უსიტყვოდ ნათქვამი (სრულად)

სიყვარულს იმიტომ გაურბიან, რომ შემდგომი ურთიერთობის და თანაცხოვრების პერიოდში მოსახდენ უსიამოვნებებს, გულისტკენასა და იმედგაცრუებას თავს არიდებენ, არ "აფუჭებენ" სიყვარულს ყოველდღიური რუტინით

სამი მიზეზი (1 თავი)

გამეტებით ეხეთქებოდნენ წვიმის წვეთები ფანჯრის მინებს და თორნიკეს ძილს უფრთხოდნენ, ერთი საათის წინ მორჩა თამართან საუბარს და ჯერ კიდევ ლოგინში ბრუნავდა. უკვე წამოდგომას აპირებდა ოთახის კარი დედამ

ადგილი თვითმკვლელობისთვის (სრულად)

_გაიანა,ამას ბოლო უნდა მოუღო,გესმის?! _რა გავაკეთო აგა,რა?! _წამოდი იმ დაწყევლილი სახლიდანლ! _და მაინც სად წავიდე? _ჩემთან წამოხვალ!არ ვიცი,მოვიფიქრებთ რამეს.აღარ შემიძლია გესმის?!გეფიცები,მივალ და ჩემი ხელით გამოვჭრი მათ ყელს...

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამმეორე ნაწილის (დასასრული)

-არ გაბედო უარის თქმა,ის პატარა არ არის დამნაშავე თუ მას ასეთი დედა ჰყავს.ის გაიზრდება სუფთა სამყაროში სადაც ისწავლის სიყვარულს და მისი სული არ დაავადდება,ის ისწავლის და ქვეყანას გამოადგება.გიორგიმ დაფირდა და გელას უთხრა. -თანახმა ვარ,შენ იყავი

კესიკო *5*

დილით თავის ნაღრძობ ფეხზე გაბრაზებული ემილი ნერვეს ტელეფონით იწყნარებდა როცა ამ დროს კესო ეზოში მწვანე ხეებს შორის გაბმულ ჰამაკში იწვა და წიგს მთელი გულდასმით კითხულობდა. ლამის სამი საათი

მისტიკური კლასელი (სრულად)

მაგრამ ერთ დღეს, როდესაც ისტორიის მასწავლებელმა მთხოვა ისეთი ინფორმაცია მომეძებნა ჩვენს ქალაქზე, რომლიც ყველასთვის უცნობი იყო, გვიანობამდე შემოვრჩი ბიბლიოთეკაში.

ორი გზა და ერთი კარი

ოზონი - მომწამლავი, თუ ბედნიერების მომტანი ? - გიჩნდება კითხვა, მაგრამ უაზრო; შენთვის ხომ ბედნიერების მხოლოდ ერთი კარიღა დარჩენილა ღია - კარი დასასრულისა, იმ დასასრულისა, რომელიც საბოლოო ბედნიერებას მოგიტანს, ბედნიერებას, რომელიც ცხოვრებამ არ

ჩემო უფალო...

მეც გაგყიდე ორ კაპიკ ვერცხლზე, მათ შორის ვდგავარ ჯვარცმის დროს რომ ცრემლი გადინა. ახლა კი ასე უსიცოცხლოდ დარჩენილ ხელებს, სხვისგან თუ ვერა საკუთარი ვიცავ თავისგან.

ხევსურეთი XVIII

დროის ინტერვალი ისეთი მოკლე იყო,რომ დასაფლავებაც არ გვქონდა გადაწყვეტილი.ცხედრები რომ დაგროვდა,დარაჯმა ყველა ერთად წაიყვანა სატვირთო მანქანით ტყეში და ყველა ერთად დამარხა

სიგიჟემდე შეშლილი (თავი 1)

თაია! ქალის სახელს ისე მკაფიოდ გამოთქვამდა უცნობი, რომ მისი ხმა უფრო ჭკუიდან შლიდა. -თაია მე შენი კოშმარი ვარ! მხოლოდ შენი! სიცილმა, იქაურობა გააყრუა...