იალქნიანი ნავები (სრულად)

ქალაქი ღამის ნისლში ცურავდა მიტოვებული ქარავანივით. სიბნელის ტალღები ერთმანეთს ეხეთქებოდნენ ბოროტება წვიმის წვეთებივით აგიჟებდა ზღვას.
 და იქ სადღაც ქუჩის კუთხეში უცნობთა ხმები ერთმანეთში ვერ ბჭობდნენ ვის ეკუთვნოდა „მკვლელის ღირსება“.
 იქ სადღაც

დაწექი სახურავზე

დაწექი სახურავზე პირაღმა და იფიქრე კოსმოსზე. მიიღე კოსმოსი. მიიღე უსაზღვრო თავისუფლება, ენტროპია, ევოლუციური მეტამორფოზები, კოშმარები, ომები, ძილი, სიზმრები.

GAMA-ბრძოლა შიშველი ხელებით. 6

კინოში წავედით, სიმართლე გითხრათ როდესაც აკაკისთან ვიყავი დიდად არ მაღელვებდა რას ვაკეთებდი, მთელი ჩემი ინტერესი მისკენ იყო მიმართული. ის კი ისეთი საყვარელი იყო, მისი ქცევები მისი ყურადღება.

მეორედ (თავი 4)

-ბევრ ფილმს უყურებ, ამ კარს სარჭით ვერ გააღებ, სხვა პრობლემა აქვს. - მართლა? რა პრობლემაა ასეთი, ან თუ არის რატომ არავინ აგვარებს? -ჩანთაში ვყოფ ხელს და პარალელურად ვუსწორებ მზერას. - არ ვიცი, იქნებ იმიტომ რომ საჭირო პირებს არ ეუბნებიან.

მზეებო, არასოდეს ჩაქრეთ

მოსაღამებულს, როცა მნათობი ზანტი ზოზინით მიიწევს დასავლეთისკენ, ქუჩებს სიცარიელის სუნი ერევათ. ამ ქუჩებს სიმშვიდის არომატიც დაჰკრავთ, მზისა და მწვანე ფოთლების გამომშვიდობებით გაჯერებული.

დრო! თავი 31

ეს უკანასკნელიც სწრაფად დაიწია ფეხის წვერებიდან, თუმცა თეოდორეც თან გაყვა თითქოს მალე ერთმანეთს მიეკრობიანო, ძლიერად რომ კრა ხელი მას მერე მოშორდა თეოდორეც და უკვე ძლიერად გაქანებული გაშლილი ხელიც ხმამაღალი ხმის გამოცემით მოხვდა სახეში,

გზა შენამდე [თავი მე-13]

ამბავი მოგვითხრობს სამყაროზე სადაც არ არის ადამიანური ფასეულობები.

ჩემო ადამიანო

როცა ადამი დანაღვლიანდა ღმერთმა შეუქმნა ადამიანი, რომელმაც იგი განადიადა, ევასთან გახდა სულით მთლიანი.

GAMA- ბრძოლა შიშველი ხელებით. 5

მთელი დღე ბედნიერი დავდიოდი ოთახიდან ოთახში, აკაკი ნამდვილად კარგად მოქმედებდა ჩემზე, ყველაფერს ახალისებდა თითქოს. სულ რამდენჯერმე შევხვდი, მაგრამ ვიცოდი მისგან რა მსურდა.

შურისძიების მსხვერპლი დასასრული. IV ნაწილი

-ანდრიას გამო! მინდოდა ჯერ საკუთარ გრძნობებში გავრკვეულიყავი, რადგან არ გეფიქრა რომ დემეტრეს მის გამო დავუახლოვდი -შენთვის ჩემი აზრი ასეთი მნიშვნელოვანია?-გაეღიმა ანას -კი!-ბრაზნარევი ტონით უთხრა თათიამ და მასაც გაეღიმანა.