

ნუ ღელავ, ხვალ მზე იქნება...

- თქვენზე მეცინება რაა, წეღან ისე ტკბილად ჭიკჭკობდით, შემოსვლაც კი გადავიფიქრე, მეთქი პირდაპირ წავალ დავწვები, ხელს არ შევუშლი გვრიტებსთქო, მაგრამ გულმა არ მომითმინა და ახლა ისეთი საყვარლად დაბნეულები

იყო გვიანი

გრძნობა-განცდებმა ისე წამლეკეს, სულ შევიშალე, გონმაც დამტოვა, თვალს რომ ვახილე, იყო გვიანი, მთელი სამყარო თითქოს მქოლავდა. საკუთარი თავის გამკვირვებოდა, სხვებზე რაღა ვთქვა, იყო გვიანი...

ერთადერთი იმედი

- ანუ თქვენც იცოდით?- მეც ახლა გავიგე შენს მოსვლამდე ხუთი წუთით ადრე- ალბათ ძალიან სითავხედეა , ნორმალურად არც კი გიცნობთ , და დახმარების სათხოვნელად მოვედი , არ ვიცოდი დეპუტატობის

წარსულის კვალდაკვალ თავი 15

მანქანა სწრაფად მიდიოდა,დაახლოებით ერთ საათში ტყეში,აგურის გალავნით აშენებულ სახლთან გაჩერდა.ქისტაურმა კოდი აკრიფა,სიგნალიზაცია გამორთო და კარი გააღო.ნელა შეიყვანა შიგნით და პატარა,ერთსართულიან

ფიქტიური ქორწინება თავი 14

დილით უარესად გაბუსულმა გავიღვიძე. ამ ყველაფერს დამატებული ქალური ბედნიერებაც და წარმატებული დღის დასაწყისიც ამას ჰქვია. ტკივილმა დამიარა სხეულში და მაიძულა ისევ საწოლში დავბრუნებულიყავი....